ŞİİR KÖŞESİ

[TabipYarbay]

O eski günIerden
Söz etme bana.
Efkarım,gönIüme
DoIdu bu gece.
Unut artık beni
Bir daha anma.
Efkarım,saçımı
YoIdu bu gece.
Dokunma yarama
Dokunma sakın,
Kahreden yazıymış
SeninIe yazım,
Gözümdeki yaşı
Şarkıma yazdım,
DinIeyip,dinIeyip
Sızdım bu gece!
O eski günIerden
Bir resmin kaIdı.
Son defa resmine
Baktım bu gece.
Bendeki sevdanı
Maziye kattım.
Resmini,resmimIe
Yaktım bu gece!
Dokunma yarama
Dokunma sakın
Derdimin dermanı
Artık çok yakın.
Sevda zincirini
Boynuna taktım
Bu aşka bir mezar,
Kazdım bu gece!
Kazdım bu gece..!

[Titxaybala]

ASIL TEŞEKKÜRÜ HAK EDEN YILLARDIR OKUMAKTAN VAZ GEÇMEYEN SİZLERSİNİZ...BURADAN BEN BİR SATIRDA OLSA YAZARAK KONUYA DESTEK VEREN VE OKUYARAK DESTEK VEREN SİZLERE TEŞEKKÜR EDİYORUM.

EVET KONUYU BEN AÇTIM AMA DEVAM ETTİREN SİZ DEĞERLİ OKURLARSINIZ,BİR YERLERDE BİRİLERİNİN YÜREĞİNE DOKUNABİLDİYSEK NE MUTLU BİZLERE....

[Barbarosxhizir]

Beklenen
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?
N.F.K

[Titxreis]

ASIL TEŞEKKÜRÜ HAK EDEN YILLARDIR OKUMAKTAN VAZ GEÇMEYEN SİZLERSİNİZ...BURADAN BEN BİR SATIRDA OLSA YAZARAK KONUYA DESTEK VEREN VE OKUYARAK DESTEK VEREN SİZLERE TEŞEKKÜR EDİYORUM.

EVET KONUYU BEN AÇTIM AMA DEVAM ETTİREN SİZ DEĞERLİ OKURLARSINIZ,BİR YERLERDE BİRİLERİNİN YÜREĞİNE DOKUNABİLDİYSEK NE MUTLU BİZLERE....

5 yılı devirmiş konu, MaaşAllah....

[Titxaybala]

SENİ SEVMEKTEN HİÇ VAZGEÇMEDİM BEN...


Ölümle hayat arasindaki cizginin üzerinde yürürken…Gidiyormusun diye sorma bana…Gönderen sensin…Ne ölmeyi istedim ben…Ne henüz doya doya yasaymadigimiz askimizi…Benimle birlikte topraga gömmeyi…

Seninle nefes almak…Seninle yaslanmakti dilegim…Seni yasli gözlerle ardimda birakmak kolay sanma…En az senin kadar endiseli…En az senin kadar cagresizim…Bir dokunusunla tüm dünyayi yikacak güc verirdin bana…Ama inandiramadim seni…Inandiramadim…Kalbimdeki…Küllenmek bilmeyen sevdama…Yoruldum…Ne tutulacak bir dal…Nede…Bir isik biraktin bana…Kal demek kolay…Kalmak ise zor…Huzura sadece bir adim uzakken…

Her karsilasmamizda…Sen beni sorgularken…Ben gözlerine kuskuyla bakiyordum…Aradigim cevabi bulmak adina…Bir tek sözün…Dudaklarin arasindan cikacaz bir cümle…Yeterdi…Beni sana baglamaya…Yeterdi…Herkesi…Karsima almaya…Ama sen susmayi sectin…Beni sisli bir geceye terk ettin…Kusku girdimi bir kez iki sevdalinin arasina…Teslim alir…Seni…Beni…Sevgimizi…Bir bosluk kalir geriye…Anilara tutunamiyacak kadar derin…

Ben…Herkesten uzak…Beyaz bir dünya kurmak istemistim…Icinde biz olan…Mutluluk , huzur …Birde…Her yeni dogan günesle büyüyen sevdamiz olan…Sen…Ne bu dünyayi kurmama izin verdin…Ne beni hayatinda görmeyi istedin…Simsiyah bir duvar diktin aramiza…Söyledigin her yalanla…Simdi gitme deme bana…Her gece yeniden ölmektense…Ölürüm bir kez senin ugruna…

Yasamak varken…Doya doya sevdiginle…Savasmak ne kadar zor biliyormusun…Ölümün soguk elligle…Her yer karanlik…Ne askimizin pembe rengi…Nede umudun yesili…Sadece zifiri karanlik…Hayalinin bile aydinlatamadigi…Bir de sorular…Hic bitmek bilmeyen…Cevabi bende olmayan…Cevablarini alabilmek adina…Yasamaya degermi…

