1. sayfa (Toplam 1 sayfa)
15 Yıl... Saygı ve Rahmetle Anıyoruz...
Gönderilme zamanı: 17 Ağu 2014 01:56
gönderen ARGOS
17 Ağustos 1999...
03:02
O acıyı depremi yaşayanlar kadar hissedemesek bile her ağustos ayının 17'sinde bir acı doğuyor yüreklerimizde.Allah 17 Ağustos depreminde hayatını kaybeden vatandaşlarımıza rahmet eylesin, ailelerine sabır versin...
Öyle bir gece düşünün ki;
İyi geceler diye öptüğünüz annenizi,
Küs arkadaşınızı,
Kapı önündeki köpeğinizi sabah bulamayacaksınız...
Ağustoslar güzeldir 17'si olmasa...
Re: 15 Yıl... Saygı ve Rahmetle Anıyoruz...
Gönderilme zamanı: 17 Ağu 2014 02:45
gönderen BilgeTonyukuk
Acı günlerdi, Allah o günleri tekrar göstermesin diyeceğim, fakat tabii olmayan afetleri kendi elimizle kendimiz hazırlıyoruz istikbal için, haberimiz yok... 15 sene önce o afette yakınlarını kaybeden herkese bir kez daha buradan baş sağlığı diliyorum. Daha beterini yaşamamak dileğiyle.
Re: 15 Yıl... Saygı ve Rahmetle Anıyoruz...
Gönderilme zamanı: 17 Ağu 2014 10:07
gönderen MuratABI
Bir izmitli olarak diyorum o geceyi bire bir yaşamış biri olarak söylüyorum Allahım bir daha böyle geceler yaşatmasın. Ütü masası kapının önüne devrilmişti babam elimden tutuyor sımsıkı. Evdeki herkes dışarı çıkmıştı babamla biz depremin bitmesini bekledik.
Re: 15 Yıl... Saygı ve Rahmetle Anıyoruz...
Gönderilme zamanı: 17 Ağu 2014 12:31
gönderen TOLGA
Allah'ım o günü bir daha hiç kimseye hiç bir yere yaşatmasın. Ya Rabb'im sen yardımcımız ol.
Unutmuyoruz, unutmayacağız...
Re: 15 Yıl... Saygı ve Rahmetle Anıyoruz...
Gönderilme zamanı: 17 Ağu 2014 23:40
gönderen AstalanAlp
17.08.1999 ve 13.05.2014 Bunlar unutulamaz Ölüm ve Şehit faciaları idi.ve halada öyle...
Hayat zor, hemde çok zor...
Allah'ın takdiri kader böyleymiş...
Allah Rahmet Eylesin
Allah'ım sen bır daha bizlere bu acıları yaşatma YARABBİM
Re: 15 Yıl... Saygı ve Rahmetle Anıyoruz...
Gönderilme zamanı: 18 Ağu 2014 01:34
gönderen turkoxHAMSTER
Ben de doğma büyüme İzmitliyim.Depremde 5 yaşındaydım hayatımda ilk deprem lafını o gün duymuş biriyim.O sıralar çocuk olmama rağmen bir felaketi daha önceden bilmeyip meydana geliş anında öğrenmem bilinçaltıma işlemiş olsa gerektir ki en küçük sallantılarda bile içim kötü olur heyecanlanır gerilirim.Allah a çok şükür merkez üssünde yaşamam rağmen oturduğum bölge depremden çok çok az hasar alan bir bölgeydi ve o depremin bana tek zararı bu olmuştu.Ama aradan 15 sene geçmesine ve çok ufak olmama rağmen o geceyi an be an hatırlıyorum çok ürkütücü idi.Ailemin deprem anındaki telaşı olsun dışarıda insanların ağlamaları olsun özellikle depremden 1-2 gün sonra babamla çadır için malzeme almaya giderken yıkılmış evleri görmem olsun beni derinden etkilemiştir.Çevremde o depremde yakınlarını kaybetmiş bir çok insan bulunuyor Allah kimseye bir daha böyle bir acı yaşatmasın. Eşeği sağlam kazığa bağlamak denen bir deyim vardır.İnşallah insanımız yakın tarihimizde doğal olsun insan elinden olsun bütün afetlere karşı bilinçlenir.Şuan depremi en iyi bilen kişilerin bizler olması lazımken bile bir kaç kentsel dönüşüm çalışmaları dışında afetlere hiç hazır değiliz.Mazallah yakın zamanda olacak bir afetin geri dönüşü yok. Günümüz teknolojisinde tsunami dışında tektonik bir depremin kişisel zararı maksimum 2-3 kişi ile sınırlanabilir.Fakat aynı deprem yine olsa yine binlerce kişi ölecek. İnsanların bilinçlenmesi için bir afet yaşamaya gerek yok. Yapılacak şeyler çok zor şeyler değil.Umuyorum insanımız bir sonraki afeti beklemez.Çünkü afet beklemiyor.
