ERG (Kitap)

[Plafect00]

Giriş niteliğindeki "Bölüm 1: Asrın Keşfi"nin sonuna geldik. Gelişme niteliğindeki 2. Bölüm'le yakında karşınızdayım.

[yun1010]

Giriş niteliğindeki "Bölüm 1: Asrın Keşfi"nin sonuna geldik. Gelişme niteliğindeki 2. Bölüm'le yakında karşınızdayım.

Babası intihar mı etti acaba

[Plafect00]

Giriş niteliğindeki "Bölüm 1: Asrın Keşfi"nin sonuna geldik. Gelişme niteliğindeki 2. Bölüm'le yakında karşınızdayım.

Babası intihar mı etti acaba

Acaba ?

[Plafect00]

BÖLÜM 2.1 [SON FOTOĞRAF]

Gece yarısına 15 dakika var. Geniş meydanlar, koridorlar bomboş. Meran Meclisi her gün gece yarısına kadar görev yapar. Kapanmaya 10 dakika kala kütüphane görevlisi gizli bölmedeki kitapların sayımını yapar. Kütüphaneye her sene Recai Bey Bilim Fakültesi, mühendislik bölümünden sınıfın sonuncusu olan öğrenci zorunlu görevli olarak atanır. Buraya bir mühendis atanmasının sebebi bazı makinelerin kullanımının son derece karmaşık olmasıdır. Ayrıca makinelerden herhangi birinin arıza yapması durumunda görevli mühendis tarafından hızla tamiri yapılır.

Yelekli takımının üstüne uzun gri bir palto giymiş bir adam Fazıl'ın yanına doğru geldi.
- Haydi Fazıl...
Fazıl arkasındaki duvara asılı en büyük anahtarı aldı, yürümeye başladı. Uzun kitaplıkların arasından ilerliyorlardı, Fazıl sağa döndü, ardından müfettiş. Önündeki çelik kapının üzerindeki çarkları çevirdi ve belli bazı kolları aşağı indirdi. Kapı açıldı, merdivenlerden aşağı inmeye başladılar. 1 dakika sonra 60 metrekarelik bir odaya ulaştılar. Odada geniş bir kontrol paneli ve karşı duvarı boydan boya kaplayan heybetli, çelik bir kapı var. Fazıl kontrol paneline elindeki anahtarı soktu, çevirdi. Kontrol panelindeki lambalar yandı, bir mekanizma sesi gelmeye başladı. Fazıl paneldeki belli butonlarla ve kollarla uğraşıyor, o bunu yaptıkça kapının üzerindeki çarklar ve metal kollar hareket ediyordu. Son olarak en büyük kolu kendine doğru çekti. Kapı yavaşça açılmaya başladı, bu sefer ki ses çok daha kuvvetli. Kapı açılırken hemen yanındaki tüpler içeriye süratle hava püskürtüyordu. Müfettiş:
- 5 dakika...

Fazıl hızla içerdeki yıpranmış kitapların yoklamasını yapıyor, elindeki küçük defterdeki isimlerin yanına tik atıyordu. Bunu sürekli yaptığı belli çünkü gayet hızlı ve soğukkanlı.
- Son 30 saniye...
Müfettiş kontrol paneline yöneldi. Panele döndüğü anda Fazıl hızla içerde önceden saklamış olduğu makineyi çıkardı ve bir kitabın son sayfasının fotoğrafını çekti. Makineyi ve fotoğrafı paltosunun altına sakladı, odadan çıktı. Ardından kapı kapandı ve kilitlenmeye başladı.

Duvarvaya bindi. 3 yıldır süren çalışmaların ardından tamamlanan bu proje, Meran Meclisi'nden başlayıp Yeraltı'nın duvarlarından ilerleyerek Meteor'un krater parkına kadar ulaşan bir ray hattı. Bu hat tamamen duvarlara yapışık bir şekilde gittiğinden yayaların ulaşımına hiçbir engel teşkil etmiyor. Aktif bir şekilde yolcu taşıyan bu hat İstanbul'un mühendislik harikaları arasında yerini almayı başardı.

