İKV Forum

Plafect00 yazdı: ↑27 Eki 2017 11:31



Yedi ayın sonunda artık ellerinde kütüphanedeki ergle ilgili tüm kitapların birer kopyası vardı. Görevin hatasız tamamlanmasının şerefine herkes kadeh kaldırdı. Furkan ve Abdulkadir içki içmediklerinden su ile eşlik ettiler. Herkes içeceklerinden birer yudum aldı.

Straight Edge veya Türkçesine yakın olan Yeşilay'cı tutumumu burada dile getirdiğin için teşekkür ederim Muhammed. Aynen devam.

Plafect00 yazdı: ↑28 Eki 2017 11:22 BÖLÜM 2.3 [ÖĞRETMEN]

Tak tak.
- Girin!
- İyi günler, Ersin Bey.
- Tanışıyor muyuz ?
- Bana madalyamı siz takdim etmiştiniz. (Mezunlara kıyamet döneminden kalma bir gelenek olarak madalya verilir.)
- Ah, demek mezunsunuz, buyrun oturun. (Fazıl oturdu.) İsmizin neydi ?
- Fazıl SARRAFOĞLU.
- Hangi yıl mezun oldunuz ?
- Geçen yıl.
- 2136 senesi mezunları... İşte burada. Hangi bölümdü ?
- Mühendislik.
- Evet, buldum. Sonuncu olmuşsun. Hatta bir dakika, sınava girip de sıfır alan ilk öğrenci olarak okulumuzun tarihine geçmişsin.
- Doğru.
- (Gülümseyerek) Gurur duyuyor gibisin.
- (Duygusuz) Kısmen.
- Ee, seni buraya getiren nedir ? Tekrar okumak mı istiyorsun ? Yalnız baştan söyleyeyim...
- (Lafını kesti.) Sınavlara girmek istiyorum.
- (Güler) Yenilen pehlivan güreşe doymazmış. (Fazıl'ın yüzünde mimik yok.) Telafi sınavları yarın başlıyor, böyle bir hakkın var. Bu sefer kaçıncı olacaksın, sondan birinci mi ? (Tekrar güldü.)
- Beni kaydedin, yarın gelip sınavlara girmeye başlayacağım. (Fazıl kalktı yavaşça kapıya yürümeye başladı.)
- Şansa ihtiyacın olacak.
- (Kapıyı kapatırken kafasını ve omuzlarını öne doğru uzatarak) Hayır, olmayacak. (Odadan çıkar, kapıyı yavaşça kapatır.)

- Bir Hafta Sonra -

- Değerli hocalarım, saygıdeğer öğrencilerimiz, sevgili konuklar. Recai Bey Bilim Fakültesi'nin 29. Mezuniyet Töreni'ne hepiniz hoşgeldiniz. Buradan mezun olan öğrencilerimiz Çemberlitaş Labratuvarları'ndan İstanbul Meteor Hastanesi'ne kadar pek çok önemli konumda çalışma fırsatını elde edecekler. (Dalga geçmek için) Hatta kütüphanede bile! (Kalabalıktan kahkaha sesleri...) Lafı fazla dolandırmadan 23 öğrencimizin derecelerini ve çalışabilecekleri yerleri açıklamak istiyorum:
Okulumuzun birincisi, Çemberlitaş'ta çalışma fırsatını elde etmiş öğrenci... (Ersin Bey donmuştu. Elindeki kağıtta Fazıl'ın ismi vardı. Biraz bekledikten sonra yutkunarak) Fazıl SARRAFOĞLU. Fazıl sahneye çıkmadı. Biraz bekledikten sonra Ersin Bey ikinci kişinin adını söyledi. İki saat kadar sonra tören bitti.

Ersin Bey odasına girdi, dönüp kapıyı kapattı, yerinde durdu.
- (Yüzü kapıya dönükken) Beni rezil ettin. (Arkasına döndü, Fazıl koltukta oturuyordu.)
- Senin beni rezil ettiğin gibi mi?
- (Yerine otururken) Sadece şov yapıyordum.
- Ben de öyle.
- Affetmek üstün kişilerde bulunan bir duygudur.
- Ben duygularımı kaybettim Ersin Bey, özellikle de acımayı.
- ( Bu sözün ardından Ersin Bey masasını düzenlemeyi bırakmış, Fazıl'ın gözlerinde takılmıştı. Az sonra bakışlarını masadaki dosyalara yönelterek) Peki, labratuvara başvurunu yapıyorum.
- Hayır.
- Nerede çalışacaksın o halde.
- Burada.
- Ne? Sen aklını kaçırmış olmalısın. İstediğin yerde çalışabilirsin.
- Evet, burada çalışmak istiyorum.
- (Şoka girmişcesine Fazıl'a bakmakta olan Ersin Bey kendini toparladı, dik durdu.) Hangi derse gireceksin ?
- Erg enerjisi ve kullanımı.
- Ama bu...(Diyeceği şeyden vazgeçti.) Bu, ders kredini doldurmuyor. Bir ders daha seçmelisin.
- (Ayağa kalkar, paltosu elinde.) O halde istediğiniz bir başka dersi daha bana verin.
- Ama...
- (Sözünü kesti) Hangisi olduğu farketmez. İyi günler dilerim. (Odadan çıktı. Ersin Bey şaşkın.)