Selam olsun İKV'ye gönül vermiş cesur neferlere...
Dün akşam emektar bilgisayarıma bir işim düştü ve halledeyim dedim.İş dediğim de klasik resim kopyalama arabanın usb belleğine müzik yüklemek falan. Neyse aradım taradım buldum biraz tozlanmış temizledim güzelce açtım bilgisayarı. Eşim; "Hadi bitmedi mi işin?" diye seslendi. Kendime geldim ve farkttim ki oyundayım... Neden bilmiyorum çok tuhaf hissettim kendimi. Belki de abartıyorum ama İKV'nin bende çok farklı bir maneviyatı olduğunu bir kez daha anladım. Farkında bile olmadan oyuna girmek...Velhasıl akşamdan bu yana bir tuhafım. Halbuki çok uzun zamandır İKV'nin her alanıyla olan ilişiğimi kesmiştim.
Her neyse fazla uzatmayayım, zaten neden bunu sizlerle paylaşma ihtiyacı hissettim onu da bilmiyorum.
Oyunla ilişkimi keseli benimde uzun bir süre oldu ama ne yalan söyleyim yaklaşık 2 hafta önce eski bilgisayarı çalışıyormu diye açmak istedim 5 veya 6 yıldır hiç açmamıştım ne yazık ki makine açılmadı kaldırdım attım çöpe onun yanında eski flash bellekte elime geçti içinde ne var diye açtım eski ikv fotoğraflarını görünce girip tek tek hepsine baktım yaklaşık 30dk civarı bu oyunun sende olduğu gibi çoğu kişide ayrı bir hissi var ne olduğunu inanki bende bilmiyorum ama fotoğrafları görünce içim bir buruk oldu arkadan da fikret kızılok gönül şarkısı çalıyordu foruma girince senin yazınla karşılaşınca bende kendimi burda yazıyor buldum.Kardeşim ne biçim oyun yapmışsınız kurtulamıyoruz bir türlü.
Aynı hisleri sizlerle beraber ben de yaşıyorum...Ara ara girip foruma bakıyorum öylede garip hissetmemek elde değil.2007 yılında başladım bu oyuna.O zaman 7.sınıf falanım.Dostlukların iyisinide kötüsünüde bu oyunda öğrendim.Şu an 23 yaşında işimde gücümde biri oldum.Gerçekten bu oyunu oyun yapan çevreydi,dostluklardı, sadakattti.Bana diyorlardı sen bu oyunu nasıl oynadın diye ama bilmiyorlarki bu oyun mekaniklerinden ziyade insanı bağlayan dostluklarıydı.
Plafect00 yazdı: ↑29 Ara 2019 11:12İşte görmek istediğim konular, görmek istediğim oyuncular. Eğer müziğini açtığınızda gözünüz yaşarıyorsa bu sizin için oyundan fazlası demektir.
Kesinlikle katılıyorum.Hatta bazen Arzuhalcide ki çalan müzikle forumu geziyorum.Öyle bir hüzün kaplıyorki anlatamam.Gözümde canlanıyor koskoca mazi.Saatlerce oynadığım hatta sabahladığım günler.O zamanlar discord ünlü değil tabii Skype üzerinden kurardık ortamı Hey gidi günler...
Plafect00 yazdı: ↑29 Ara 2019 11:12İşte görmek istediğim konular, görmek istediğim oyuncular. Eğer müziğini açtığınızda gözünüz yaşarıyorsa bu sizin için oyundan fazlası demektir.
byNUMAN yazdı: ↑21 Ara 2019 18:04Selam olsun İKV'ye gönül vermiş cesur neferlere...
Dün akşam emektar bilgisayarıma bir işim düştü ve halledeyim dedim.İş dediğim de klasik resim kopyalama arabanın usb belleğine müzik yüklemek falan. Neyse aradım taradım buldum biraz tozlanmış temizledim güzelce açtım bilgisayarı. Eşim; "Hadi bitmedi mi işin?" diye seslendi. Kendime geldim ve farkttim ki oyundayım... Neden bilmiyorum çok tuhaf hissettim kendimi. Belki de abartıyorum ama İKV'nin bende çok farklı bir maneviyatı olduğunu bir kez daha anladım. Farkında bile olmadan oyuna girmek...Velhasıl akşamdan bu yana bir tuhafım. Halbuki çok uzun zamandır İKV'nin her alanıyla olan ilişiğimi kesmiştim.
Her neyse fazla uzatmayayım, zaten neden bunu sizlerle paylaşma ihtiyacı hissettim onu da bilmiyorum.
Kalın sağlıcakla...
Kuklacı --- ılıATMACAılı
İKV'nin hayatımızda çok çok ciddi anılara vesile olduğunu söyleyebilirim.. özellikle 39/49 dönemi
byNUMAN yazdı: ↑21 Ara 2019 18:04Selam olsun İKV'ye gönül vermiş cesur neferlere...
Dün akşam emektar bilgisayarıma bir işim düştü ve halledeyim dedim.İş dediğim de klasik resim kopyalama arabanın usb belleğine müzik yüklemek falan. Neyse aradım taradım buldum biraz tozlanmış temizledim güzelce açtım bilgisayarı. Eşim; "Hadi bitmedi mi işin?" diye seslendi. Kendime geldim ve farkttim ki oyundayım... Neden bilmiyorum çok tuhaf hissettim kendimi. Belki de abartıyorum ama İKV'nin bende çok farklı bir maneviyatı olduğunu bir kez daha anladım. Farkında bile olmadan oyuna girmek...Velhasıl akşamdan bu yana bir tuhafım. Halbuki çok uzun zamandır İKV'nin her alanıyla olan ilişiğimi kesmiştim.
Her neyse fazla uzatmayayım, zaten neden bunu sizlerle paylaşma ihtiyacı hissettim onu da bilmiyorum.
Kalın sağlıcakla...
Kuklacı --- ılıATMACAılı
İKV'nin hayatımızda çok çok ciddi anılara vesile olduğunu söyleyebilirim.. özellikle 39/49 dönemi
Olmaz olur mu...Dostlukların iyisini kötüsünü bu oyunda öğrendim.Bir çok insanda burda öğrendiğini düşünüyorum.
Neyse aradım taradım buldum biraz tozlanmış temizledim güzelce açtım bilgisayarı. Eşim; "Hadi bitmedi mi işin?" diye seslendi. Kendime geldim ve farkttim ki oyundayım... Neden bilmiyorum çok tuhaf hissettim kendimi. Belki de abartıyorum ama İKV'nin bende çok farklı bir maneviyatı olduğunu bir kez daha anladım. Farkında bile olmadan oyuna girmek...Velhasıl akşamdan bu yana bir tuhafım. Halbuki çok uzun zamandır İKV'nin her alanıyla olan ilişiğimi kesmiştim. 
Hey gidi günler...
