Aslında Olmayabilirizde Biz
Gönderilme zamanı: 27 Haz 2011 22:50
Nasıl başlasam diye düşünüyorum aslında yazıya, yine içimden yazasım geldi daldım foruma, ne yazdığım değil, direk yazmam önemli biraz benim için..
Şöyle başlayım günde bi ton sıkıntıyla dertle uğraşıp bayaa bi pskolojik rahatsızlığa girmiş olan ben bunun bi tek farkında olanda ben, ha insanlara ölücem ölücem deyipte artık demeye çalıştığımda beni ciddiye almıyolar artık, kendimi onların gözünde hayal kırıklıyıymışım gibi hissediyorum, onlara bi söz verdim ölücem dedim ölemedim, çünkü korkuyo insan ölümden sonraki olacakları düşündüğünde, acı dediğin zor bi şey değil bi bilek kesmek belkide en fazla 15 dakika acıtır uyku hapı felanda aldıysan bide alkollüysen zaten tamam, ama gözünün önünde ölümden sonrasını düşündüğünde.. benim bi sözüm var 4 5 yıldır msn de o isim bölümünde kullanıyorum, "Ölümsüzlüğün En Kötü Yanı Sonsuza Kadar Sürmesidir" ben bunu uzun bi zaman önce şu anki odamdaki yatağımdan kalktığımda bi anda öyle bi ilhamla düşünmüştüm, uykudan uyanıpta tam aklıma gelen şeydi, gözlerim parladı düşündüğümde çok iyi ve sağlam bi laftı ve msn adında hep kullanmışımdır neyse, insan düşündükçe tanrı inancını sorguluyo o saniyelerde, sigaranı çekersin yinede nikotin hiçbi etki yapmaz daha çok çekersin sadece daha kötü olursun, ordaki acı önemli değil sonrasında nolacağı önemli, benim için en büyük korku sonsuzluktur, kendimi bi deli gibi hissediyorum 4 yumuşak olur ya hani deliler için öyle duvarlar arasında kendimi sonsuza dek tutacakmışım gibi hissediyorum sonsuza dek, çok çılgın bi laf ya sonsuzluk cidden acaip fazla takıntı yaptım bunu, o yüzden ölemiyorum yani hala burda çektiğim çilelere sıkıntılara insanların aklında bıraktığım bazı etkilere fikirlere onlarında benim yüzümden sırf beni düşünmeleine bile, bir insanın beni düşünmesi artık benim için onun açısından fazlalıktır, kendimi fazlalık gibi görüyorum beni tanımasalardı arkadaşlarım beni bilmeselerdi belki artık kendimi tutamayıp dertlerimi anlattığımda benim için üzülmeselerdi daha iyi olurdu diyorum, ben bu takıntılarım yüzündende ölemiyorum insanlara fazlalık oluyorum hayatım bi yük oluyo sanki, aileme arkadaşlarıma herkese, size bile belki oynamasam şu anda elimde duran madenler bende olmazdıda birilerinde olurdu onların işine yarardı, ama çok kötü hissedipte cidden artık hayatta işler çığrından çıktığında ben kendimden bıktığımda sonsuzluk kavramı yüzüme vuruyo, ölemiyorum efendim ölemiyorum, pskolojik sıkıntıları yüzünden ölenleri gördüm ben bu yüzden ölemiyorum çok basit bi şey alsında dünyadaki o kadar insanın hayatı varken benimkimi değerli olacak ben ölsem arkamdan kaç kişi ağlıcak ? forumda kaç gün konuşulacam, oyunda 1 ay sonra ben hatırlanacakmıyım belkide, ha en iyiside bu böyle olsun istiyorum kimse beni hatırlamasın pek etki bırakmadan giderim, böyle düşünüyorum, bi arada şunu düşünmüştüm bedeni öldürmek kolaydır ama arkada bıraktığın etkiyi öldürmek işin zor yanıdır, insanlar beni ne kadar tanırsa bana ne kadar bağlanırlarsa ben o kadar rahatsız oluyorum onlar için, bilmiyorum kimsenin üstünde etki bırakmam istemem, şu an bile sanki gözümün önünden bi şeyler çıkıp yüzüme vuruyo gibi hayaller görüyorum o derece, konuyu değiştirdim kusura bakmayın, ben cidden bunu çok düşündüm, ayda yılda bi şöyle bi şey planladım, insanlara söz verdim yakın olan arkadaşlarıma, tekrar bu sorun bana saplandı, o planım bazı sorunlarımın temeli yüzünden suya düştü, söz verdiğim insanlar hayal kırıklığına uğradı, yaşamamın bi amacı yok hadi kır şu zincirlerini artık yen sorunlarını acına son ver, bunu istiyorum hayattan pekte değerli olmamayı artık değersiz hayatımın diğerleri içinde fazlalık olmamasını istiyorum.. yapabilirsem bu ara bi daha şansımı denicem, bi daha..
