İKV Forum

Çocukken hayatım pilot olmaktı, uçak'ın sırrını hep merak etmiştim evimin bulunduğu konum itibariyle. Bu hayal baya bir süre sürdü, kağıttan yaptığım uçaklara bile özen gösterir tasarlar uçururken zevk alırdım. İş daha ciddiye bindikçe lise yıllarımda hedef doktor olmaktı özetle Tıp Fakültesine yerleşmekti. Sonuç olarak Tıp'a yerleşemedim ama Hacettepe'de mühendislik eğitimi alıyorum. Hayaller hayatlar arasında çok bir derece farkı yok ama ilgilendikleri alan olarak baya farklı yerlerde dolaştım

Merhaba,

Tüm hayallerinizi büyük bir zevkle okudum, harikasınız. Aslında katılım az olmuş, benim tanıdığım "İKV" oyuncuları hayalperest ve zeki insanlardan oluşuyor, konuya bu kadar az katılımın olması açıkçası beni üzdü.

Haydi üşenme oku ! Yaz.

Merakla bekliyorum

Not: Forum moderatörü olan ve "İKV" adına büyük çalışmalar ve uğraş yapan AFRASiYAB 'a konumuza katıldığı için minnettar ve teşekkürlerimi sunuyorum, ayrıca "İKV" ne gönül vermiş tüm yetkilileri de konuma davet ediyorum.

Saygılarımla.

Hayaller olmadan hiçbir şey hiç bir icat yapılmaz. Onun için hayal bile düzgün kurulmalıdır :mrgreen:

Öncelikle harikulade bir konu olmuş ellerine,yüreğine sağlık Hamza abi.

Herkesin kapısını çaldığı gibi benimde kapımı çaldı hayaller sonrada terk edip gittiler.
10 11 yaşlarında başladı benim hayal dünyam daha bilgisayarla tanışmadığım okulunu seven derslerinde başarılı bir öğrenciydim.Okul hayatım 5. sınıfa kadar çok iyi gitmişti. Sanal dünya ile tanışmam çok sürmedi ve üstüne İKV'nin eklenmesi beni dibe çekiyordu ama ben 2 sini de bir arada götürmeye çabalıyordum.Benim ilk hayalimi İKV gerçekleştirmişti eminönü bölgesinde gördüğüm o uçak beni pilot olmaya kadar sürüklemişti o uçağı her gördüğüm seferde bir gün pilot olacağım ve çok iyi uçak uçurup kazalara sebep olmayacaktım derdim..Bu hayalim çok uzun sürmedi sanal dünya ile tanışmam bir çok hayalimi benden aldı gözlerimin bozulması ve gözlük kullanmam hayallerimi bir rüzgar gibi savurdu.Yaşadığım şehir o kadar küçüktü ki ben de yaşadığım şehre göre küçük hayaller kurmaya başlamıştım önceliğim baba mesleği sonra babamın esnaf arkadaşları terzi,kasap,ayakkabıcı,tuhafiyeci,marangoz derken bir baktım ki babamın bakkal dükkanındayım.Dükkanımıza gitmeden önce yani hayaller kurduğum zaman hep derdim ki babam ne kadar rahat ya sabah 7:30 da gidiyor akşama kadar televizyonun karşısında oturuyor akşam kapatıp eve geliyor sanırım ona özeniyordum.Dükkana ilk girdiğim gün işte bu ya yediğim önümde yemediğim arkamda dercesine sandalyeme oturdum ve müşterileri bekledim televizyonum,tabletim önümde dükkanda arta kalan zamanlarımda ise ders çalışmak yerine kendimi bilgisayara adadım orta okulu hem dükkan hem bilgisayar ile beraber bitirdim girdiğim sınavlar sonucu aldığım puanım yüksek olmasına rağmen dışarı çıkamadım sadece yaşadığım şehirde okumalıydım ki evinde tek erkek çocuğu olarak babama yardımcı olayım..Başvuru yaptığım liseler arasında sadece Mesleki Anadolu Lisesini kazandım halbuki diğerlerine de kat kat puanım yetiyordu ama şehir küçük olduğu için istek de hayli bir fazla olduğundan dolayı dışarıda kaldım diğerleri ise başka şehirlere gidip 1 ay durdular daha sonra nakillerini burada ki liselere aldırarak daha iyi bir eğitim aldılar.Meslek liselerinin tek avantajı meslek derslerinin fazla olması idi bende o yüzden meslek derslerine ağırlığımı vermiştim alanım elektrik/elektronikti hedefim ise mühendis olmaktı ama okulda ki kültür derslerinin eğitimi yetersiz kaldığı için bir şey yapamadık.

