İKV Forum

Karakter Adı: Antares
Sunucu: Teşkilat
Tarih: 31.10.2013


Merhaba günlüğüm. 1 günlük uzun bir aradan sonra not defterimi açtım ve bu yazıyı 2. defa yazıyorum. Birincisinde site hata verdiği için, maalesef tüm yazdıklarım gitti. Vize telaşı yüzünden dün oyuna pek giremedim, bugün ise tüm günümü oyuna verdim diyebilirim. Bu sayede, müthiş bir yol katettim.
Kendim hakkında ilginç bir bilgi vermek gerekirse betadan bugüne oyun hayatımda, 1200e yakın topladığım 'Açık Mavi Lapis'e rağmen 1 tane bile 'Koyu Mavi Lapis' toplayamamıştım. Bu ilginç istatistik yüzünden, şanssızlığımın bana şans getireceğine inanarak, arkadaşım 'YalnızBey'den bir adet istemiştim ve o günden beri çantamdan ayırmamıştım. İşte bu sabah, sizin için normal ama benim için 'olağandışı' bir olay oldu...



Bu sırada, GueRiLLaWaRFaRe(Ozan)'dan pm aldım ve beni topkapı'ya gelmem ve ona sözüm olan hatıra fotoğrafını çekmem için beni davet etti. Kardeşimi kırmayıp yanına gittiğimde beni bir sürpriz bekliyordu,



Gerek kendi çabalarımla, gerek teşkilat halkının desteğiyle yavaş yavaş elle tutulur bir karakterim olmaya başlamıştı. Bu sırada, söz verdiğim gibi hatıra fotoğrafını çekmeyi de ihmal etmedim tabii,



Bir an önce 49 seviyeye ulaşmak için çabalıyordum ve artık karacinler bana tecrübe puanı sağlamadığı için, 'Meran' şehrine ayak basmam gerektiğine karar verdim. Ama bunun için 'sivri ada' görevlerini yapmış olmalıydım. Fare köyü-Arzuhalici-Yalnız Fare üçgeninde birkaç git-gel yaptıktan sonra, taşkanat görevini aldım. Kendi başıma kesip kesemeyeceğimi düşünmeme bile fırsat vermeden, Ozan beni beni yalnız bırakmadı.



Görevim bittiğinde; Ozan oyundan düştü ve bronzu tek başıma kesemeyeceğimi bildiğim için, yardım bulmaya 'Yeraltı'na indim. Bu sırada meran köprüsünde tanıdık bir görüntü vardı; özlediğim.

'

'Solucan' adlı yaratığı kesmeye gittiklerini öğrendiğim bu gruba hemen dahil oldum ve görevimi yapmak için onlarla beraber yola koyuldum.Aslında; Yeraltı'nın uçsuz bucaksız, tehlikeli yollarında tek başıma yavaş yavaş ve her an tetikte gezerdik. Ama yanımızdaki iki grup insanın da etkisiyle olsa gerek, sanki Kurtarılmış Eminönü sokaklarında gezer gibi rahattık. Kalın derisi ile nam salmış olan 'Solucan', korkusuz savaşcıların, kudretli büyücülerin ve yüzlerinden soğukkanlılıkları besbelli olan şifacıların karşısında en ufak bir direnme bile gösterememişti.



Görevimi teslim edip; sivri adaya, Showmaster(Berkay)ın yanına geldim ve grubuna dahil oldum. Bir şeyler atıştırmak için mutfağa gideceğimi söyledim ve gelince 'Bronz' görevine destek bulup bu görevi yapacağımı söyledim. Mutfağa gidip bir şeyler atıştırmış ve bilgisayarımın yanına dönmüştüm ki, kardeşimin çoktan grubu toplayıp görevimi yaptığını görünce tarifsiz bir mutluluk yaşadım.



