3. sayfa (Toplam 5 sayfa)

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 22 Mar 2018 16:38
gönderen Niko34
Adamlar ne guzel yaziyor. Ne diye inatla ciftlik banki tosunu falan karıştırıyosunuz

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 22 Mar 2018 19:16
gönderen SalurBeyi
yun1010 yazdı: 21 Mar 2018 19:51 Neferin sırtı dönüktü kim olduğunu bilmiyordu aman Allah'ım üzerindeki ceket ? Yoksa..?
Bir arkadaşımdan rica ediyorum. Konuyu bu iletiden devam ettirsin. Çiftlik bankmış, tosunmuş. Ne alaka?

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 23 Mar 2018 10:34
gönderen Plafect00
yun1010 yazdı: 21 Mar 2018 19:51 Neferin sırtı dönüktü kim olduğunu bilmiyordu aman Allah'ım üzerindeki ceket ? Yoksa..?
Her adımında içindeki dehşet daha da artıyor, ceketin sahibinin düşündüğü kişi olma ihtimaline dayanamıyordu. Yanına ulaştığınde ellerini yüzüne bastırdı, göz yaşlarını engellemeye çalışıyor gibiydi. Bu, kendisini de teşkilata katılmaya teşvik eden, savaş meydanında vefat eden abisinin silah arkadaşı Yiğit Ağabey’di.

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 23 Mar 2018 10:40
gönderen Plafect00
Plafect00 yazdı:Lütfen 1 cümleden uzun ileti yazmayınız.
Bu kurala pek dikkat edilmediğini gördüğümden ve gerçekten de bir cümleyle kurguyu devam ettirmenin zor olduğunu farkettiğimden dilerseniz bu kuralı kaldıralım. Ancak yine de iletilerinizi çok uzun yazmamanızı rica ediyorum.

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 23 Mar 2018 16:25
gönderen yun1010
Daha geçen hafta yeni tabancaların emniyet yerini göstermişti bana. "Teşkilata katılırsan başkasından öğrenme." demişti. Neferin beyni durmuştu adeta. Belki de hayatı boyunca hiç bir zaman gelmemişti aklına, ölüm. Sadece bakıyordu. Baktı, baktı. Gözleri büyüdü yaş yerini kırmızı damarlara bıraltı ve doğruldu; artık kararını vermişti...

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 24 Mar 2018 13:22
gönderen yavuzlarbey
yun1010 yazdı: 23 Mar 2018 16:25 Daha geçen hafta yeni tabancaların emniyet yerini göstermişti bana. "Teşkilata katılırsan başkasından öğrenme." demişti. Neferin beyni durmuştu adeta. Belki de hayatı boyunca hiç bir zaman gelmemişti aklına, ölüm. Sadece bakıyordu. Baktı, baktı. Gözleri büyüdü yaş yerini kırmızı damarlara bıraltı ve doğruldu; artık kararını vermişti...
Tabancayı zaten eline yakıştıramamıştı, şuanda kaosun tam ortasında verdiği kararını yerine getirmeye koyuldu hemen, içindeki erg sayesinde, patlamadan sonra kalan son kudretiyle acemice bir şekilde de olsa yiğit ağabeyine can verdikten sonra...

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 24 Mar 2018 17:29
gönderen Plafect00
yavuzlarbey yazdı:can verdikten sonra...
Bitap düştü. Zaten pek iyi bilmediği bu büyüyü yapabilmek için kudretinin neredeyse tamamını harcadığından nefes nefese kalmış, gözleri kararmıştı. Yiğit Ağabey’in öksürerek gözlerini açtığını farkettiğinde rahatlamaya çalışmıştı ama bu mümkün değildi. Patlamadan kurtulmuş olabilirlerdi fakat baskını tertip eden fareadamlarla Teşkilat arasında çatışma başlamıştı ve bulundukları nokta hiç güvenli değildi.

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 24 Mar 2018 20:29
gönderen yavuzlarbey
Plafect00 yazdı: 24 Mar 2018 17:29
Teşkilat arasında çatışma başlamıştı ve bulundukları nokta hiç güvenli değildi.
Yusuf ağabey, şoktaydı daha önce de buna benzer bir şey yaşamıştı. Daha abisi nerull'un acısı taze iken kardeşini de kaybetmek istemiyordu. Bir şeyler yapması gerekiyor ama çok çaresizdi. Son anda aklına bir şey geldi, ama daha önce sadece 1 kişi yapmıştı bunu.

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 24 Mar 2018 22:18
gönderen Thedifferince
Daha önce sadece komşusu afrasiyab'a yapmıştı fakat yapmak tan pek emin deildi düşündüğü şey elindeki uzun süre erg de kalmış bir bezi yakıp, dumanını ona koklatmaktı...

Re: Bizim hikayemiz!

Gönderilme zamanı: 25 Mar 2018 06:44
gönderen hayrabat
Ama bunu yapmaktan korkuyordu çünkü malum şahısın tehlikeli olduğunun farkındaydı sonra birden yanlışlıkla kutup açtığı için gözünün önünde banladığı o genç neferi hatırladı ve hemen oradan uzaklaştı.