ElitConan yazdı:
İnsan ki eşrefi mahlukattır, içindeki semavi özü keşfetmekle yükümlüdür. Çıkacaksın yollara, kendine doğru git gidebildiğin kadar. Keşif boynumuzun borcudur. Kendimizi keşfetmek, aşkı keşfetmek, dünyayı keşfetmek, Öteki’ni keşfetmek…
Çakılı kalmamak sırf alışkanlıklardan ötürü demir attığın koylara. Çıkmak oralardan, geçmek dalgakıranların beri tarafına, bilmediğin memleketlere varmak, tatmadığın yemekler yemek, sözlerini anlamadığın şarkılarla içlenmek, risk almak, dağılmak ve parçalanmak ve hasret çekmek buram buram, gurbetin tadına bakmak ve kendini yabancının gözünden görmek, şaşırmak yeniden, şaşırmak bir çocuk gibi dünyanın hallerine, çeşitliliğine, güzelliğine, acımasızlıklarına… şaşırmak ölene kadar… şaşırma kabiliyetini hiç yitirmemek… budur son tahlilde Âdemoğullarına, Havvakızlarına kendilerini keşfettirten serüven. Elif Şafak/Firarperest
Eyvallah güzel bi makale..
Bu kitabı okumanızı şiddetle tavsiye ederim gerekirse tehtit ederim
Her yaşta her yaşam tarzında ki insanın kendine özel bir şey bulacağı şahane bir sanat abidesi.
Ve bu abideyi Elif ŞAFAK farkıyla süslenmesi dillere destan bir şey çıkartıyor ortaya
Umut bazen bir insanı hayata bağlar. Bazense bir insanı hayattan koparır. İnsanı insan yapan meziyetlerden biridir umut. insan asla umudunu kaybetmemeli. Kaybettiğini sandığı anda bazen beyaz bir ışık görür gibi olur, bir çıkış yolu bulur.İşte o ışığın adı umuttur.İnsanın içinde umut asla bitmez.Sadece azalır.
Umudumuz olmasa ne yaparız? Yemek, içmek, ne içindir? . Bazen ölümün kıyısına geliriz. Bazen her şeyden vazgeçeriz. Bazen dünyadaki her şey bomboş gelir bize. Bazen dünyada tutunacak tek bir dalımız olmadığına inanırız. İşte bu anlar insanın hayatının dönüm noktalarıdır. Bitmişliğin, çaresizliğin tam göbeğindeyken bir anda bir mucize olur ve yaşama sevincimiz ateşlenir, hayatta bize boş gelen şeyler bir anda anlam kazanır.
Umudunu kaybeden insanın başka kaybedecek hiçbir şeyi yoktur. Bir insanın umudunu asla kırmayın, çünkü beklide sahip oldukları tek şey odur.
İki Avuç Mısır
Bursa’dan arabaya bindik, Büyük Orhan’a doğru yol alıyorduk. Otobüsün arka taraflarında iki çocuk mısır cipsi yiyor, ama tartışıyorlardı. Kafamı çevirdim. Babalarıyla göz göze geldim.
“Bunlar hep böyle işte. Allah size sabır versin hocam. Biz ikisiyle baş edemiyoruz. Siz nasıl 40 tanesine tahammül ediyorsunuz dedi.”
Ben de;
“Sabırlı olun” dedim. Yanımda oturan amca Kore gazisi Ahmet Amca’ydı. Onun çok ilgi çekici bir hayat hikâyesinin olduğunu duymuştum. Ahmet Amca’ya dedim ki;
“Yol uzun, eğer seni sıkmazsam, hiç olmadı bana bir tane, sence enteresan olan bir hikâyeni anlatır mısın?” Derin bir of çekti.
“Hocam, altı yılım esaret altında geçti. Ama sana mısırla ilgili bir hatıramı anlatayım…” dedi. Ardından da başladı anlatmaya…
“Benim de içinde bulunduğum birlik pusuya düşürüldü. Son kurşunlarımıza kadar çarpıştık. Bizim birlikten altı arkadaş, bir de yüzbaşımız yaralı olarak Kuzey Kore’ye esir düştük. Bizi alıp götürdüler. Günlerce yol yürüdük. Esaret çok ağır bir şey hocam. Koyun sürüsüne kıymet verirsin, canını korursun ya bizim koyun sürüsü kadar kıymetimiz yoktu. İsteseler her an için kurşuna dizip öldürebilirlerdi. Artık hiç birimizde yaşama ümidi kalmamıştı. Acaba bir daha karımı, kızımı göre bilecek miyim diye düşünürdüm. Hiç ümidim yoktu. Bizi, her tarafı ağaçtan yapılma, diğer esirlerle beraber büyük bir yere koydular. Her sabah erkenden kaldırıyorlar, birer avuç kaynamış mısır veriyorlardı. Bir daha yemek hiçbir şey yok. Bu aylarca devam etti böyle. Bir gün yüzbaşı ile karar verdik. Sabah içtimasına kalkmayacaktık. Aç yaşamaktansa ölmek daha iyiydi. Helalleştik yattık, uyuduk. Sabah nöbetçiler içtimaya kaldırdılar. Yüzbaşı ile ben kalkmadım. Kendi aralarında bir şeyler konuştular, daha sonra komutanları bir tercümanla beraber geldi. İkimizin başına dikildiler. Tercüman yüzbaşıya, İngilizce soruyor;
“Niye kalkmıyorsunuz. Emre niye itaat etmiyorsunuz” dedi. Yüzbaşımız da İngilizce onlara;
“Biz açlıktan, sefillikten bıktık. Böyle yaşamaktansa ölmek daha iyidir” dedi.