Artık hedefim olan 49 seviyeye çok yakındım, ve büyük görevlerin önünü açmak için temellerini oluşturan küçük görevleri yapmaya çalışıyordum. Loncamdaki arkadaşlarımın da 'Gong' görevi olduğunu duyunca, onları da davet ederek meran şehrinin altını üstüne getirdik. Sonunda 'İflis' yolu açılmıştı



Sonunda 49 seviyeye ulaşmıştım. Ama hala yeterince güçlü olmadığımı düşünüyordum, o sırada Ozan'ın yansıttığı bir silah reçetesi ilgimi çekti. Evet, o silah benim olmalı dedim. Daha güçlü olmalıyım.



Son hızla, gerekli gereksiz her madeni çekmeye devam ediyordum...



Aynı zamanda ise, imkan çerçevesinde düşük seviyeli kardeşlerime etraftaki fareadamları keserek yardım ediyordum. 'Stxxreangexx' adlı kullanıcıya da aynı çerçevede ufacık bir görev yardımı yapmama rağmen; bu kadar minnettar kalması ve diğer kullanıcıların umursamazlığından yakınması, kendi adıma biraz garip geldi. Çünkü bu serüvenim boyunca tanışmış olduğum çoğu insan yardımsever kimseler ve böyle düşünmesi üzerine, yaşadığı şanssızlığa ve yanlış insanlara denk gelmesi adına üzüldüğümü belirtmek isterim.



GueRiLLaWaRFaRe beni sığınağa götürmeyi teklif ettiğinde, büyük bir heyecan duydum. Bu karakterim adına ilk sığınak maceram olacaktı ve nerede ne yapmam gerektiğini ezberlemişcesine hatırlıyordum. Grubu kurduk ve hızla ilerledik. Yeni tılsımım 'Direnç Kırma Alanı (I)' sayesine diğer büyücülerden daha fazla direnç kırabiliyordum. Bu sayede, elektrik hasarım az olmasına rağmen gruplarda yer bulabileceğimi düşünüyordum. Motorini kestik ama sonuç hüsrandı:



'Büyük Kenan'(!) ise, motorine ve düşünen adama oranla daha kolay gelmişti. Ama o da yüzüme gülmemeye kararlıydı sanki:



Dışarı çıktığımızda, içerideki yaratıkları daha kolay kesmek için hız veren eşyalara sahip olmak gerektiğini anladım ve, hemen bir tane satın aldım:



Bir gün de böyle bitti günlüğüm. Şimdi biraz istirahat vakti.

Gerçekten çok yol kat etmişsin ve çok zevkli bir günlük Başarılar

Dişiyi şifasız ilk kesişim deyildi o yüzden pek zorlanmadık hatta 6 büyü şifasız solucan kesmiştik her neyse gercekden suana kadar okudugum en güzel günlük bu aralar pek ortalıkda gözükmesekde yakında kenanda karşılaşıcagımızı umuyorum bu günlügün devamını bekliyorum..

:twisted: :twisted:

AslanAkbey yazdı:Dişiyi şifasız ilk kesişim deyildi o yüzden pek zorlanmadık hatta 6 büyü şifasız solucan kesmiştik her neyse gercekden suana kadar okudugum en güzel günlük bu aralar pek ortalıkda gözükmesekde yakında kenanda karşılaşıcagımızı umuyorum bu günlügün devamını bekliyorum..

:twisted: :twisted:

Taktik gerek biz önceden 3 buyu kesiuoduk ben ejderdim 2 tane güneş asali vardı itemleri esitle vevsaldir

Şu sıralar yoğunum, oyunda geçirdiğim zamanın tamamını maden çekerek harcıyorum. 1-2 güne Kıyamet asayı basacağım sayılır Sonrasında yazmaya tekrar devam edeceğim. İlginize teşekkür ederim.

Karakter Adı: Antares
Sunucu: Teşkilat
Tarih: 8.11.2013

Merhaba günlüğüm, uzun zamandır yazmıyordum. Gerek kişisel problemlerim, gerek de derslerimin yoğunluğu sebebiyle oyuna zor giriyordum kaldı ki foruma uğrayayım. Ama bugün işi gücü bir kenara bıraktık ve biraz da olsa karalamak istedim.


