Demek ki buraya kadarmış benim vaktim de bu ayrılığı çok uzun zaman önce yapmam gerekirdi ama bugünlere nasipmiş. Dost dost bildim meğer dost değilmiş. Fazla lafa gerek yok kavga ettim güldük, eylendik demek ki her şeyin bir kararı varmış. Bu oyunda herkes kendisini doğru görür başkasını yanlış görür oyun içi ne saygı var ne büyüklük ne küçüklük ne küçüğün büyüğe saygısı nede büyüğün küçüğe.
......
Zor iştir,güzel anlarını uzak siluetlere yolcu etmek. Kıyamadıklarını,zamanın hoyrat girdabına uğurlamak… Hüzünlerin ve mutlulukların tadını sararmış oyunda bırakmak… Bitmeden başlamaya mecbur olmak.
Bazı kötülükleri,nefretleri, hataları,hüzünleri,gözyaşlarını görmezden gelmeyi öğrendim.Tecahül-ü arif yaptım hayata.Kendimi bildim hep,nerede olduğumu,nasıl olmam gerektiğini,neye ihtiyacım olduğunu hep farkında olmam da,kendi veznimi çözmüş olmamdan ileri gelirdi elbet!
Son öğreneceğim şeyse,elveda demekmiş dostlarıma.Yaşayarak öğrenmek en etkili yol belki de…
Bunu demekten daha kötü olan hiç diyememektir bence. Kelimelerin bir yerlerde uyuması,seni duymaması…Demek istediklerini dile getirememek beni üzüyor …
Selam olsun buradan tüm gerçek dostlarıma! Diyeceğim şudur ki;hepinize ELVEDA!!!
Size,sizi unutmamaktan başka ne vaat edebilirim ki?
Bana göre hayat bir pastaya benzer Kerim,her dilimde ayrı bir gün ,zevk,heyecan ,anı... pastayı nekadar hızlı yersen o kadar çabuk biter ,Sende kendi pastan da İKV dilimini sanırsam çok çabuk yedin. Daha bu oyuna başladığın günü hatırlıyorum ve gidişinide görüyorum Sana tek söyleyebileceğim hayatında ani kararları hiç bir zaman verme enine boyuna düşün ve ona göre adımını at.Şimdilik sana gerçek yaşamında sağlıklı mutlu günler diliyorum.
Demek ki buraya kadarmış benim vaktim de bu ayrılığı çok uzun zaman önce yapmam gerekirdi ama bugünlere nasipmiş. Dost dost bildim meğer dost değilmiş. Fazla lafa gerek yok kavga ettim güldük, eylendik demek ki her şeyin bir kararı varmış. Bu oyunda herkes kendisini doğru görür başkasını yanlış görür oyun içi ne saygı var ne büyüklük ne küçüklük ne küçüğün büyüğe saygısı nede büyüğün küçüğe.
......
Zor iştir,güzel anlarını uzak siluetlere yolcu etmek. Kıyamadıklarını,zamanın hoyrat girdabına uğurlamak… Hüzünlerin ve mutlulukların tadını sararmış oyunda bırakmak… Bitmeden başlamaya mecbur olmak.
Bazı kötülükleri,nefretleri, hataları,hüzünleri,gözyaşlarını görmezden gelmeyi öğrendim.Tecahül-ü arif yaptım hayata.Kendimi bildim hep,nerede olduğumu,nasıl olmam gerektiğini,neye ihtiyacım olduğunu hep farkında olmam da,kendi veznimi çözmüş olmamdan ileri gelirdi elbet!
Son öğreneceğim şeyse,elveda demekmiş dostlarıma.Yaşayarak öğrenmek en etkili yol belki de…
Bunu demekten daha kötü olan hiç diyememektir bence. Kelimelerin bir yerlerde uyuması,seni duymaması…Demek istediklerini dile getirememek beni üzüyor …
Selam olsun buradan tüm gerçek dostlarıma! Diyeceğim şudur ki;hepinize ELVEDA!!!
Size,sizi unutmamaktan başka ne vaat edebilirim ki?
''Bu oyunda herkes kendisini doğru görür başkasını yanlış görür oyun içi ne saygı var ne büyüklük ne küçüklük ne küçüğün büyüğe saygısı nede büyüğün küçüğe''.
Özellikle şu cümlenin altını çizerek hatırlattıktan sonra derim ki; iyi bir insan olman dışında hakkında yaptığın tahliller yetersiz, bazen gerçekten durup düşünmek ve kendinle yüzleşmek gerekir.Ani ve gerçekleştirmenin zor olduğu kararlar almadan önce yaşananları tekrar gözden geçirmek gerek takdir edersin ki her insanın bakış açısı farklı senin için çok doğru olan bir başkasının yanlışı olabilir yahut tam tersi
Demek ki buraya kadarmış benim vaktim de bu ayrılığı çok uzun zaman önce yapmam gerekirdi ama bugünlere nasipmiş. Dost dost bildim meğer dost değilmiş. Fazla lafa gerek yok kavga ettim güldük, eylendik demek ki her şeyin bir kararı varmış. Bu oyunda herkes kendisini doğru görür başkasını yanlış görür oyun içi ne saygı var ne büyüklük ne küçüklük ne küçüğün büyüğe saygısı nede büyüğün küçüğe.
......
Zor iştir,güzel anlarını uzak siluetlere yolcu etmek. Kıyamadıklarını,zamanın hoyrat girdabına uğurlamak… Hüzünlerin ve mutlulukların tadını sararmış oyunda bırakmak… Bitmeden başlamaya mecbur olmak.
Bazı kötülükleri,nefretleri, hataları,hüzünleri,gözyaşlarını görmezden gelmeyi öğrendim.Tecahül-ü arif yaptım hayata.Kendimi bildim hep,nerede olduğumu,nasıl olmam gerektiğini,neye ihtiyacım olduğunu hep farkında olmam da,kendi veznimi çözmüş olmamdan ileri gelirdi elbet!
Son öğreneceğim şeyse,elveda demekmiş dostlarıma.Yaşayarak öğrenmek en etkili yol belki de…
Bunu demekten daha kötü olan hiç diyememektir bence. Kelimelerin bir yerlerde uyuması,seni duymaması…Demek istediklerini dile getirememek beni üzüyor …
Selam olsun buradan tüm gerçek dostlarıma! Diyeceğim şudur ki;hepinize ELVEDA!!!
Size,sizi unutmamaktan başka ne vaat edebilirim ki?
:arrow: Reel hayatında başarılar dilerim kardeşim.Nede olsa bu bir oyun başlangıcı olduğu gibi ayrılışıda oalcaktır.Gidenın yerini yeni biri mutlaka alır ama ZeHiRZeMBeReK'in yerini kimsenın alamayacağı üzerine bahse girebilirm her ne kadar da muhattabımız olmasa da...