Kıyamete biraz heyecan

[Jesus]

Merhaba,
Bazı arkadaşlarımızın yeni gelecek genişleme paketi hakkında oldukça karamsar olduğunu görüyorum.
Fakat yeni bir genişleme beraberinde birçok yenilik getirecek burada herkes hemfikir.
Gelin biraz bunlardan bahsedip eski anılarımızı canlandırıp kıyamete heyecan katalım.

Hatırlarsınız ilk bölgemiz Eminönü
İstanbul'un dar sokaklarında hepimiz az ter dökmedik.
Antrepo ve çevresindeki Cinlerle, Sirkeci garı önündeki Fare adamlarla, Akreplerle, Yılanlarla ve Çetecilerle...
Momt'a "Sobee'nin takdiri epe farelerden düşer mi?" diye sorduğum, kalayı toplayıp işportacıya sattığım "bu maden işi o kadarda karlı değilmiş" dediğim günler hala aklımda. Zamanında az mı kaybolmadık Eminönü sokaklarında?

Çok geçmedi avucumuzun içi gibi öğrendik Eminönü'nü. Nerede hangi maden var, nerede hangi yaratık hepsini bilir olduk.
Kıyamete bile alıştık derken..

Geldi mi Meteor bölgesi ve Sivri ada bölgesi?
Az mı birlik olup çeteci mağarası basmadık? Karakürk'e meydan okumadık?
Vahşilere, tepegözlere ve paramızı çalan yağmacı cinlere sinir olup kanser olma ihtimalimiz %23.7 artmadı mı?
Kimi zaman fantezi aradık mağara şamanı ile bab-ı ali muhafızını kapıştırdık kimi zamansa Sivri adada huzuru aradık.
Sivri ada demişken az mı çektik o zalım tazılardan hiç bırakmadılar peşlerimizi.
Az mı Büyük bronza bile meydan okuyabilecek neferleri aradık taş kanatlardan kanatma yedik?
Fare adam köyünde ve Kurt mağarasında ki örümceklerde para kazanmak için verdiğimiz emekleri de unutmamak lazım tabi.

Tam bitti derken çıktı mı yeraltı?
O çamurun etrafında bile otuz kişi bekledik bir değeri yoktu belki gmler uyarırdı ama yinede beklemeye değerdi.
Meran şehrine gidene kadar çok çile çektik ama İflis de bu neferlerin karşısında duramadı.
Az mı katalizör etkisiyle gözlerimiz kararmadı ama ne oldu en sonunda kadimi bile devirdik yere.
O bombacılara hepimizin öfkesi ve kini vardı gittik ve solucanın başını ezdik.

Velhasıl kelam öyle yada böyle binlerce anımız oldu şimdi bunlara yenisini ekleyecek bir bölge geliyor.
Yeni sokaklar, yeni silahlar, yeni düşmanlar, yeni müzikler, yeni dostluklar.
İstanbul kıyamet vakti benim için hiçbir zaman sadece bir oyun olmamıştır.

Meselem İstanbul Kıyamet vaktini bir oyun yapmaktan çıkaran anıları canlı tutabilmektir.

[Serinplay]

Harika bir bakış açısı

[BayTerapi]

Beğendim hocam fakat o ' Eski Dostluklar 'ın artık olacağını düşünmüyorum..

[madmuh]

İlk büyücü açmıştım.Elimde 1 lvl bıçak ile büyü kullanmadan 8 seviye olmuştum. Yetenek kullanmayı 8. Seviyede öğrendim:)
Güzel konu eline sağlık

[SalurBeyi]

Grup bölgeleri ve Büyük hol ile ilgili hiç bir şey yazmamışsın hocam.
Sende mi dostluğun ve yardımlaşmanın bunlarla bittiği düşünüyorsun?

[TOLGA]

Gerçekten muazzam bir ileti olmuş, tebrik ederim.

[inquisitor]

Bu dediğiniz dostluk, arkadaşlık, özellikle tam dizilmemişlikte yapılan yardımlar. Her oynadığım oyunda vardı. İstanbul Kıyamet Vakti de sadece bir oyun. Ve bu yardımlaşmaya çok takılmayın. Herkes kendi seviyesindekilerle takıldığında item de dizilir, dostluk da oluşur, dizemiyorum yardım bitmiş diye ağlamaklar da sona erer.

