O acıyı depremi yaşayanlar kadar hissedemesek bile her ağustos ayının 17'sinde bir acı doğuyor yüreklerimizde.Allah 17 Ağustos depreminde hayatını kaybeden vatandaşlarımıza rahmet eylesin, ailelerine sabır versin...
Öyle bir gece düşünün ki;
İyi geceler diye öptüğünüz annenizi,
Küs arkadaşınızı,
Kapı önündeki köpeğinizi sabah bulamayacaksınız...
Ağustoslar güzeldir17'si olmasa...
ARGOS-ARGOSS
.
.
Düzenbazlık ince bir tüy ise adalet "Ecel Getiren"dir...
Acı günlerdi, Allah o günleri tekrar göstermesin diyeceğim, fakat tabii olmayan afetleri kendi elimizle kendimiz hazırlıyoruz istikbal için, haberimiz yok... 15 sene önce o afette yakınlarını kaybeden herkese bir kez daha buradan baş sağlığı diliyorum. Daha beterini yaşamamak dileğiyle.
Bir izmitli olarak diyorum o geceyi bire bir yaşamış biri olarak söylüyorum Allahım bir daha böyle geceler yaşatmasın. Ütü masası kapının önüne devrilmişti babam elimden tutuyor sımsıkı. Evdeki herkes dışarı çıkmıştı babamla biz depremin bitmesini bekledik.
MuratABİ
IıKörCeRRaHıI
Balyoz Nazım'ın Torunu.... Son Arz Bükücü
Varlığımızda mutlu olamayanlar yokluğumuzda mutlu olsun ki gidişimiz bir işe yarasın....
Ben de doğma büyüme İzmitliyim.Depremde 5 yaşındaydım hayatımda ilk deprem lafını o gün duymuş biriyim.O sıralar çocuk olmama rağmen bir felaketi daha önceden bilmeyip meydana geliş anında öğrenmem bilinçaltıma işlemiş olsa gerektir ki en küçük sallantılarda bile içim kötü olur heyecanlanır gerilirim.Allah a çok şükür merkez üssünde yaşamam rağmen oturduğum bölge depremden çok çok az hasar alan bir bölgeydi ve o depremin bana tek zararı bu olmuştu.Ama aradan 15 sene geçmesine ve çok ufak olmama rağmen o geceyi an be an hatırlıyorum çok ürkütücü idi.Ailemin deprem anındaki telaşı olsun dışarıda insanların ağlamaları olsun özellikle depremden 1-2 gün sonra babamla çadır için malzeme almaya giderken yıkılmış evleri görmem olsun beni derinden etkilemiştir.Çevremde o depremde yakınlarını kaybetmiş bir çok insan bulunuyor Allah kimseye bir daha böyle bir acı yaşatmasın. Eşeği sağlam kazığa bağlamak denen bir deyim vardır.İnşallah insanımız yakın tarihimizde doğal olsun insan elinden olsun bütün afetlere karşı bilinçlenir.Şuan depremi en iyi bilen kişilerin bizler olması lazımken bile bir kaç kentsel dönüşüm çalışmaları dışında afetlere hiç hazır değiliz.Mazallah yakın zamanda olacak bir afetin geri dönüşü yok. Günümüz teknolojisinde tsunami dışında tektonik bir depremin kişisel zararı maksimum 2-3 kişi ile sınırlanabilir.Fakat aynı deprem yine olsa yine binlerce kişi ölecek. İnsanların bilinçlenmesi için bir afet yaşamaya gerek yok. Yapılacak şeyler çok zor şeyler değil.Umuyorum insanımız bir sonraki afeti beklemez.Çünkü afet beklemiyor.
