Bir Giriş Yaparak Başlamak İstiyorum.Beni Bu Oyuna Bağlayan Şeylerin Başında Hikaye Akışı,Görevleri,Sonrasında İstanbul Müzikleri,En Önemlisi Vatanımın Yurdum İnsanının Yapımcıısı Olması Benim İçin Önemli Bir Etken..Bu Yüzden Bu Etkenler Beni Hikaye Yazmaya Yönlendirdi.İlk Başları Saçma Gelsede Devam Edin.Sonuna Kadar Okursanız İnanıyorumki Zevk Alacaksınız.
Daha Fazla Uzatmadan Hikayeme Geçiyorum. Şimdiden İyi Kötü Yorum Yapan Eleştiren Herkese Teşşekür Ediyorum.Güzel Güneşli Bir Sabaha Daha Uyanmıştı.Önce Yatağından Biraz Doğruldu,Sonra Kalktı.Elini Yüzünü Yıkadıktan Sonra Birşeyler Atıştırmak İçin Mutfağa Koştu.Kahvaltıyı Yapacak sonra Çarşıyı Gezecek, Yeni Bir Gazete Alıp Hamitin Kahvehanesine Gidecekti.Hızlıca Birşeyler Yedikten Sonra Portmantodan Ceketini Aldı ve evden Çıktı.Hızlı Adımlarla Yürürken Bir Dostunu Hatırladı.Çarşıyı Bir Çırpıda Gezdikten Sonra Onu Ziyaret Etmek İçin Yola Koyuldu.Büyük Postanenin Bitişiğindeki Dar Sokakta İkâmet Ediyordu Arkadaşı.Yarım Saat Kadar Sonra Sirkeci Meydanına Vardı.Önce Biraz Şaşaladı Nereye Gideceği Hakkında.. Sonra Postanenin Arkasındaki Sokağa İlişen Koridoru Geçti. Bu Sokak Bu Evler.. Tanıdık Geliyordu. Evet Tahmin Ettiği Yerdeydi.Bitişiğindeki Binanın Dik Merdivenlerini Çıktı. 2.Kattaki Daire Kapısına Geldi.Önce Biraz Tereddüt Etti Zili Çalmakta.Üstünü Başını Toparladı,Derin Bir Nefes Aldı Ve Zili Çaldı.Bu Kadar Heyecanlıydı Çünkü 4 Aydır Görüşmüyorlar ve Son Görüştüklerinde İse Biraz Dargınlardı.Beklemeye Başladı..Acaba Onu Karşısında Görünce Ne Diyecekti? Belki Dargınlıktan Dolayı Geliş Sebebini Soracaktı. Belki de Uzun Bir Hasretin Ardından Kavuşma Sevinci Yaşayacaktı.Kapı Açıldı,Düşündüğü Gibi Olmuş Arkadaşını Onu Hasret ve Özlemle Kucaklamış,Birkaç Dakikalık Sarılmanın Ardından İçeri Geçmişler,Hal Hatır Sormaya Başlamışlardı.Hep Kendilerinden Bahsediyordu İkiside.. Çünkü Ne Onun Nede Arkadaşının Kendilerinden Başka Bahsedecek Kimseleri Yoktu. 25 Senelik Dostluklarından Başka Hiçbirşeyleri..
Muhabbet Uzadıkça Uzadı,Eski Günler Yâd Edildi, Çaylar İçildi Artık Gitme Vaktiydi.Yavaşça Doğruldu Yerinden.Tam Kapıya Geldiği Vakit Bir Ses Duydular.Bağırışmalar,Çığlıklar.. Neler Oluyordu? Merakla Balkona Koştular. Hem Merakları Hem Sevinçleri Kursaklarında Kalmıştı. Kahrolası Çeteciler.. Otogarı Yağmaladıkları Yetmiyormuş Gibi Şimdide Postaneye Dadanmışlardı.Öyle Olaylar Dönüyor,Öyle Çetin Çarpışmalar Oluyorduki Sadece İzliyorlardı..dıPostane Muhafızları Bu Ani Baskın Karşısında Pasif Kalmışlardı. Birden Çetecilerin Onları Farkettiğini Hissettiler. Kapıya Koştular.