Fazıl Karakürk Pasajı'nın önünde indi. Pasaja girdi. Evsizlere Yardım Derneğine doğru yürürken kendisini yolda Furkan karşıladı.
- Hoş geldin Fazıl.
- Kapıda karşılamazdın, kutlama mı var ?
Aslında her şeyin farkındaydı. Görevini başarıyla tamamladığından Fazıl için sürpriz bir kutlama tertip etmiş olmalılardı. Furkan gülümsedi, kapıyı açtı.
Abdulkadir: İşte geldi!
Hasan: Hoşgeldin dostum!

Fazıl sahte bir gülümseme ile yetindi.
Ender: Başardık!
Korcan:(İhsan Bey'in odasından Asım Bey'le birlikte çıktı. Masanın önünde durdular.) Başta Fazıl olmak üzere hepinizi tebrik ediyorum dostlarım. 1 yıl boyunca uğraştık ve amacımıza ulaştık. Bugüne kadar hepimiz klanımız için çalıştık, fedakarlıkta bulunduk ancak Fazıl klanı için bir senesini feda etti. Hiçbirimiz onun kadar büyük bir fedakarlık yapmadık.
Fazıl: İhsan Bey hariç... (Fazıl'ın bu cümlesinin ardından herkesin yüzü düştü, gözleri doldu.)
Korcan: (Yedi saniye sonra, gözlerinin yaşını silerek, coşkuyla) İhsan Bey için! (Kadehini kaldırdı, diğerleri ona eşlik etti.)

[mahmutcaan]

Yine harika bir iş çıkartmışsın tebrik ederim

[Nixita]

güzel gidiyor aynen devam

[Retaliation]

Uzun bir aranın ardından tekrar yazman bizi mutlu etti Muhammed. Aksatmadan gelmesini sabırsızlıkla bekliyoruz.

[yun1010]

Tam Gaz!

[Plafect00]

BÖLÜM 2.1 [TEKNİK ELEMAN]

- Sigara ? (Fazıl önce sigaraya sonra Korcan'ın yüzüne baktı. Sigarayı aldı. Sigarayı yakması için Korcan'a yaklaştı. İyice içine çekti, biraz öksürdü, dumanı üfledi. İlk kez sigara içiyordu.) Bak dostum, bir şeye ihtiyacın olursa hemen söyle, hiç çekinme. Seni anlayabiliyorum, benim de babam öldü. Eğer...

Korcan cümlesini tamamlayamadan Fazıl ayağa kalktı, ellerini pantolonunun cebine soktu, yürüdü. Korcan oturduğu kaldırımdan bakakaldı.

Bir ay boyunca dönmedi. Kimse ondan haber alamadı. Gizitler onu her yerde aradılar. Buhar olup uçmuş gibiydi, yağmur olup dönene kadar...

Bir ay, tam bir ay sonra derneğin kapısından girdi. İçerdekiler şaşkınlıklarından kıpırdayamadılar. Fazıl hiç konuşmadan oturdu.
- Makineyi ayarladınız mı ?
- (Ender ne olduğunu anlayamadı, rüyadan uyanır gibi) Ha, ne, ne makinası ?
- Fotoğraf, hani şu dahice planın.
- Ha, evet. Evet hazır. Ama sen, sen nerdeydin ? Nereye kayboldun ?

O gece Fazıl büyük bir soru tufanı atlattı. Sonrasında her şey normale döndü, Fazıl dışında... Sonraki bir ay boyunca Fazıl, sabah dernekten çıkıyor, akşam dönüyordu. Evine hiç uğramıyordu. Gülümsemiyor, şaşırmıyor, üzülmüyordu. Eskiden ağzına sigarayı ve ya içkiyi sürmezken şimdi tiryakisi olmuştu. Pek çok kez derneğe sarhoş dönüyordu. Pek çok kez de sağda solda sızmış bulunuyordu.