Cok aci cektim…Ama hic bir aci…Yüregimdeki kursun yarasi kadar…Agir olmadi…Kalbimin ne carpmaya gücü kaldi…Nede ebediyen susmaya…Hep kullagimda senin sözlerin…Benmi degistim…Yoksa senmi…Yoksa kaderin aglarinami teslim olduk…Hic bilmeden…Kimseye zarar vermek istemedim ben…Ne sana…Ne bana…Nede günahi olmayanlara…Ama öfkenin atesi bir kere teslim alidimi bedeli…Ne yüregini dinler…Nede sevdigini…Sicrar yakar önce kendini…Sonra önüne cikan herkesi…Engelleyemessin…Bende engelleyemedim…Anladimki…Zaman…Gitme zamani…

Üzülmüyorum sanma…Seni bir cirpida silidigime de inanma…Seni o kadar sevmisken…Seni unutabilecegimi me…Ama zamanla sen unutursun…Cocukluguna siginir…Atlatirsin bu aciyi…Ne ben kalirim aklinda…Ne gecirdigimiz güzel günler…Ne gülüslerini saklaman icin bir neden kalir…Nede tedirginligini…Ama sunu bil…Ben hic unutmadim seni…Istesemde unutamamki…

Gidisim yürekten degil…Gitmek zorundayim…Ama sanamaki seni terk ediyorum daima…Ben herzaman olacagim…Gölgen gibi ardinda…Belki sende bir gün cok özlersen…Hissedersin benligimi… Ben sevdani tasiyacagim…Sonsuza denk yaramin dinmedigi tek yerde…Yüregimde…

O kadar cok bulup kaybettimki seni…O kadar cok yara aldimki…Ne yazik ki toz duman edemedim…Kuskularimi…Ne yazik ki kalamadin bana…Ama sunu unutma…Öpücügümün kokusu kalacak daima…Kapinin ardinda…Kokladikca bana olan hasretini…Anliyacaksin…Bir yanlisa mahkum ettigini…Bizi…

Hoscakal yosun gözlüm gidiyorum ben…Ama önce son bir kez bakmak istiyorum gözlerine…Aradigim cevabi…Belki bulabilirim diye…Bir umut iste…Belki gitmek zorunda kalmam diye…Eger…Gözlerini kaparsan bana…Bilki…kavusmamizi bekliyecegim…Tüm sorularin cevabini aldigim…Uzak diyarlarda…

Seni sevmekten hic vazgecmedim ben…

NOT:ALINTIDIR.

[Titxreis]

Bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
Sensizliğin köşe başındayım
Avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar
Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
Bütün umutsuzluğuma inat
Yine seni arıyorum…
Dudaklarımda bildiğin o ıslık
Sokak lambalarına sığınıyorum
Hafiften bir yağmur ağlıyor benimle
Bir deli rüzğar saçlarımda
Yalnızlıktan üşüyorum
Bulamayacağımı bile bile
Yine seni arıyorum…
Anlatacak nelerim var bir bilsen
Içimde ihtilaller kopmuş
Kendimi sürgüne verdim
Mutluluğum çoktan iflas etmiş
İtiraza hakkım yok biliyorum
Beni savunmak sana düştü
Seni arıyorum…
Yarım kalmış şiirlerim gibisin
Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
Öylesine eksiğim sensiz
Öylesine sahipsiz.
İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
İçinde geç kalmışlığın çaresizliği
Çocuklar gibi ağlıyorum
Ve gel gör ki her damla gözyaşımda
Yine seni arıyorum…

Ahmet Selçuk İlkan

[CHOSENS]

Adamlığın Yolu Nerdense, Bul Da Girmeye Bak

Nasihatım sana: Her şeyle iştigali bırak;
Adamlığın yolu nerdense, bul da girmeye bak.
Adam mısın: Ebediyyen cihanda hürsün, gez;
Yular takıp seni bir kimsecikler sürükleyemez.
Adam değil misin, oğlum: Gönüllüsün semere;
Küfür savurma boyun kestiğim semercilere.

