Gün bitmişti artık . Beş gündür bu şehirdeyim . İki günü ise tanımadığım ama tanımaya çalıştığım beyefendinin evindeyim . İsmini öğrenmeliyim artık lakin o da benim ismimi bilmiyor . Ne garip bir dünyadayım ben ? Bir adamla aynı evde yaşıyorum ama birbirimize yabancıyız . Yabancı kalmamız gereken şey birbirimiz değil birbirimizin kusurları olmalı .
.
.
.
Hala odamda camdan bakıyordum . Beyefendi gelmişti:- Alışabildin mi buralara ?
- Alışmak üzereyim .
- Hayrola ? Kime bakıyorsun öyle keskin keskin ?
- Görüyor musun şu kızı ? Ona bakıyorum .
- Bak sen şu küçük ergene , teşkilatın kızında gözü kalmış .
- Kim o ? Tanıyor musun ? Adı ne ? Hepsini öğrenmek istiyorum .
- Daha ismini bilmiyorum , üstüne üstlük başkalarını tanıtıcam . İşine bak !
Beyefendi haklıydı , daha birbirimizi tanımadan neler istiyordum ben .
- İsmim Yekta .
- Evet , isminin hakkını veriyorsun .
- Memnun oldum , peki senin ismin ?
- Teşkilatta hazır bilgiye ulaşamazsın , kendin çabalaman lazım .
Beyefendi çok zekice davrandı . İsmimi söyledim ama sonrasında bana iş bıraktı .
Neyse artık yatmalıyım .
.
.
.
Sabahki rutinimiz dün yaptığımız gibiydi . Artık dışarı çıkmalıydım sokakları tanımadan insanları tanımam lazım . Bir kaç saat bekledim ve sonunda o kız gelmişti . Onu tanımam lazımdı . Bu kız da farklı bir şey vardı . Baksanıza çok iyi nişan alıyor ve çok isabetli atışlar yapıyordu . Beyefendi doğru demiş , bu kız kesin teşkilatın yetiştirdiği bir kızdı . Acaba nasıl tanışabilirdim ? Benim gibi beceriksiz birini ne yapsın ? Bankta oturuyordum aklımdaki düşüncelerle birlikte . Bi an geldi ve yanıma oturdu . Yorulmuştu , çok belliydi . Bana baktı:
- Seni buralarda yeni görüyorum , kimin misafirisin yakışıklı çocuk ?
Misafir değildim ama kaldığım evin sahibinin ismini de bilmiyordum .
- Şey , ben evet şey . Şu evdeyim .
- Tanıyorum ben o evi , ilginç şaşırttı beni .
O an bir ses duyuldu: ' Işıııkkk ! Talimlere devam ' . Sesin duyulmasıyla yanımdan adeta bi şimşek çaktı . Çok hızlıydı , ne ara yanımdan kalktı ?
Burada fazla kalmıştım , eve geçtim . Akşam olmak üzereydi . Boş boş geçiriyordum zamanımı . Bi işle meşgul olmalıydım ama nasıl ? Kıyamet her yeri sarmış bir vaziyette bizleri kısıtlıyordu . Sanırım en iyi yardımcı olacak kişi beyefendiydi . Gelmesini bekliyeceğim .
Beyefendinin geleceği yoktu . Saat gece 01.24 olmuştu . Sanırım yatmam gerekiyordu .
.
.
.
Sabah olmuştu , beyefendi hala evde yoktu . Sanırım bahsettiği şu teşkilatta işleri vardı . Acaba ne yapılıyordu teşkilatta ? Teşkilata kimleri alıyorlardı ? Bunların bütün cevapları beyefendide saklı . Ama o da biraz cimri ya . Bilgi paylaşımını fazla sevmiyor .
Dışarı çıktım , dünyadan bihaberdim artık . Güncel bi adet ceride almam lazımdı . Hemen aramaya başladım . Sonunda bir adet gazeteci çocuk bulmuştum . Manşet çok dikkat çekiciydi , sizce neden olmasın ?
.
.
.