Yeni yeni alışıyordum sığınaklara; bir yandan da tüm hafta boyunca maden çektim hedefim olan 'Kıyamet Asa' için. Artık kimseyi tanımasam da sığınak bölgesi için beni gruba alanlar vardı



Ama onlarca denemeye rağmen, 'Şaheser' eşyayı bırakın 'Nadide' olan Mor eşya bile düşmüyordu. Denedim, yine denedim:


Ölüm oyunları, belki de gücün ve kudretin kişisel beceriler ile harmanlanması sonucu en iyinin belirlendiği bir etkinlik olması sebebiyle, en çok desteklediğim ve devamlılığını istediğim etkinlikdir. 49 seviye olduğuma göre, katılabileceğimi düşünüp meteor bölgesinin yolunu tuttum. 1 dakika bile dayanamayacağımı söylene arkadaşlarıma nispet yaparcasına, var gücümle dayandım ama kadim büyücülerin, adeta bir mermi hızında üzerime gönderdikleri, etimi yakan elektrikler sonucu oracıkta can verdim.



Ticaretime son hızla devam ediyordum, günlerdir topladığım ve işime yaramayan menekşe elmasları sattım:



KIZILAY(Halil) ve Sttxdarbeci(Sedat) beni migrata çağırdı ve onlara katılmamı teklif etti. İstekleri doğrultusunda sadece direnç kırarak, hiçbir düşmana vurmayarak grup bölgesini tamamladım. Junonu kestiğimizde ise daha ilk seferim olmasına rağmen beni bir sürpriz bekliyordu, O kadar heyecan yaptım ki 'Nucleus Zırh'ın fotoğrafını alamadım..

Artık Kıyamet Asa için tek eksiğim, büyük patron 'Kadim Hidra'dan düşen 'Kadim Hidra Pençesi'ydi. Saatlerce klan kanalından yalvardıktan(!) sonra hidrayı'da yere sermiştik..



Artık heyecandan yerimde duramıyordum, kasamı düzelttim, Malzemelerimi teker teker ve özenle çantama yerleştirdim. Reçetemi okudum ve artık hazırdım!



Garip geliyordu; çünkü oyuna eşyasız, parasız ve tek başına olarak 11 gün önce başlamıştım. Şimdi ise elimde oyunun en iyi asası 'KIyamet Asa' vardı!
Asam ile birkaç hasar denemesi yaptıktan sonra, Önceden hazır beklettiğim 2000 akçemi kullanarak silahımı güçlendirdim. Saat geç oldu ve uyku vakti. Yarın oyuna girip elimdeki asaya uzun uzun ve hayranlıkla bakmak için sabırsızlanıyorum.

Çok iyi gidiyorsun kardeşim günlüğünü çok begendim okumak gerçekten keyif veriyor.Ama mobilden okumak daha zevkli :mrgreen: .Bende şu sıralar yardım ediyorum uzun bir süre yoktum bazı sebeplerden dolayı.Eğer yardım edebileceğim birşey varsa seve seve yaparim.