[Retaliation]

Geldi mi Meteor bölgesi ve Sivri ada bölgesi?
Az mı birlik olup çeteci mağarası basmadık? Karakürk'e meydan okumadık?
Vahşilere, tepegözlere ve paramızı çalan yağmacı cinlere sinir olup kanser olma ihtimalimiz %23.7 artmadı mı?
Kimi zaman fantezi aradık mağara şamanı ile bab-ı ali muhafızını kapıştırdık kimi zamansa Sivri adada huzuru aradık.
Sivri ada demişken az mı çektik o zalım tazılardan hiç bırakmadılar peşlerimizi.
Az mı Büyük bronza bile meydan okuyabilecek neferleri aradık taş kanatlardan kanatma yedik?
Fare adam köyünde ve Kurt mağarasında ki örümceklerde para kazanmak için verdiğimiz emekleri de unutmamak lazım tabi.

Oranı cidden hesapladınız mı yahu? Şaka bir yana, ben şu kısımlarda oyuna başladığım için duygulandım okurken. Dev Ana'ya, danaya girer gibi girerdik, Karakürk zaten haşmetli bir padişah gibiydi. Acaba sonunda ne var diye, alt f4 çeke çeke Taş Kanatların arasında koştuk. İnşallah yeni gelecek güncelleme ile geçmişteki özlemimizi geri kazanırız.

[TOLGARDA]

Ben hala, her seferinde Bab-ı Ali Muhafızı'nı öldürtmeye çalışıyorum. Öldüğünü görene kadar da pes etmeyeceğim.

[Jesus]

Öncelikle iyisiyle, kötüsüyle anılarını ve değerli görüşlerini paylaşan herkese teşekkürler.

Bu dediğiniz dostluk, arkadaşlık, özellikle tam dizilmemişlikte yapılan yardımlar. Her oynadığım oyunda vardı. İstanbul Kıyamet Vakti de sadece bir oyun. Ve bu yardımlaşmaya çok takılmayın. Herkes kendi seviyesindekilerle takıldığında item de dizilir, dostluk da oluşur, dizemiyorum yardım bitmiş diye ağlamaklar da sona erer.

Bu görüşünüze ne yazık ki katılmıyorum. Bence yanlış zamanda yanlış kişilerle arkadaşlık etmişsiniz. (Lodos sözü gibi oldu )

Beğendim hocam fakat o ' Eski Dostluklar 'ın artık olacağını düşünmüyorum..

O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler. Fakat güncellemesiz geçen 5. yılın şafağında doğuya bakın.
İşin şakası bir yana İstanbul Kıyamet Vakti çok köklü bir oyun. Bu oyuna çocukken başlayanların şimdi çocukları oldu.
Tanıdığım çok fazla böyle insan var ve hepsi birkaç sene öncesine kadar stres atmak için ve sohbet etmek için oyuna giriyordu.
Böylesine tutkuyla bağlı olan insanlara geri dönüş için bir kıvılcım yeterli olur. Yani güncellemeden sonra güvenilir ve olgun insanlarla dost olabileceğimiz aşikar. Kim bilir belki bir gün ahbaplar ile bir kafe de kahve içer dertleşir sonrada hesabı kim ödeyecek tartışması yaparız.

Grup bölgeleri ve Büyük hol ile ilgili hiç bir şey yazmamışsın hocam.
Sende mi dostluğun ve yardımlaşmanın bunlarla bittiği düşünüyorsun?

Maalesef grup bölgeleri belirli bir yere kadar değer katsa da sonrasında hiçbir manası kalmadı. Özellikle günde sadece 1-2 saat giren kullanıcıları oyundan kopardı. Ayrıca madalya almak için ufacık bir bölgeyi saatler harcayarak tekrar tekrar bitirmekte insanları canından bezdirdi. Her ne kadar loncalara katkısı olsa da o eski atmosferin kaybolmasına sebep oldu.
Benim düşüncelerim bu yönde. Hol mevzusuna hiç değinmiyorum. Bence tamamıyla getirilmek için getirilmiş bir bölge. Bu sebepten yazmaya değer birşey bulamadım.