Tercüman komutana durumu anlattı. Komutan bir şeyler söyleyip gitti. Biz artık ölmeyi beklerken tercüman yüzbaşıya;
“Sizler cesur Türklersiniz. Ölümden korkmuyorsunuz. Komutanım sizi ödüllendirecek. Bundan sonra size iki avuç mısır verilecek” dedi.
"Biz orada kaldığımız müddetçe, hakikaten her esire bir avuç mısır verdiler ama bize iki avuç.”
Gazi amcaya teşekkür ettim. Baktım ki gözleri yaşlanmış camdan dışarısını seyrediyordu. Bu günkü durumumuza ne kadar şükretsek azdı
Lonca forum sayfanızı büyük bir keyif alarak takip ediyorum hoş sohbetlerinize, disiplininize, birlik, beraberlik ve kardeşliğinize gıpta ederek bakıyorum ve bilhassa paylaştığınız bu güzel yazı kesitleri ile sayfanıza sıkça uğrayan bir ziyaretçi olduğumu söylesem yeridir :lol: Allah başta sizleri ve cümle Türk-İslam evlatlarını korusun esirgesin ve yüceltsin, bâki dostluk ile, esenlik içerisinde ve hep bir arada kalın inşallah
Allah razı olsun.Lonca demek yaş cins ırk gözetmeksizin bir arada bulunmak ve kardeş olmak demektir.Misyonumuz ve vizyonumuz doğrultusunda ilerlemeye devam edeceğiz.
KURUCULAR VE LONCA BAŞKANLARI CESURZADE-----PardusxCESURZADE APOLOCLİPSE-----ParDusxBaşKaN
LONCA BAŞVURU ŞARTLARI 1.1.Lonca kurallarını uymayı sağlamak açısından gerekli olarak gördüğümüz 16 yaş ve üstünde olmak
2.Karakterinin özelliklerini iyi bilen ve karakterine hakim tecrübeli olmak
3.Kesinlikle hiçbir hırsızlık ve benzeri bir olaya adı karışmamış olmak
4.En az bir 49 lvl char sahibi olmak
5.Lonca üyelerinden birini referans olarak gösterebilmek
6.Grup çalışmasına yatkın bencil olmamak
LONCA KURALLARI 1.Pardus Pantera loncası meşruti monarşi tabanlı olup(kararlar lonca üyeleri tarafından ortaklaşa alınır fakat son söz kurucularındır),her üyemizin fikirlerine önem verir.
2.Pardus Pantera bir arz loncasıdır.
3.Her üyenin Pardusx ön adlı bir lonca charı açması zorunludur.
4.Toplumumuzun ahlak yapısına aykırı,ikv kurallarına göre uygunsuz davranış olarak nitelendirilen küfür,siyasal içerikli mesaj,propaganda,kaba ve aşağılayıcı kelimeler vb. şeyler kesinlikle yasaktır.
5.Lonca üyelerinin Pardus Pantera dışında bir lonca mensubu olması yasaktır.
6.Lonca içinde alınan kararlar,fikirler,planlar,düşünceler vs. tamamen loncanın kendi bünyesinde kalmalıdır.Lonca dışından birileri ile paylaşılması kesinlikle yasaktır.
7.Loncasının adına leke sürecek davranışlarda bulunulmaması ve loncanın isminin layıkıyla taşınması zorunludur.
8.Lonca üyeleri mecburi haller dışında en az 2 saat online olucaktır.(1 günden fazla oyundan uzak kalıcak arkadaşların yönetime bildirmeleri zorunludur.)
9.Lonca içi anlaşmazlıklarda mesele büyümeden yönetim ile paylaşılması zorunludur.
10.Lonca yönetiminin aldığı kararlara uymamak bir ihlaldir ve gereği yapılır.
11.Online olduğu sürece Teamspeak 2 programina katilmasi zorunludur.
12.Bu kurallardan herhangibirine uyulmadığı saptanırsa lonca yönetimi kararıyla uyarı cezası alınır.3 uyarı sonucu loncadan uzaklaştırılır.
13.Loncadan ayrılan lonca üyesi ayrılması durumda PARDUSX... ile başlayan lonca charını(veya charlarını)silmesi veyahut ismini silip degistirmesi gerekmektedir. Aksini yapanlar lonca kara listesine alınacaktır.
NOT:BAŞVURU YAPICAK ARKADAŞLAR BU KURALLARI KABUL ETMİŞ SAYILIR... Lonca başvuru sitemiz(başvurmak isteyenler lütfen bu siteden başvuru yollasınlar...)
:mrgreen: 
Dedim Aliyim İfadelerini Sonuçları .. 