Karakter Adı: Antares
Sunucu: Teşkilat
Tarih: 12.02.2015


Merhaba günlüğüm. Günlüğe başlayalı neredeyse 2 yıl olmuş. Yine ara sıra girip devam etmek istiyorum. Ama öncelikle, kendimden ve karakterimden ve 2 senede olanlardan bahsetmeliyim. Son mesajımı yazdığım gün 8 kasım 2013'te kıyamet asamı basmıştım ve günlüğe ara vermiştim. Bu süreçte '2' lonca değiştirdim.
Bunlar
1)SARMAŞIK: Sarmaşık loncası, bundan 1 sene öncesinde belki de en güzel arkadaşlıkları; abi-kardeş ilişkisinin tattığım loncaydı. Şuan aktif olarak 1-2 üyesi var. Neredeyse hepsi oyunu bıraktı. Halis abi, Osman abi, samet abi, Halil, Sedat ve adını yazmaya kalksam günlüğü dolduracağım birçok güzel insan tanıdım. Oyuna 6 ay kadar ara verdiğim dönem; herkes bırakmış dağılmış. Oyuna tekrar girdiğimde, loncamdan kimseyi göremedim ve o eski, güzel günleri daha o ilk andan özlemeye başladım. 1-2 hafta kadar sarmaşık loncasının tek üyesi olarak etrafta dolandıktan sonra, arada girip çıkan ve tanımadığım bir loncadaşımın hırsızlığa adının bulaşmasıyla loncaya itham edilen suçlamalara karşı; o insanı loncadan atma yetkim olmadığı için bir son veremedim ve çareyi zaten aklımda olan loncadan çıkma yolunda buldum. Başkanımız oyuna ara verdiği için maalesef, loncaya alma ya da loncadan atma imkanımız yoktu.
2)Pardonn: Sarmaşıktan ayrıldıktan sonra bir süre loncasız dolaştım ve kendime en uygun loncayı aramaya başladım. Birçok loncadan teklif aldım ama hiçbiri içime sinmedi, biraz da insanların gerçek yüzünü görmek amacıyla; 1000 büyü şifası olan hiç çembere girmemiş olan şifacıma girdim ve lonca aramaya başladım; soranlara tek karakterimin bu olduğunu söyledim. Bu durumda; itemsiz ve tılsımsız bu karakterime, antarese gelen teklifler gelmiyordu. Bu iyiydi. Doğru loncayı bulmak, güçlü ya da artırıcılı loncadan önemliydi. Kapısı bana itemim olmasa bile açık olacak bir lonca bulmalıydım; Ercan abi(pardonn lonca başkanımız)'ye pm attım ve cevap alamadım, tam vazgeçmiştim ki, 10 dakika sonra pm geldi ve o an işi olduğunu şuan beni dinleyebileceğini izah etti. Bir lonca aradığımı söyledim, skype'mı istedi ve lonca kurallarını anlattı; birden pardonn loncasının bir üyesi olmuştum. Kurallar tam bana göreydi; küfür yok, zar atmak yok. Hoş, ikisinden de nefret ederim. Yaklaşık 20 gündür bu loncanın bir üyesiyim ve; Ercan abi,Behiç abi, Ediz, osman, mert, erdi, buğra gibi güzel insanlar daha ilk günden bahsettiğim 1000 şifalı şifacımı defalarca gaffara götürebilecek kadar kabul ettiler beni aralarına. Ben de bu süreçte onlara elimden geldiği kadar karşılık vermeye çalıştığımı umuyorum.

Tılsımlarım:
kayda değer tek tılsımım şu an elimde bulunan meteorit 1, günlüğümde nasıl tanıştığımız yazan ULTRAS(emin) kardeşimde de 1 adet y2 var; takaslıyoruz arada ihtiyaca göre. O da bizim sayılır yani

İtem durumu:
Toplam 5 itemim eksik. Trans asa haricinde kayda değer bir eksik bulunmamakta.

Para durumu:
2. bir tılsım basamayacak kadar az, diğer her ihtiyacı karşılamaya yetecek kadar çok (kasa charında)

İşte karakterimiz !


bu günlük bu kadar yeter. Durumu toparladığıma göre, artık günlük yazmaya başlayabilirim

Asayı basma sürecimden kesitler, günlükte mevcut; m1i nasıl bastığımı, gaffarda junonda vs nasıl oynanılması gerektiğini vs bilmeyen, tavsiye isteyen, merak eden varsa her türlü soruya cevap verebilirim. Elimden geldiğince görevlere yardım edebilirim. Bu arada; bir arkadaşım için son zamanlarda sık sık sığınak atıyorum, trans asam olmadığı için hasarın yüksek olması gerekiyor ve gruba savascı almamaya çalışıyorum, trans asayı alırsam savascı da alırım gruba . Eksiği olan, hasarının ne olduğu önemli değil tüm büyücüler ve şifacılar bana ulaşıp grup isteyebilirler günde en az 2 kere gidiyorum
/f Antares