Kızıl - Yalnız Sokaklar

İKV için yazdığınız hikayeler, şiirler veya kurgusal eserleriniz
Cevapla
Kullanıcı avatarı
Cankurtarann
Çınaraltı Müdavimi
Çınaraltı Müdavimi
Mesajlar: 874
Kayıt: 28 Ara 2012 11:28
Sunucu: Meran
Klan: Arzın Çocukları

Kızıl - Yalnız Sokaklar

Mesaj gönderen Cankurtarann »

Resim
Resim
...
Artık hesaplaşma vaktiydi. Biliyorum yalnızım, sokaklarını bilmediğim bir şehirde kıyamete karşı ayakta durmaya çalışıyorum . Zorlanıyorum tabiki de . Belli olmuyor mu zaten , tek yaşam dostum babamı kaybetmiştim . Cidden yalnızdım . Peki ya o beyefendi bana karşı nasıl tavır sergileyecekti ? Hiç bilmiyorum . Bildiğim tek şey güzel bi uyku istemem . Bunun için beyefendi ile pazarlık yapmalıydım .
.
.
.
Akşam yemeğini yemiştik . Beyefendinin telefonları susmak bilmiyordu . Sanırım önemli biriydi . Telefon konuşması bittikten sonra beyefendi geldi ve sormaya başladı, tek kelime:

- Kimsin ?
- Yalnız bir çocuğum artık . Daha on iki yaşında bir öksüzüm . Artık tam anlamıyla bir öksüz .

Beyefendi duraksadı . Onca işin arasından bir de ben çıktım anlaşılan . Yanıma oturdu ve anlatmamı istedi . Yalnızdım belki bir kaç saatliğine beyefendiyle dertleşebilirdim .
.
.
.
Beyefendi:

- Pekala genç çocuk . Benimle yaşayabilirsin ama bu evin kuralları vardır . Uyman gerekir .

Bu benim güzel bir uyku isteğim için olumlu bir cevaptı . Kabul ettim ama tanımıyordum beyefendiyi, kim olduğunu öğrenmek istiyordum , neden bana bu kadar iyiydi ? Neden bana çabuk ısınmıştı ? Nasıl bana bu kadar hızlı güvenebilmişti ? Hiç birini bilmiyordum ama öğreneceğim kesindi .

Beyefendi anladığım kadarıyla tek yaşıyordu . Nedenini sormam çok erken olurdu . Bana gösterdiği odama geçtiğimde odadaki posterler çok dikkatimi çekmişti . Sanırım bunlara uykudan sonra bakabilirdim .
.
.
.
Sabah erken kalkmıştım . Düzenli bir rutinim artık yoktu . Evin kuralları varmış sonuçta . Bunun için yeni rutinimi beyefendiye göre düzenliyecektim . Hem benim için hem beyefendi için olumlu bir rutin . Beyefendi beni mutfağa çağırmıştı . Dedikleri mantıklıydı . Madem kuralları kabul ettik , kahvaltıyı birlikte hazırlamamız gerekecekti ama mutfakta beyefendi kadar deneyimli olduğum söylenemezdi . Lakin babam ile yaşamam bazı hayat tecrübelerini öğretmişti . Bu yüzden elimden geldiği kadarıyla yardım ettim ve kahvaltımızı yaptık .

Biraz bu sokakları tanımak istiyordum . Yaşadıklarım ağırdı , bunları unutmak için tanımak istiyordum . Hem sokakları hem de yeni insanları . Biraz dışarı çıktım . Kapının önündeydim . Tenhaydı buralar . Sokaklar uzun ve sonu gözükmüyordu . Gözümü korkuttuğu için evin önünden ayrılmadım . Kafam çok karışıktı artık ne yapacaktım . Daha yaşım on ikiyken neden olgunlaşmam gerekiyordu ?

Sorularım kafamı kurcalıyordu , bunlarla uğraşmamam lazımdı . Ama ne yapabilirdim ? Hızlıca odama çıktım ve radyoyu açtım . Ve cam kenarından bakmaya başladım . Ne oluyordu Allah'ım bana ? Neden çok etkilenmiştim ? Kimdi o kız ? Neyin nesiydi ? Keşke fotoğraf makinemi getirseydim de o kızı çekebilseydim . Sanırım bu yalnız sokaklarda camdan sadece o kızı izliyecektim . İzleyebilirim de .
.
.
Resim
.
Kullanıcı avatarı
Cankurtarann
Çınaraltı Müdavimi
Çınaraltı Müdavimi
Mesajlar: 874
Kayıt: 28 Ara 2012 11:28
Sunucu: Meran
Klan: Arzın Çocukları

Re: Kızıl - Yalnız Sokaklar

Mesaj gönderen Cankurtarann »

Bir önceki bölüme geçmek için tıklayınız .

Bir sonraki bölüme geçmek için tıklayınız .
Cevapla