Neyse forumun amacı doğrultusunda konuyu şuraya bağlamam şart, ey oyun yönetimi bi kaç yıl önce küçük hırslarımızın uğruna bu oyunda çokta büyük bi şeyler hedeflemeden hırslarımızı tatmin ediyo biraz canımızın sıkıntısını alıyoduk, bakın biraz anlattım kendimi böyle birisiyim, şimdi ise pek oyuna girmek istemiyorum, oyunun sıkıntımı almasından ziyade canımı daha çok sıkıyo, çoğu değiştiripte biraz süslü püslü anlattığınız durumlar insanları biraz oyuna bağlamak içindi, bunu farkedenler oldu farkedemeyenler de oldu benim bi görüşüm var oyun uzun vadede eskilerden arınıp yeni nesilin oynadığı bi oyun olduğunda bu yaptıklarınızda çoook işe yarıcak gibi duruyo, hadi o zamanlarki değişikliklerde eskilerin açısından bakıldığında çok sorunlu olacak ama şimdi yeni nesil oyunu tanıdığında oyunu böyle öğrenicek ve buda sizin yararınıza olacak çünkü akçe olmadan bi şey yapılmıyo bunu bilmeyenlerde illaki kendini zorunlu hissedicek benim yanmış latifim var ama akçeye tl vermeden aldım mesela, ha aldım bi şekilde belki bi hediye belki başka bi şey orasıda bende kalsın ama vermemde yani, çünkü zorunlu sistemede böyle alet olmak istemiyorum, neyse konuyuda bağladıysak umarımki ilk paragraftaki konuyla alakadar olmayan kısım yüzünden 2. paragraftaki önemLİ anlattığım yerler güme gidipte konuya bi şey olmaz.. konuya acemi birisi el atar diye korkuyorum forum yönetiminden..
Şöyle başlayım günde bi ton sıkıntıyla dertle uğraşıp bayaa bi pskolojik rahatsızlığa girmiş olan ben bunun bi tek farkında olanda ben, ha insanlara ölücem ölücem deyipte artık demeye çalıştığımda beni ciddiye almıyolar artık, kendimi onların gözünde hayal kırıklıyıymışım gibi hissediyorum, onlara bi söz verdim ölücem dedim ölemedim, çünkü korkuyo insan ölümden sonraki olacakları düşündüğünde, acı dediğin zor bi şey değil bi bilek kesmek belkide en fazla 15 dakika acıtır uyku hapı felanda aldıysan bide alkollüysen zaten tamam, ama gözünün önünde ölümden sonrasını düşündüğünde.. benim bi sözüm var 4 5 yıldır msn de o isim bölümünde kullanıyorum, "Ölümsüzlüğün En Kötü Yanı Sonsuza Kadar Sürmesidir" ben bunu uzun bi zaman önce şu anki odamdaki yatağımdan kalktığımda bi anda öyle bi ilhamla düşünmüştüm, uykudan uyanıpta tam aklıma gelen şeydi, gözlerim parladı düşündüğümde çok iyi ve sağlam bi laftı ve msn adında hep kullanmışımdır neyse, insan düşündükçe tanrı inancını sorguluyo o saniyelerde, sigaranı çekersin yinede nikotin hiçbi etki yapmaz daha çok çekersin sadece daha kötü olursun, ordaki acı önemli değil sonrasında nolacağı önemli, benim için en büyük korku sonsuzluktur, kendimi bi deli gibi hissediyorum 4 yumuşak olur ya hani deliler için öyle duvarlar arasında kendimi sonsuza dek tutacakmışım gibi hissediyorum sonsuza dek, çok çılgın bi laf ya sonsuzluk cidden acaip fazla takıntı yaptım bunu, o yüzden ölemiyorum yani hala burda çektiğim çilelere sıkıntılara insanların aklında bıraktığım bazı etkilere fikirlere onlarında benim yüzümden sırf beni düşünmeleine bile, bir insanın beni düşünmesi artık benim için onun açısından fazlalıktır, kendimi fazlalık gibi görüyorum beni tanımasalardı arkadaşlarım beni bilmeselerdi belki artık kendimi tutamayıp dertlerimi anlattığımda benim