Dükkana ilk girdiğim gün ve yaşımın ilerlemesi beni dükkandan soğutmaya başlatmıştı.Zamanında çikolatam,içeceğim,cipsim eksik olmaz iken dükkanda geçirdiğim her vakit bir kat daha onlardan soğuttu beni yedikçe yiyesi gelir derler ya bende o olmuyordu artık yemek istemiyordum.Yaşımın ilerlemesi tek bunları anladığım anlamına da gelmiyordu babamın çektiği dert,çileyi artık anlamaya başlamıştım o kadar tuhaf gelmeye başlamıştı ki 4 duvar arasında bir hapishanede gibi hissediyordum artık babam gelse de kurtulsam şuradan diyordum.Daha sonra toptancılar,hesap kitap işleri derken iş ciddiye biniyordu babamın işinin bu kadar kolay olmadığını bir kez daha şahit oluyordum.Haftanın 7 günü sabahın 7 sinde kalk git dükkanı aç akşam saat 11,12 de kapat pazar tatilin,bayram tatilin olmazken gezmeye bile vaktin yoktu.Güneşin doğuşunu ve batışını görebiliyordu sadece..

Demişler ya hani hayaller, yıldızlar gibidir onlara dokunamazsın fakat onları takip edersen onlar seni kaderine yönlendirir diye ben her hayalim kırıldığında hep yıldızları seyrederek yeni bir hayal kurardım o kadar inanırdım ki bir gün gerçekleşeceğine ama ne kadar inansak da bir gün büyük bir engel hayallerimi kırardı.O kırdıkça ben yenisini kurardım hiç pes etmezdim hiçbir zamanda etmedim..Kırarlar diye hayal kurmaktan asla vazgeçmedim.Hatta bazen öyle hayaller kurardım ki kendi kendime b*k olurum diyordum.

Siz olmayacağını bildiğiniz halde hiç hayal kurdunuz mu?
Peki tüm hayallerimiz gerçekleştiğinde hayla hayaller kuracak mıyız?

Hayal kurmak benim için her zaman güzeldi ama ya sonrasını düşündükçe korkardım.Ünlü bir şair demiş ki "insan büyüdükçe dışı yerine içi üşümeye başlar, O kadar üşür ki içi; Hayallerden medet umar, Şiirden medet umar,Çaydan medet umar. Çay için arkadaşlar çay için.

Okuduğum bir kitapta derdi ki yazar "En kötüsü de hangi hayal biliyor musun?"Bazı şeylerin yeniden eskisi gibi olma hayali...Bir hayali daha en başında kırmak diye buna denir işte.Çünkü hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.(Ve olmadı da)

Haya"t" ile Haya"l" arasında ki tek fark "TL" dir. Para olmasaydı hepimiz zengin olurduk.

Çok uzun bir yazı oldu ama böyle bir konu için değdi diye düşünüyorum uzun lafın kısası hayallerinizin peşinden koşun,
bir gün mutlaka yorulacaklar.

Şuan ki tek hayalim ise Edebiyat Öğretmeni olmaktır.

Merhaba,

Üşengeçlik etmeyip konuma katılan tüm arkadaşlara teşekkür ederim, hayalleriniz ve düşüncelerinizi okumak büyük bir zevkti, umarım hayallerinize ulaşırsınız. Unutmayın ki hayali olmayan birinin dünyası olmaz.

Eğer ağaca tırmanmak istiyorsanız, yıIdızIara ulaşmaya niyet edin ki başarasınız.(Confucius)

Saygı ve sevgilerimle.

KARADAVUTs yazdı:
MaHKuMII yazdı:en Büyük Hayallerimden Biri doktor olmaktı.Belli bir zamandan sonra kendime hırs yapmıştım.İlkokul 5 e kadar çok iyi gidiyordum Derslerim çok iyiydi.Daha sonra 5. sınıfa geçtiğim zaman psikolojik sebeblerden dolayı sınıfta kalma derecesine kadar geldim. Annem babam hergün okuldaydı.Neyse o sene 5. sınıfı geçtik. Ortaokula geçtiğim zaman öylesine hırs yaptım ki doktor olucam diye anlatamam.6 dönem üst üste Takdir belgesi getirdim. Bildiğiniz inek'tim.Tam öyle sınavlara çalışıyordum.Aniden doktorluktan vazgeçtim. Bilgisayarcı olacam dedim.

Teknik Liseye geçtim.9 hazırlık 10 11 12 derken lise bitti.Tabi Lisede 1500 öğrenci arasında Matematiği ve Tarihi En iyi 6. öğrenci bendim ( kayda geçirin )

Daha sonra Okulu tınlamamaya başladım.Bu sefer En büyük hayalim Züppe olmaktı ama kahretsin onu bile beceremedim 2. yıllık üniversiteye girdim. orda bilgisayar programcılığı bölümünü okudum.Bitirdim 3. yılın sonunda ama orda Bir İsa Ataş adında Assembler dersi veren hocamız vardı.ondan çok gıcık kapıyordum. Sürekli kızları odasına alır erkeklerle hiç uğraşmazdı.sürekli Kızlara bir hoşgörü samimiyet duyardı, Tipine , burnu da büyüktü...

