İKV Forum

Gürcistan mı vay arkadaş insan söylemez mi be

Kafkasbey yazdı:Gürcistan mı vay arkadaş insan söylemez mi be

tiflis e mi gidiyon çiçam

adam şimdi kobuletide gününü gün ediyordur

Son kullanma tarihi geçse de,
Aslında…
Ucundan tadılır inadına
Bozuk mu diye
sevdalar…
Gıyabında parlayacak feri bitmiş
Bir ömür lambasıdır
çünkü
Yaşanmışlıklar…
<><><><><><><>
Çamaşır suyuna bile renk vermedim
Gizledim hep içimde
Parça parça hayatlardan
Kalma yalanlar…
Benim yalnızlığım kalabalık gelebilir sana
Kim sevdi ye giden bir adamım
Sevebilmem için çok uğraştılar…
<><><><><><><>
Bakış Aşığı
farklı farklı olsada
Ben bir gönül tutturamadım diye
Bırak! Beni adam değil de,
Kalbi de, aklı da
Dansöz gibi kıvırıyor sansınlar…

Beğendim Oğuzum

beyazsaray yazdı:Mrb arkadaşlar loncanızda alım varmı acaba ? :?

Alımlarımızda zaman sınırlaması yok, www.ikvtayfa.com adresi üzerinden başvuruda bulunabilirsin ayrıca özel mesaj olarak iletişim ve kişisel bilgilerini bildirebilirsin.

"Yalnızlık "
Hiçbir şeyin olmadığı yerde tek başına olmak,yoğun kanamali bir sessizliktir...
Yalnızlık bir duygu ve ruh halidir, sevgiden yoksunluk sefalettir....
Yalnızlık her şeyin feza karanlığıma karışan bir düş olduğunun idrakine varmak ve hercai rüzgarların eşliğinde isyankar şarkılar mırıldanmak,
bazan da haykırmak suskun çığlıklarla....


Yalınzlık bir saadet midir, sefalet midir?
Ya da özgürlük müdür, tutsaklık mıdır?
Yalınzlık şu koca alemde yüreğinin duvarlarında pasli bir çivi gibi saplanıp kalan nereye koyacağını bilemediğin ve ismini bulamadığın derin bir sızıdır.
Bilir misin sen yalnızlık ne demektir?
Hiç yapayalnız kaldınmı kalabalıklar içinde biçare?
Konuştun mu kendinle, kaldın mı aklınla kalbinin arasında mahsur ?
Yalınzlık hüznüne hiç kimseyi ortak edemediğin, rüyalarında duyduğun hüzünlü bir ağıt , yahut
yüzünü dahi göremediğin bir sevgilinin dudaklarındaki duadır...
Yalnızlık, yokluğun acımdır dediklerinizin habire yaralarınızda tuz ekmesi, bir bıçak yarasına ya da çeliğine kendi gözlerinizle su verdiğinizdir.
Yalınzlık, aşksız bahar, kokmayan çiçek, kelebek dahi konmayan bir renktir.
Sen hep benim yalnızlığım oldun, çatlamış dudaklarımı ıslatamadığım, buz gibi sularına dokunamadığımdın...
Sımsıkı tuttuğum avuçlarımdan parmaklarımı yakarak kum deryası bir çöle damlayan...
Ayna tutuyorsun bir nehrin ortasından gözlerime umudum yeşeriyor önce sonra uçsuz bucaksız denizlere akıyorsun sebebsizce....
Hayalin gölgem oluyor bırakmıyor yalnızlığımın peşini, gözlerim yedi kat karanlığına düşüyor gözlerinin korkuyorum bile diyemiyorum, dar ağacında umutlarım can çekişmekte ve sen son arzumu bile sormuyorsun...
Ve ben (S)O NA doğru yürüyorum...

Not: Üstad kalemi kırdı !