Sıralanmış meran heykelleri sanırım Arzuhalcinin çevirilerinde yer alan meran kraliçelerini temsil ediyordu. Diğer meranlardan farklı olan dişi meran, kristalden bir taç giyiyordu. “Bu en irfan sahibi olanımız Ssemress’ti.” Elini heykelden zarifçe çeken meran bana doğru döndü. “Söyle insanoğlu, ilk başta soydaşlarımı katlettin. Sonra neden ortak düşmanlarımıza yöneldin?”
Ağzımdan çıkan tek kelime “Aldatıldım…” olmuştu.
“Onlar asla kazanamayacaklar… Rahibe İfliss’i katlettikten sonra ölüm emrin Çemberlitaş büyücüsüne bizzat benim tarafımdan verilmişti. Neden hala hayatta olduğunu bilmek ister misin?” dedi kraliçe.
Bana karşı beslediği sonsuz nefret gözlerinden rahatlıkla okunabiliyor olmasına rağmen yaptığı bu teklifin ardından etrafımı bilinen meranların aksine çok daha koyu deri rengine sahip ve bir çeşit kargı taşıyan yaratıklar çevreledi. Kabilenin elitlerinden olduklarına hiç şüphe yoktu, bu yüksek rütbeyle birlikte kraliçeye itaat yemini eden suikastçiler gibiydiler. Her halleriyle açığa veriyorlardı. Kraliçe'nin gözlerine bakarken sol elim usulca silahıma doğru dansediyordu. Ürpermiştim, silahıma davranmak adına plan yaptığım tam arkamdaki meran suikastçisinin sırtıma dokunarak kendisine dönmemi istemesi ani bir hareketimle ifşa oldu. Etrafımı tamamen kaplayan yaratıklar ikişer adım daha yaklaştılar, az önce kendisine dönmemi isteyen bana kağıda benzer bir parça uzattı. Meran şehrinin kızıl ve mistik duvarlarının hammaddesine benzer olan bu ince tabakaya kendilerince bir portre resmetmişlerdi. İlk bakışta tanıdım. Arzuhalciydi.
Bu adam hakkında bilgi edinmek istiyorlardı. Adına ölüm emri verilmiş olma ihtimali zihnimde kuvvetlendi. Bir süre sonra ağzımdan ‘bilgi açı’ kelimesi çıktı. Suikastçi meranlardan birisi elimdeki Arzuhalci tasvirini aniden aldı.
“Eskileri ortadan kaldırma emrini veren komutan artık ölü. Arzuhalci, adamın suratındaki çivi yazısını Kissless olarak yorumladı. Ne çeşit bir oyunun içine çekildim?”
“Drasmuss öğretilerini bilir misin insanoğlu? Sizin krallıklarınız, politikalarınız var. Bizim ise tek medeniyetimiz. İnsanoğluna daha fazla tolerans göstermeyecektik. Ama gösterdik.
Asırlar önce halkınızın seçkin bir kısmı ile ateşkes yaptık ve yeminlerini bize sundular. Yaşamları sona erip ruhları onları terk etse de bedenleri ebedi hizmetlerine devam etti. Ta ki siz onları katledene kadar. Yaşamlarının son demlerine gelenlerde vardı; Çemberlitaş büyücüsü size hakikatini ve cezasını sunduktan sonra ebediyete uğurlandı. Karanlığın köpeğini kendi iraden ile öldürsen de üzerinde hala ergin etkisi var. Çemberlitaş büyücüsü bir nevi seni bize bağladı. Gerçekleri artık daha net görüyorsun.
Ateş büyüsü bizim için lanetten başka bir şey değildir. Felaketten sonra medeniyetimize karanlık köklerini salan soydaşlarımızı sürgün ettik. Kıyameti getirenleri…”
