Re: YaMaN-Retaliation Günlüğü
Gönderilme zamanı: 04 May 2017 11:14
Sanırım kısa süreliğine geri dönüyoruz. Ancak kesin bir şey yok. 
"Neden aksi bir adam olduğumu sorarlar bazen. Neden insanları eleştiriyorum diye dillerine düşerim. Kısmen haklılar. Ancak bilmiyorlar ki ben onlardan daha çok geçmişe sahibim. Yaşım 65'e merdiven dayadı. Yıllardan beri içimde hobi olan okuma ve yazma duygusunun getirisi olan sahaflık mesleğini yapmaktan hiçbir zaman sıkılmadım. Kimi insan var, onlara baktıkça karşıyı görürsünüz, boş insanlardır onlar. İşte kitaplarda ararım kendimi. Beni aksi yapan şey de ahir zamanda gördüğüm pek çok şeydir. Gel gelelim bunu insanlara söylemeye de çekiniyorum. Çünkü dediğim gibi çoğu boş. Yine birkaçı saygılı çocuklar, gözümden kaçmıyor değil.
Son zamanlarda unutkanlık hastalığı başladı bende. İşte o yüzden yakın zamanda bizim Çarşıdaki Aktar'a bir uğradım. Şevket Bey sağ olsun birkaç ilaç yazdı, kullanıyorum ama bazen de unutmanın iyi bir şey olduğunu da düşünmüyor değilim. İşte... Okuma ve yazma duygumu da pekiştirmek amacıyla bir günlük tutmanın iyi olabileceği kanaatine vardım. Yaşlılıktan giderek bükülen belimi, bu sefer masaya doğru yazı yazmak için bükeceğiz. Unutmamak için yazdığım günlükte yine unutulmaması gereken büyük anılarım olacak. Daha çocuk yaşlarımda rüzgarına kapıldığım Kıyamete, bilmem kaç seneye kadar daha dayanabileceğim.
Her şeyden öte; ilk nasıl sahaflığa başladığımı, nasıl kitaplarla tanıştığımı veya yazmayı öğrendiğimi anlatayım size. Yazı ile 10 yaşında tanıştım. O zamanlar Kıyamet'i sindirmek ve yaşam koşullarına göre adımlar atmak için biraz geç yaşta başladım anlayacağınız. Yaşlı bir öğretmen vardı adı Vehbi. Ben ve birkaç çocuğa okuma yazma öğretmişti. Sağ olsun iyi adamdı ancak artık yaşananlara yaşlı bedeni kaldıramadı ve vefat etti. Eğitim kısmen yarıda kalmıştı ama Eminönü içlerinde parçalanmış veya sokağa saçılmış kağıt ve kitaplar yardımı ile biraz kendime bir şeyler kattım. O dönemler sadece okuma ve yazma ile zaman eskitirken diğer herkes sadece hayatta tutunabilmek için çabalıyorlardı. Fakat yine de insanların birbirini öldürdüğünü gördüm.
Ergin çağlarımda birkaç meslek de çalıştım ama kendimi hiç o mesleklere yakıştırmadım. Bu meslekler arasında bekçilik, jandarmalık, birkaç meslek içinde çıraklık yer alıyordu. 1976'da Cemil Öğretmen ve birkaç kişi yeni bir eğitim kurulu oluşturdu. Yaşım 24 olmasına rağmen okulda eğitim gördüm. Daha sonra, gerek Cemil Öğretmen gerek çevrelerce dikkat çektiğim için Agah Efendi ile tanıştım. Benim okuma hayranlığımdan dolayı, kendisinin eski mesleği olan gazeteciliğinden derlemiş olduğu birkaç eseri bana vermişti. Giderek pekişen okuma yeteneğim gözle görülen değerde ivme kazandı. 1980 yılında Teşkilat kurulduğunda, bana da Mısır Çarşı'sında bir meslek veren Agah Efendi sayesinde Sahaflıkla tanıştım. O zamanlar raflar kitaplarla dolu olamayacağı için Jandarmalara talimatla, Eminönü içinde görülen tüm boştaki kitapları toplama görevi verilmişti. Bazı eskimiş kitapları kendi elimle bizzat yazmıştım. Artık kitaplar raflarımdan taşıyordu. O tarihten sonra asıl hedefime kavuşmuştum."
,Allah Şifalar Versin. Kendine İyi Bak. 
