(*o*) Yeniçerixhayri den veda
Gönderilme zamanı: 12 Tem 2010 14:00
Elveda diyebilmek zor iştir. Zor iştir, güzel anlarını uzaklara yolcu etmek. Kıyamadıklarını, zamanın hoyrat girdabına uğurlamak. Hüzünlerin ve mutlulukların tadını sararmış sayfalarda bırakmak. Zor iştir; bitmeden başlamaya mecbur olmak.
Hayatın ta kendisiydi yaşadıklarımız. Yaşamanın en doruk noktasında anılarımız. Güldüğümüzde hep beraber güldük. Katıla katıla,doyasıya! Sanki bugünlerin acısını çıkarırcasına. Sanki bir gün elveda diyeceğimizi bilirmişçesine. Ağladığımızda yine beraber ağladık. Birimizin içini yakan, diğerimizin de içini acıtırdı öyle değil mi? Birimizden akan gözyaşını hepimiz akıtmalıydık, dostçasına ve kardeşçesine. Ağlamanın verdiği asaleti bilirmişçesine! Biz gerçekten güldük,mutlu olduk, coştuk, çıldırdık, sıkıldık, sinirlendik, bağırdık, ağladık. Dolu dolu yaşadık, yaşadık hayatı, hayat denen koskoca yüklemin başlı başına tek öznesi olurmuşçasına!
Güzel şeyler bulduk,güzel şeyler öğrendik. Sevginin evrenselliğini, umut etmenin verdiği vitamini, gözyaşının ardından gelen bekleyişi, bekleyişin ardından gelen mutluluğu. Hırçın, öfkeli ve ürkütücü şimşeklerden sonra kasveti yaşadık, yeniden dünyaya gelişi, temizlenişi, doğallığı, masumiyeti, o görkemli yağmuru, uysal gökkuşağını. Gerçekleşmesi imkansız gibi görünen fakat gerçekleşen dilekler tutmayı. Susarken konuşmayı, konuşurken bağırmamayı. Var olmanın yok olmaktan sonraki evre olduğunu ya da yok olmanın varsızlığını. Açığa vurulmamış kızgınlıkları Kaf Dağı nın ardında saklamayı. Lambadan çıkan cinden özgürlüğü, sevgiyi ve adaleti istemeyi. Sadece kendimiz için değil, başkaları için de dua etmeyi.
Evet,evet hepsini!
Güzel şeyler buldum ve öğrendim ben de.
Son öğreneceğim şeyse, elveda demekmiş sizlere. Yaşayarak öğrenmek en etkili yol belki de.
Bunu demekten daha kötü olan hiç diyememektir bence. Kelimelerin bir yerlerde uyuması, seni duymaması. Demek istediklerini dile getirememek.
Diyeceğim şudur ki; hepinize elveda!!!
Size, sizi unutmamaktan başka ne vaat edebilirim ki?
herkes gibi itanıdıklarımı felan yazmıycam beni bilen bilir ve neden diye sormayın bu konuya tekrar cvp yazmam uzun bi ara veriyorum oyuna Allah(c.c.)a emanet olun hakınızı helal edin.....
Hayatın ta kendisiydi yaşadıklarımız. Yaşamanın en doruk noktasında anılarımız. Güldüğümüzde hep beraber güldük. Katıla katıla,doyasıya! Sanki bugünlerin acısını çıkarırcasına. Sanki bir gün elveda diyeceğimizi bilirmişçesine. Ağladığımızda yine beraber ağladık. Birimizin içini yakan, diğerimizin de içini acıtırdı öyle değil mi? Birimizden akan gözyaşını hepimiz akıtmalıydık, dostçasına ve kardeşçesine. Ağlamanın verdiği asaleti bilirmişçesine! Biz gerçekten güldük,mutlu olduk, coştuk, çıldırdık, sıkıldık, sinirlendik, bağırdık, ağladık. Dolu dolu yaşadık, yaşadık hayatı, hayat denen koskoca yüklemin başlı başına tek öznesi olurmuşçasına!
Güzel şeyler bulduk,güzel şeyler öğrendik. Sevginin evrenselliğini, umut etmenin verdiği vitamini, gözyaşının ardından gelen bekleyişi, bekleyişin ardından gelen mutluluğu. Hırçın, öfkeli ve ürkütücü şimşeklerden sonra kasveti yaşadık, yeniden dünyaya gelişi, temizlenişi, doğallığı, masumiyeti, o görkemli yağmuru, uysal gökkuşağını. Gerçekleşmesi imkansız gibi görünen fakat gerçekleşen dilekler tutmayı. Susarken konuşmayı, konuşurken bağırmamayı. Var olmanın yok olmaktan sonraki evre olduğunu ya da yok olmanın varsızlığını. Açığa vurulmamış kızgınlıkları Kaf Dağı nın ardında saklamayı. Lambadan çıkan cinden özgürlüğü, sevgiyi ve adaleti istemeyi. Sadece kendimiz için değil, başkaları için de dua etmeyi.
Evet,evet hepsini!
Güzel şeyler buldum ve öğrendim ben de.
Son öğreneceğim şeyse, elveda demekmiş sizlere. Yaşayarak öğrenmek en etkili yol belki de.
Bunu demekten daha kötü olan hiç diyememektir bence. Kelimelerin bir yerlerde uyuması, seni duymaması. Demek istediklerini dile getirememek.
Diyeceğim şudur ki; hepinize elveda!!!
Size, sizi unutmamaktan başka ne vaat edebilirim ki?
herkes gibi itanıdıklarımı felan yazmıycam beni bilen bilir ve neden diye sormayın bu konuya tekrar cvp yazmam uzun bi ara veriyorum oyuna Allah(c.c.)a emanet olun hakınızı helal edin.....