Merhaba YASEMİN ;
Bugün hava biraz güneşli sanki.
O zaman bu havanın tadını çıkarmanın tam zamanı.
Fehim Bey'in mekanından etrafa hayran bakışlarımı atıyordum.
Buradan herkes gözüme çok güzel görünüyordu.
Fehim ile şakalaşıyor çayım bittikçe çay ikram ediyordu.
Camdan bakarken beklenmedik bir olayla karşılaştım.
İki kişinin hızlı bir şekilde arkasına bakarak kaçtıklarını gördüm.
Bunlar kim acaba diye düşünmeden edemedim kendimi.
Sandalların oraya gittiğimde kimseyi görememiştim.
Fakat sandallardan birisi eksikti.
Bekçiye haber edip saldallardan birini alıp peşlerine doğru yola koyuldum.
Acaba bu gizemli iki kişi kimden ve ya kimlerden kaçıyordu.
Sandalın oradayken de kimseyi görememiştim.
Acaba kovalayan kişileri atlatmışlar mıydı.
Bunu öğrenmek için tek çaremi takip etmek.
Sandaldan inmiştim ve pür dikkat etrafa baktım.
Aynı iki kişi hararetli bir şekilde konuşma yapıyorlardı.
'' HEYYY BAKAR MISINIZ '' diye bağırmamla kaçmaya başladılar.
Bu genç bedenim artık böyle koşturmalara dayanamıyordu.
Gözden kaybetmeden peşlerinden koşmaya devam ettim.
Mezarlık dönemecine dönmüşlerdi fakat kendilerini bulamamıştım.
Ahhhh artık eskisi kadar hızlı değildim sanırsam.
Fakat uzaklaşmış olamazlar deyip koşmaya devam ettim.
Birde ne göreyim Jandarma benden kaçan kişinin kimlik kontrolünü sağlıyor.
Hemen koşup kolundan tuttum.
Jandarma beni tanıdığından bu hareketimden dolayı şaşırmıştı.
Jandarmaya '' Arkadaş benimle sorun yok '' dedim.
Kaçan kişinin kim olduğunu bilmiyordum.
Yüzü beyazlaştı , konuşamıyordu.
Alıp en yakındaki Hamit'in kahvesine götürdüm.
Oturduk birer çay söyledik.
Artık sorularımı sorma vakti gelmişti.
- Neyden kaçıyordunuz ?
+ Hakir'den.
- Neden ?
+ İstediği şeyleri yapmadık.
- Ne istedi ?
+ Deney...
Olayı anlamıştım.
Geçen gün gizeminin peşinden koştuğumuz fare adam deniylerini gerçekleştiren kişilerdi.
Doktor ve ya asistan olabilirlerdi.
- Arkadaşın nerede ?
+ Bilmiyorum Jandarmayı görünce kaçtı.
- Sen niye bekledin ?
+ Artık elimden bir şey gelmiyor.
O kadar korkmuş ve masum görünüyordu ki daha fazla sıkmak istemedim.
Bir daha Hakir ile karşılaşmak istemediklerini ömür boyu saklanacaklarını söylediler.
Her zaman yanlarında olacağımı söyledim.
Teşekkür etti ve arkadaşını bulması için kahveden uğurladım.
Bugün hava biraz güneşli sanki.
O zaman bu havanın tadını çıkarmanın tam zamanı.
Fehim Bey'in mekanından etrafa hayran bakışlarımı atıyordum.
Buradan herkes gözüme çok güzel görünüyordu.
Fehim ile şakalaşıyor çayım bittikçe çay ikram ediyordu.
Camdan bakarken beklenmedik bir olayla karşılaştım.
İki kişinin hızlı bir şekilde arkasına bakarak kaçtıklarını gördüm.
Bunlar kim acaba diye düşünmeden edemedim kendimi.
Sandalların oraya gittiğimde kimseyi görememiştim.
Fakat sandallardan birisi eksikti.
Bekçiye haber edip saldallardan birini alıp peşlerine doğru yola koyuldum.
Acaba bu gizemli iki kişi kimden ve ya kimlerden kaçıyordu.
Sandalın oradayken de kimseyi görememiştim.
Acaba kovalayan kişileri atlatmışlar mıydı.
Bunu öğrenmek için tek çaremi takip etmek.
Sandaldan inmiştim ve pür dikkat etrafa baktım.
Aynı iki kişi hararetli bir şekilde konuşma yapıyorlardı.
'' HEYYY BAKAR MISINIZ '' diye bağırmamla kaçmaya başladılar.
Bu genç bedenim artık böyle koşturmalara dayanamıyordu.
Gözden kaybetmeden peşlerinden koşmaya devam ettim.
Mezarlık dönemecine dönmüşlerdi fakat kendilerini bulamamıştım.
Ahhhh artık eskisi kadar hızlı değildim sanırsam.
Fakat uzaklaşmış olamazlar deyip koşmaya devam ettim.
Birde ne göreyim Jandarma benden kaçan kişinin kimlik kontrolünü sağlıyor.
Hemen koşup kolundan tuttum.
Jandarma beni tanıdığından bu hareketimden dolayı şaşırmıştı.
Jandarmaya '' Arkadaş benimle sorun yok '' dedim.
Kaçan kişinin kim olduğunu bilmiyordum.
Yüzü beyazlaştı , konuşamıyordu.
Alıp en yakındaki Hamit'in kahvesine götürdüm.
Oturduk birer çay söyledik.
Artık sorularımı sorma vakti gelmişti.
- Neyden kaçıyordunuz ?
+ Hakir'den.
- Neden ?
+ İstediği şeyleri yapmadık.
- Ne istedi ?
+ Deney...
Olayı anlamıştım.
Geçen gün gizeminin peşinden koştuğumuz fare adam deniylerini gerçekleştiren kişilerdi.
Doktor ve ya asistan olabilirlerdi.
- Arkadaşın nerede ?
+ Bilmiyorum Jandarmayı görünce kaçtı.
- Sen niye bekledin ?
+ Artık elimden bir şey gelmiyor.
O kadar korkmuş ve masum görünüyordu ki daha fazla sıkmak istemedim.
Bir daha Hakir ile karşılaşmak istemediklerini ömür boyu saklanacaklarını söylediler.
Her zaman yanlarında olacağımı söyledim.
Teşekkür etti ve arkadaşını bulması için kahveden uğurladım.