İKV Forum

Uzum zamandır ikv giremiyorum 2015'de bıraktım forumdaki yazıları gördüm bende içimi dökeyim dedim..

18 kasım
26 olacak..

18.11.2015 tarihinde hayatımda ilk defa süpriz bir doğum günü partisi yaşadım karakolda, ktm ile katıldığım karakolda tim arkadaşlarım nerden biliyormuş doğum günümü akıllarına gelmiş ?

herkesten uzak
herşeyden

nasıl düşünmüşler ? hep sorguladım onlar giderken bile..

akşam uyuma çardağa gel seninle bir şey konuşacağız dediler tamam dedim yemek yedik 8 civarı çardağa çağırdılar hepsi oturmuş karanlık ışık yok tabi ki dağın bir başında baktım kantinden sade soda doritos getirmişler başkada bir şey yok önümde karakol komutanı oturmuş onlarda yanıma sıralanmış tek tek sarıldılar tek tek kutladılar doğum günümü, çok şaşırdım hiç beklemiyordum biraz muhabbet ettik güldük gülmek her insana yakışıyor iken karakolun yakınından çok seri silah sesleri geldi ne yapacağımızı şaşırdık biliyor musunuz ? acaba bugün mü öleceğim dedim kendi kendime ölelim dedim şehit olalım hep beraber yan yana düşündüm sadece şehit olmayı düşündüm başka hiç bir şey düşünmedim..

hepsi koştu silahlığa çelik yeleklerini giydiler silahlarını aldılar bende koştum dur dedi karakol komutanı ! dur ! bende gelmek istiyorum dedim oğlum dedi gelme dur burada burada kal karakol güvenliğini sağlayın dedi siz onlar gitti gittiler silah sesleri daha'da şiddetlendi köy içinde çatıştılar saatlerce 4014 telsizler susmuş, sadece silah sesleri geliyordu o kadar...

geldiler sağ salim 2 3 kişi yakalamışlar yüzlerindeki ifadeler çok önemliydi, yaptıkları işin mutluluğunu huzurunu yaşıyorlardı..

o gün aramasını beklediğim insanlar aramadılar o gün aramasını beklediğim kadın aramadı..

sınavları varmış tezi varmış görebiliyor musunuz ? biz ölümü göze alalım ölmemek için uğraşalım sizler için senin sebeplerine bak..

4 aralık onun doğum günü her şeye rağmen bin bir türlü zorluklara rağmen hediye gönderttim sadece teşekkür ederim dedi ve ondan sonra yapamıyorum deyip bıraktı gitti..

hala atamıyorum aklımdan o bıraktı gitti bende ailemi her şeyi arkamda bıraktım ve kaldım çok zor zamanlar geçirdim - 20 -30 derece'de titrer halde pusu attığımızı soğuktan ağladığımızı hatırlıyorum insan soğuktan ağlar mı ? yağmur yağarken mayınlı sahaya girip yakacak bulma peşine girer mi ?,

bugün 7/24 esasına çalıştığım zaman bile gece uyuyamıyorum geçmiyor aklımdan hiç bir şey her gün aynı şeyler yaşıyorum..

hiç bir zaman neden oldum neden kaldım demedim rabbime şükürler olsun canım var vatan için her daim vermeye hazırım, ama dostlarım öyle zor zamanlar geçirdim ki olmuyor biliyor musunuz yapamıyorsunuz herkesten uzak sadece günü geçiriyorsunuz, rabbim umarım şehitlik mertebesini en kısa zamanda bana layık görür..

yazdıklarım uzun olabilir kusura bakmayın..