Mehmet Akif Ersoy

[CHOSENS]

Aşık Veysel'in Son Şiiri

Selam saygı hepinize
Gelmez yola gidiyorum
Ne karaya ne denize
Gelmez yola gidiyorum

Ne şehire ne de köye
Ne yıldıza ne de aya
Uçsuz bucaksız deryaya
Gelmez yola gidiyorum

Gemi bekliyor limanda
Tayfaları hazır ondan
Gözüm kalmadı cihanda
Gelmez yola gidiyorum

Eşim dostum yavrularım
İşte benim sonbaharım
Veysel karanlık yollarım
Gelmez yola gidiyorum

Aşık Veysel Şatıroğlu

[Titxaybala]

ben hayatta en çok babamı sevdim
karaçalılar gibi yerden bitme bir çocuk
çarpık bacaklarıyla - ha düştü ha düşecek
nasıl koşarsa ardından bir devin

o çapkın babamı ben öyle sevdim.
bilmezdi ki oturduğumuz semti
geldimi de gidici- hep, hep acele işi
çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
atlastan bakardım nereye gitti
öyle öyle ezber ettim gurbeti.

sevinçten uçardım hasta oldum mu
kırkı geçerse ateş, çağırırlar istanbul'a
bir helaleşmek ister elbet, diğ'mi oğluyla
tifoyken basardım aşk oy'nunu
ohh derdim, göğsüne gömdüm burnumu.

en son teftişine çıkana değin
koştururken ardından o uçmaktaki devin
daha başka tür aşklar, başka sevdalar için
açıldı nefesim,fikrim, canevim
ben hayatta en çok babamı sevdim.

can yücel.
hasan ali yücel'e

[nymphe]

Selamlar,

Şiirle ilk defa bu forumda tanışmıştım yani tanıyordum da böyle derinden değildi,konuyu açan kardeşimizin,abimizin kulakları çınlasın iyi ki konuyu açmış..

Şuan şiirlerle aramda öyle bir bağ var ki anlatılmaz aslında anlatırım da sizde müptelası olmayın diye anlatmıyorum..
Çevremde şiir okuduğum zaman çok iyi şiir okuduklarımı söyleyen arkadaşlarım,öğretmenlerim oldu ve ben bunları IKV foruma ve konu sahibi arkadaşa borçluyum,arada birde yazar,çizerim.

Çok sevdiğim ve sürekli dinlediğim okuduğum bir şiir'i de paylaşmadan veda etmek istemem.

Canım sevgilim;

Burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı,

Sana bu satırları buradan yazıyorum... ...

Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum

Yokluğuna alışamadığım, Ve hayalin ile yaşadığım, ismini sayıkladığım...

Sana benzeyen birini gördüğümde ağladığım için buradayım

Kimse anlamıyor beni,Deli olduğumu düşünüyorlar,Sana geleceğimi söylüyorum

Bağlıyorlar beni ...Kendimde değilmişim, gidemezmişim, göremezmişim,

Öldüğünü kabul edecekmişim...O ölmedi diyorum, ağlıyorum...Öldü diyorlar...

Dönmeyecekmişsin,Ellerini tutamayacakmışım,Gözlerine bakamayacakmışım,

Sarılamayacakmışım sana,

Dokunamayacakmışım,

İyileşene kadar burada kalacakmışım...

Ben deli değilim diyorum anlamıyorlar,

Hemşireler geliyor yanıma acıyan gözlerle bakıyorlar bana,Oturup anlatıyorum onlara,

Beni bekliyor diyorum,Özlemiştir, merak etmiştir,Onlar da ağlamaya başlıyor.

Sana bu mektubu Bir akıl hastanesinin dördüncü katından yazıyorum,

Yokluğunu yaşıyorum,Yaşadığını biliyorum, Biliyorum gitmedin,

Bizi ayıracaklarını sanıyorlar...Ayıramazlar biliyorum

Mevsim kış,Üşüyor musun?

Hava soğuk,Yağmur var Adana’da,

Ellerin buz tutmuştur şimdi

Ellerini tutmalıyım,Isıtmam lazım,Üşüyorsun biliyorum

Montumu vermeliyim sana,Gelmeliyim diyorum

Biliyorum sende özledin beni

Merak etme iyiyim ben

Sadece gelemediğim için affet beni

Dedim ya,

Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum

Sen neden cevap yollamadın hala?

Yoksa göndermiyorlar mı mektuplarımı sana?

Yada;Sen yazıyorsun da bana mı vermiyorlar?

Adresi daha iyi yazıyorum buraya,

Altına da özellikle tarif ediyorum,Bulmaları kolay olsun diye seni,Oysa ki Adana’da hangi postacıya sorsan bilir evini,

Acele cevap bekliyorum bir tanem

Seni çok seviyorum...

Adres: Karşıyaka mezarlığı 2. kapıdaki caminin hemen ikiüstünden sola dönünce büyük harflerle yazıyor işte:

’ AŞKIM ÖLMEDİN.

Biraz uzun oldu ama bir kusurumuz varsa affola,hayırlı akşamlar.

Kim yazmışsa yüreğine sağlık, çok beğendim.