Arkadaşı Onu Evin Arka Kapısından Dışarı Çıkarmıştı.Korkudan Arkasına Bile Bakamayacak Derecede Hızlı Koşuyordu.Birden Arkadaşının Acı Çığlığıyla İrkildi.Geriye Dönüp Baktığında Arkadaşının Ölürken Bile Onu Korumak İçin Çetecileri Engellemeye Çalıştığını, Önlerine Atıldığını, Sonrasında Büyülü Kılıçlarla Doğrandığını Görünce Yıkıldı.
Kimsesiz Hayatındaki Tek Dostunuda Yitirmişti Bugün.Güneşli Bir Gün ve Mutlu Bir Beraberlikten Sonra Öksüz Ve Yetim Hayatından Geriye Kalan, Ellerinde Kalan TeK Şey Bir Avuç Gözyaşı Olmuştu..
Tekrar Bir Sesle İrkildi.Bu Ses Çetecilerin Kızgınlığından Dolayı Attığı Nârâdan Başka Birşey Değildi.Arkadaşının Gözleri Önünde Katledilmesine Dayanamadı.Birşeyler Yapmalıydı.Düşündü,Tek Yapabileceğinin Kaçmak Olduğu Kanaatine Varınca Hiç Durmadan Koşmaya Başladı.Sürekli Daha Hızlı Daha Hızlı Diye Tekrar Ede Ede,Uzaklara Gitme İsteğinin Verdiği Duyguyla Koştuğundan Nerede Olduğunu Bilmeden Koşuyordu ki; Tekrar Bir Sesle İrkildi. Ancak Bu Ses Diğerleri Gibi Ürkütücü Değil Aksine Ferahlatıcı Bir Sesti.Kulağını Verdi.Eminönünü Camiinden Okunan Ezan, Eminönünün Dar Ve Tehlikeli Sokaklarını Dolduruyordu.Kulağı Ezanda Olmak Üzere Arkasına Döndü.Ne Bir Ses İşitiyor, Ne de Çetecilere Dair Herhangi Birşey Görüyordu.Tehlikenin Geçmiş Olduğunu Düşünerek Camiye Doğru Yol Aldı. Camiinin Yüksek Merdivenlerini Çıktı,Derin Bir Nefes Alıp Kendine Gelmeye Çalıştı.Âgah Beyle Konuşmalıydı.
Tereddütle Yaklaştı Yanına Âgah Beyin.Özel Bir Konu Görüşecekmiş Gibi Kulağına Yaklaştı.Birşeyler Fısıldadı.Durumdan Teşkilatı Haberdar Etmenin Verdiği Rahatlıkla Derin Bir Oh Çekti.
O Güne Kadar Hiçbir Yükten Bu Kadar Sarsılmamış Bedeninde Ağır Bir Yük Hissetti Âgah Bey Olanları Duyunca..
Teşekkür Etti Âgah Bey Önce.. Sonra Yanlızca "Gitmeliyim" Diyebildi Bizimkine.
Oldum Olası Güvenmezdi Devlet Adamlarına ama Âgah Beyinde Diğerlerinden Farklı Olduğunu Bilirdi.Ne Yapacağını Dşüne Düşüne Yürümeye Başladı.Çok Genç Değildi ama Yaşlı da Sayılmazdı.Eli Silah Tutabileceklerdendi.Düşündü..
Niçin Destek Vermeye Gitmiyordu? Koşar Adımlarla Eve Gitti.Çiftesini Kaptığı Gibi Antreponun Arkasındaki Demiryolunda Aldı Soluğu.Önce Biraz Yürüdü.Yolun Sonundan Sağa Saptı.Buranın Bu Kadar Sakin Olması Onu Korkutuyordu.Birden Bir Fareadamın Soluğunu Ensesinde Hissetti.Arkasını Döner Dönmez Çiftesini Sıktı.Fareadam Acıyla Çığlık Atarak Yere Serilmişti.Şaşkınlık İle Yürümeye Koyulmuştu ki; Ensesinden Şakaklarına Doğru Süzülen Kan Damlalarını Farketti.Kafasına Bir Darbe Almıştı.Ama Ne O Nede Başka Birşey Arkadaşının İntikamın Almaktan Geri Bırakamazdı Onu.Toparlandı.Yürümeye Devam Etti.İşte Oradalardı.Bütün Teşkilat Seferberliğe Başlamış,Postaneye Baskın Yapan Çetecileri Kıstırmaya Çalışıyorlardı.Meteor Bölgesinden Çetecilere Destek Gelince Teşkilat Sıkıştı.Komutanlarının Emrini Duyan Çeteciler Her Adımda Daha da Güçleniyorlardı.Öyle Ağzı Açık Bakacak mıydı?