Bir ayın sonunda iş başı yapmıştı. Her gün kütüphaneye gelenlerin kitap kayıtlarını tutuyor, kitapları düzenliyor ve geceleri gizli bölmedeki kitapları kontrol ediyordu. İsteseydi ülkedeki en prestijli işlerden birine sahip olabilirdi ama o klanı için büyük bir fedakarlık yapıp en kötü mesleği seçmişti. En azından bir mühendislik bölümü öğrencisi için en kötü işi. Ender'in planına göre bu sayede ergle ilgili tüm bilgilere sahip olacaklardı.

Ender şöyle düşünmüştü: Kütüphaneye mühendis alınıyorsa içerde karmaşık makineler olmalıydı. Bu makinelerin de sıradan kitaplar için olamayacağını tahmin etti. O halde içerde önemli kitaplar vardı. Gizlenen kitaplar, ergle ilgili. Hem İhsan Bey'de bundan bahsetmişti. Bu yüzden eğer Fazıl kütüphanede çalışırsa bu gizli kitapların sayfalarının fotoğrafını çekebilir, böylece ergle ilgili tüm kitapları kopyalamış olurlardı. Tahmini doğru çıkmıştı, plan tam takır işliyordu. Ancak bir sorun vardı; Kitapların saklandığı odanın kapısı açıldıktan 5 dakika sonra otomatik kapanıyordu. Ardından içerdeki hava vakumlanıyordu. Bu yüzden Fazıl içerde saklanamazdı. O da makineyi içeri sakladı. Her gün bir kaç sayfanın fotoğrafını çekiyordu. Hal böyle olunca iş uzadı, Fazıl yedi ay boyunca kitapların fotoğraflarını çekti.

Yedi ayın sonunda artık ellerinde kütüphanedeki ergle ilgili tüm kitapların birer kopyası vardı. Görevin hatasız tamamlanmasının şerefine herkes kadeh kaldırdı. Furkan ve Abdulkadir içki içmediklerinden su ile eşlik ettiler. Herkes içeceklerinden birer yudum aldı. Asım Bey:
- Hepimiz çok mutluyuz ve bu kutlamayı hak ettik dostlarım. Ancak fazla zaman kaybetmeden sonrasında ne olacağını tasarlamalıyız.
Ender: Evet, Asım Bey'e katılıyorum. Bundan sonra ne olması gerektiğine dair bir toplantı yapmalıyız. Hatta burada, şimdi.
Korcan: Peki, fikirlerinizi alalım.
Ender: İlk önce neye ihtiyacımız olduğuna bakalım. Evet ergle ilgili pek çok bilgi ve makinelerin planları elimizde ancak bunları kullanabilmek için bize teknik eleman gerekli. Yani Fazıl'a bir yardımcı lazım, makinelerden anlayan biri.
Fazıl: Recai Bey Fakültesi...
Ender: Oradaki öğrenciler ergi hobi olarak bile görmüyor. Nasıl biz...
Fazıl: (Ender'in sözünü kesti.) Ben ilgilerini çekerim, merak etme. (Anlayamadılar. 5 saniye sonra) Gelecek hafta gidip sınavlara gireceğim. (Herkes şaşkın gözlerle Fazıla'a baktı.) Bidahaki hafta fakültenin son haftası, telafi sınavları olacak.
Ender: Bunu kabul etmezler çünkü...
Fazıl: (Bir kez daha Ender'in sözünü kesti.) Ben okulun sonuncusuydum, evet, senin düşündüğün kadar ben de düşünebiliyorum. Sınavlara gireceğim, fakültede öğretmen olacağım. O sınavları verdiğimde ülkede istediğim işi yapabilirim. (On saniye kadar kimseden ses çıkmadı.)
Ender: Eğer bundan eminsen, git. Arkandayız.
Fazıl: Elbette eminim.
Furkan: Ya kütüphanedeki işin ?
Fazıl: Eğer sınavı verirsem işten ayrılabiliyorum.
Korcan: (Beş saniyelik bir sessizliğin ardından) O halde içelim, dostlarım!

[mahmutcaan]

Devamını sabırsızlıkla bekliyoruz