Daha sonra doktorluk hayalim Bilgisayar programcısı oldu.ve Şuan Şu oyunu bile Baştan silip yapabilecek bir bilgisayar deneyimine sahipim Ne istemiştik Ne olduk misali ... Hadi eyvallah
Severek okudum :mrgreen:

Bak güzel kardeşim , sen nasıl kendi hesabının mesajını alıntı yapıp severek okudum yazabilecek bi psikopatsan bende elinde çok gereksiz belgeler fotograflar olan bir psikopatım.Ve bu gereksiz belgelerin içinde bu iki hesabın sana ait olduğuna dair kanıtlarda var.Artık kendi kendine cevap vermede canımı sıkma.Konuyu tartışmaya çevirmeyeceğim iletim silinmesinde kardeşimiz bu huyundan vazgeçsin artık.

Gönderilme zamanı: **22 May 2016 00:16**

Bu adamın konularına bayılıyorum. Eski konuları kurcalarken buldum.

Çocukluğumdan beri en büyük hayalim devletim için bir şeyler yapabilmek oldu. Çok küçük yaşlarımdan beri bir MİT görevlisi olmayı çok arzulamıştım, lakin kısmet olamadı... Şimdi ise yine devletim için bazı projeler yürütüyorum. Bendeki vatan aşkı

Ne olmuş yani büyük adam olamadıysak! Hayallerimizi satmadık ya!

Gönderilme zamanı: **23 May 2016 16:36**

ben hep süper kahraman olmak istemiştim bi şekilde güç kazanıp insanlara yardım etmek vs ha bi de tabiki astronot olmak istemiştim 2 side hayal kaldı tabi

Gönderilme zamanı: **23 May 2016 18:58**

Ne yalan söyleyeyim ben 3 yaşından bu yana bilgisayar ile ve gamer bir baba ile büyüdüm diyebilirim tabi 3 yıldır artık oyun oynamayı bıraktı bilgisayardan

Allaha şükür üniversiteyi ilk yıldan elektrik elektronik mühendisliği kazandım ve mutluyum teknoloji android bilgisayar benim hayatımın olmazsa olmazıydı bölümümde bununla alakalı ve güzel bir bölüm o yüzden hayallerime ulaşma yolunca önemli bir noktadayım

Üni hayatından sonra da bir teknoloji şirketinde çalışma hayalim var bakalım umarım bir gün o da gerçek olur

Gönderilme zamanı: **23 May 2016 21:19**

İlkokulda felan hiçbir zaman derse çalışmazdım sınavlardan da yüksek not alırdım . Sivil polis olmak isterdim ( özellikle sivil ) . Tabi bu derslerin iyi gitmesi bir yere kadar dı . 5. sınıfta karnemde 3 vardı . İlk defa karnemde 3 oluyordu sanırım . Oyununda etkisi var biraz . Neyse ancak yine de öğretmenler beni severdi çünkü derslerim iyiydi . Teşekkür belgesi alırdım sürekli . Bende şaşırırdım hiç çalışmazdım ama her zaman karnenin yanında şu lanet olası ama olmazsa olmaz belgeyi (genelde teşekkür belgesi ) verirlerdi . Şimdi geldik liseye . Okuduğum lise çok güzel diyemem ancak tam şehrin merkezinde ve güzel bir yerde açıkçası bu beni yeterince tatmin ediyor . Şu anda derslerim çok iyi diyemem ancak çalışmayan biri için yeterli . Hayallerle fazla ilgilenmem ben daha doğrusu hayal kurmam fazla ve bu da beni hayallerden ya soğutuyor ya da onların gerçekleşmeyeceği fikrine sürüklüyor . Ama şuna kendinizi inandırmanız lazım oyunla ders yan yana çok iyi gitmiyor . Ha tabi aranızda oyunla dersi çok güzel bir uyum içerisinde götürenlerde vardır eminim . Ne diyelim onlara da aferim diyelim dimi haksızlık olmasın başarmışlar ben şu ana kadar başaramamış olsamda . Şu andaki hayaliniz ne derseniz gerçekleşecekmi bilmem ama tarih öğretmeni veya bilgisayar mühendisi olmak isterim . Şu okul denen şey bitse çok güzel olucak heralde ( emin değilim ) . Bizi 16 17 yıl boyunca dirsek çürütmeye bazılarımızın hayatını bitirmeye noktasına sürükleyip sabah akşam çalışıp eve bitkin bir şekilde gelmeye zorunlu bırakanlar utansın . Hayat çok sert kurallarla donatılmış be . İsyan etmiyorum sadece küçük bir sitem . Gençliğimiz gidiyor şu okulu okurken . Hayal ediyoruz ama düşünsenize bi çok iyi bir mesleğe sahip olmak isteyen birinin 24 yaşına kadar beyni hapishane bedeni iskelet oluyor . Ne yapalım yaşamak zorundayız . Her zaman çalışın sonunda güzel bir mesleğin ve hayatın olucak diyorlar bakalım güzel olucakmı olsada çalınan 24 yılımı geri verceklermi . Hani çok şey başarıcağım ya o 24 yılımı geri verirler heralde . Biraz uzun oldu ve maksadını da aşmış olabilir yazdığım şeyler . Kusura bakmayın kendimi tutamıyorum . Birer birer süzülüyor beynimden kelimeler dudaklarıma ordanda ellerime yansıyor .

İKV Forum

Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.

Re: Hayaller.