Köşebaşına Sindi.Yattığı Yerden Muharebeyi İzliyordu.Aksi Bir Durumda Karşılık Vermek İçin Oradaydı.Teşkilat Git Gide Geriliyordu.Birşeyler Yapmalıydı.O sırada Gözüne Çetecilerin Komutanı Çarptı.O, Birtakım Sözler Söylüyor Ve Söylediklerine Göre Çetecilerin Huyları Değişiyordu.Umduğu Çözümü Bulmuştu.Evet Onu Vuracaktı.Kafasında Bir Plan Tasarladı.Gereken Tek Şey Doğru Zamanı Bulmaktı.Komutanları Tekrar Sözlerine Başladığı Sırada Eliyle Çiftesini Sıkıca Kavradı Ve "Bitmeden!" Diye Haykırarak Tetiğe Bastı.Komutanları Önce Biraz Ayakta Kaldı, Sonra Yere Yığıldı O da..
Yarım Kalan Büyünün Etkisiyle Ne Yapacaklarını Şaşıran Çeteciler Çil Yavrusu Gibi Dağılmaya,Kaçışmaya Başlamışlardı.
Postaneden Gelen Teşkilat Komutanının Ordusu Kuzeyden,Âgah Bey Önderliğindeki Ordu Çınaraltı Tarafından,İstihbarat
Subayının Ordusu Da Meteordan Destek Verince Çetecilerin Gidecek Tek Yolu Kalmıştı.Sürü Şeklinde Üstüne Doğru Geldiklerini Görünce Tasalandı.Ne Yapmalıydı? Ayağa Kalktı,Çiftesini Sıkıca Kavradı Ve Ateş Etmeye Başladı.Çeteciler Bir Bir Düşüyordu Sayesinde.Âgah Bey Diğer Orduları da Toplayınca Ortada Çetecilere Dair Hiçbirşey Kalmamıştı Cesetlerinden Başka.. Son Çeteciyide Vurduktan Sonra Rahatladı.Eskimiş Kahverengi Ceketinin Koluna Silerken Alnından Akan Teri,Bir Anda Beyninde Şimşekler Çaktığını Hissetti.Kahrolası Fareadamlar Yine Yapmışlardı Yapacaklarını..
Aldığı Yaranın Üstüne İkinci Bir Yara Daha Alınca Naçiz Vücudu Bunu Kaldıramadı.Âgah Beyin Talimatıyla Fareadamlar Öldürülmüş Olsa Bile Artık O da Son Nefesini Vermek Üzere Yatıyordu Yerde.Âgah Bey Yanına Geldiğinde Sadece Bir Gülümseme Kalmıştı Yüzünde.Buruşuk Ellerinden Düşerken Çiftesi Artık Son Nefesini Veriyordu.Başından Akan Kanlar, Yanaklarından Göğsüne Doğru Süzülüyordu.Söyleyebildiği Tek Söz Şehadet Şerbeti Olmuştu.Âgah Bey Elleriyle Gözlerini Kapatırken Şehidin,Etrafındaki Jandarmalara Cenazesinin Eminönü Camiinde Kılınacağını ve Sonrasında Camii Yanındaki Türbeye Defnedileceğini Söyledi.Jandarmalar Kaldırırken Cenazeyi Kendi Kendine Mırıldandı Âgah Bey :
______Ömür Bir Kuşun İki Kanadından İbâret.______
_______Kimi Zaman Bin Yıla,Kimi Zaman Bir Yıla Delâlet.______
--------------------------SON-----------------------------------
N[0]T : Tamamen Hepsi Bana Aittir.Bir Tek Kelimesi Dâhi Alıntı Değildir.Noktasına Virgülüne Kadar Emek Harcadım.Ne Olur Biraz Hakka Riâyet Ediyorsanız Emeğe Saygı Gösterin Ve Alıntı Yapmayın.Şimdiden Tüm İkv Camiasına Teşekkürlerimi Sunuyor, Hikayemi Sonuna Kadar Okuduğunuz İçin Hepinize Teşekkür Ediyorum. Saygılarımla..
Sancak - Nightmaresesame - Qllyasinllx
)