için üzülmeselerdi daha iyi olurdu diyorum, ben bu takıntılarım yüzündende ölemiyorum insanlara fazlalık oluyorum hayatım bi yük oluyo sanki, aileme arkadaşlarıma herkese, size bile belki oynamasam şu anda elimde duran madenler bende olmazdıda birilerinde olurdu onların işine yarardı, ama çok kötü hissedipte cidden artık hayatta işler çığrından çıktığında ben kendimden bıktığımda sonsuzluk kavramı yüzüme vuruyo, ölemiyorum efendim ölemiyorum, pskolojik sıkıntıları yüzünden ölenleri gördüm ben bu yüzden ölemiyorum çok basit bi şey alsında dünyadaki o kadar insanın hayatı varken benimkimi değerli olacak ben ölsem arkamdan kaç kişi ağlıcak ? forumda kaç gün konuşulacam, oyunda 1 ay sonra ben hatırlanacakmıyım belkide, ha en iyiside bu böyle olsun istiyorum kimse beni hatırlamasın pek etki bırakmadan giderim, böyle düşünüyorum, bi arada şunu düşünmüştüm bedeni öldürmek kolaydır ama arkada bıraktığın etkiyi öldürmek işin zor yanıdır, insanlar beni ne kadar tanırsa bana ne kadar bağlanırlarsa ben o kadar rahatsız oluyorum onlar için, bilmiyorum kimsenin üstünde etki bırakmam istemem, şu an bile sanki gözümün önünden bi şeyler çıkıp yüzüme vuruyo gibi hayaller görüyorum o derece, konuyu değiştirdim kusura bakmayın, ben cidden bunu çok düşündüm, ayda yılda bi şöyle bi şey planladım, insanlara söz verdim yakın olan arkadaşlarıma, tekrar bu sorun bana saplandı, o planım bazı sorunlarımın temeli yüzünden suya düştü, söz verdiğim insanlar hayal kırıklığına uğradı, yaşamamın bi amacı yok hadi kır şu zincirlerini artık yen sorunlarını acına son ver, bunu istiyorum hayattan pekte değerli olmamayı artık değersiz hayatımın diğerleri içinde fazlalık olmamasını istiyorum.. yapabilirsem bu ara bi daha şansımı denicem, bi daha..
Neyse forumun amacı doğrultusunda konuyu şuraya bağlamam şart, ey oyun yönetimi bi kaç yıl önce küçük hırslarımızın uğruna bu oyunda çokta büyük bi şeyler hedeflemeden hırslarımızı tatmin ediyo biraz canımızın sıkıntısını alıyoduk, bakın biraz anlattım kendimi böyle birisiyim, şimdi ise pek oyuna girmek istemiyorum, oyunun sıkıntımı almasından ziyade canımı daha çok sıkıyo, çoğu değiştiripte biraz süslü püslü anlattığınız durumlar insanları biraz oyuna bağlamak içindi, bunu farkedenler oldu farkedemeyenler de oldu benim bi görüşüm var oyun uzun vadede eskilerden arınıp yeni nesilin oynadığı bi oyun olduğunda bu yaptıklarınızda çoook işe yarıcak gibi duruyo, hadi o zamanlarki değişikliklerde eskilerin açısından bakıldığında çok sorunlu olacak ama şimdi yeni nesil oyunu tanıdığında oyunu böyle öğrenicek ve buda sizin yararınıza olacak çünkü akçe olmadan bi şey yapılmıyo bunu bilmeyenlerde illaki kendini zorunlu hissedicek benim yanmış latifim var ama akçeye tl vermeden aldım mesela, ha aldım bi şekilde belki bi hediye belki başka bi şey orasıda bende kalsın ama vermemde yani, çünkü zorunlu sistemede böyle alet olmak istemiyorum, neyse konuyuda bağladıysak umarımki ilk paragraftaki konuyla alakadar olmayan kısım yüzünden 2. paragraftaki önemLİ anlattığım yerler güme gidipte konuya bi şey olmaz.. konuya acemi birisi el atar diye korkuyorum forum yönetiminden..
Tedavisi var korkma herşeyden önce kendine akacak yeni mecralar bul 
