Mor Saçlı Pembe Yıldız Savaşçı...
Gönderilme zamanı: 20 Şub 2016 20:57
Merhaba uyuz hatıra defterim, bu seferlik sadece seni oluşturma kararı almakla kalayım.
Sisli bir kış günü tehlikelerden habersiz bir şekilde, açlık ve susuzluğun pençesinde, kıyametten sonraki ıssız ve tehlikeli Eminönü sokaklarında korunacak bir barınak arıyordu. Ayaklarında derman kalmamış, kudretinin son zerrelerini bir arayış içerisinde bitirmek üzereydi. Yavaş ve temkinli adımlar ile ilerler iken gözleri sağ tarafındaki mezarlığa ilişti ve bir kaç saniyeliğine durdu, derin bir nefes aldı ve dedi ki; " Elbet bir gün buraya geleceğiz ancak o gün bugün değil ".
Direnmeliydi ve devam etmeliydi...Umuda ışık olmalıydı, geleceği aydınlatacak neferlere yol göstermeliydi.Tüm bu düşünceler içerisinde ilerler iken havanın tamamen sis kapladığının farkına varmadı ancak hangi tehlikeler ile karşılaşacağını bilmediği bu yolda geri dönmeyi düşünmedi ve ilerlemeye devam etti.
Derinden alınan sert nefeslerin sesleri ve uğultuların şiddeti her adımda biraz daha artıyordu, bir an durdu ve çantasından çıkardığı son kudret iksirini içti, eğer ölecekse bunu teslim olarak değil gücünün ve kudretinin son damlasına kadar savaşarak yapmalıydı.
Sonra bir adım daha atmadan karşısında bir Kurt Adam belirdi. Keskin ve yırtıcı gözlerini Savaşçı' nın üzerine yöneltmiş ve Savaşçı' nın bir hareketini bekliyordu. Kurt Adam' ın aldığı derin nefesten çıkardığı hırıltı kesilmeden Savaşçı, Meteor parçaları ile Rüstem'in özenerek dövdüğü Pala' yı çekti ve seri bir hamle ile Kurt Adam' ın başını gövdesinden ayırdı. Kurt Adam' ın ölürken çıkardığı sesler ile bütün Eminönü irkildi. Kurt Adam'ın ölürken çıkardığı sesler bir umudun müjdesiydi elbet ancak zafer için daha çok erken idi. Savaşçı, Pala' sının üzerindeki kanları temizlemeyi düşünmedi bile çünkü biliyordu, " Kurtlar yalnız avlanmaz ".
Artık oradan uzaklaşmak için çok geçti ve Savaşçı kendisini çetin ve öldürücü bir savaşın ortasında bulmuştu, kaç tane Kurt Adam öldürdüğünü sayamamıştı bile, hayatta kalmak ve ilerleyerek arayışı tamamlamak üzere savaşmalıydı, gerekirse ölecekti tıpkı ona yol gösterenler gibi ama geri çekilmeyecekti, saklanmayacaktı. Zırhı parçalanmış, direnç efsunlu kıyafetleri yırtılmıştı ama o savaşmaya devam ediyordu. Adeta her öldürdüğü Kurt Adam için iki tane daha çıkıp geliyordu ölüm ve kan kokan havada. Artık Savaşçı' yı çembere almışlardı ve kudreti tükenmek üzereydi, gözleri bulanıklaştı, o kadar uzun süredir savaşıyordu ki havanın karardığını yeni fark etmişti ve o sadece, bu puslu havada düşmanlarının gözlerini görüyordu, aklındaki tek şey onurlu bir ölüm ve refah dolu bir geleceğe anahtar olabilmekti.
Kana bulanmış elleri ile Pala' sını tutmakta zorlanıyordu ve karar verdi... Kudretinin son damlasını kullanacaktı ve orada ölecekti belki. Pala' sını sıkıca kavradı ve düşmanların üstüne hızlı bir hamle yaparak teker teker hepsini öldürdü ancak mecali kalmamıştı, etrafında Kurt Adam' da kalmamıştı. Dizlerinin üzerine çöktü, kana bulanan yüzünden etrafını göremiyordu, bir an, yalnızca bir an dinlenmek istedi her şeyi unutarak ancak bu uzun sürmedi...Kurt Adam sürüsünün yaklaştığını hissetti, ayağa kalkmaya çalıştı ancak başaramadı, karar verdi, orada ölecekti, bugün ölecekti...Meteor parçaları ile işlenmiş olan Pala' sını tekrar sıkıca kavradı ve havaya kaldırdı bulanık gözlerle...Hissettiği gibi bir Kurt Adam geldi ve Savaşçı' nın yanına yaklaştı. Kurt Adam, Savaşçı' nın gözlerinin içine bakıyordu, Savaşçı'yı öldürmek üzere pençelerini kaldırmak üzereyken kudreti tamamen tükenmiş olan Savaşçı artık ölümü bekliyordu. Kurt Adam pençesini indirdi ve Savaşçı' nın göğsünü yardı, enerjisi bitmek üzere olan savaşçı teslim olmak istemiyordu ancak elleri ve bacakları onu dinlemiyordu, ölümü gördü o an ve sadece düşmanını izlemeye başladı. Son darbeyi yiyecek ve orada ölecekti, belki kimse onun adını bilmeyecekti ama bileceklerdi ki korkusuz bir savaşçı güzel bir gelecek için uzun bir YOL kat etti.
Aniden vücuduna can geldiğini hissetti ve bu enerji giderek artıyordu, buna bir şey ya da biri sebep oluyor olmalıydı, bütün acılarından sıyrıldı ve önüne düşen kudret iksirini içti, Kurt Adam son darbesini indirmeden önce. Vücuduna dolan enerjinin her zerresini sonuna kadar hissediyordu ve Pala'sını kaldırarak Kurt Adam'ın kellesini yere düşürdü.
Kafasını kaldırdı ve öldürdüğü son Kurt Adam' ın cesedini izledi ve fark etti ki Kurt Adam' ın kellesi bir adamın ayaklarının dibindeydi. Çok yorulmuştu, bulanıklaşan gözleri şu an sadece karşısındaki adamdan çıkan parıltıları görüyordu ve şaşkındı, parıltılardan adamın yüzünü göremiyordu ancak garip bir güzelliğe sahip olan bir Asa' sı vardı ve Asa' dan beyaz dumanlar çıkıyordu. Artık Savaşçı biliyordu ki hissettiği enerjinin kaynağı bu adamdı. Kalkmak ve duyduğu minneti göstermek istedi ancak uzun bir savaştan çıkan Savaşçı çok yorulmuştu ve BAYILDI.
Bayılmadan bir kaç saniye önce ancak şu soruyu sorabildi Şifacıya...
-Adın nedir_?
-Aynadakiyalan...
Engin Ağabeyime sevgilerimle.
NOT: Bu yazı yaşanmış bir olayın edebi olarak süslenmiş halidir.