Eminönü’ n de Neler Oluyor? [Bölüm 3 – Eski Dost Yeni Düşman]
-Çabuk olun hastayı kaybediyoruz.
-Şuuru kapanıyor.Nabzı düşüyor.
-Çekilin, çekilin.Yolu açın hızlı…
…
-Durumu nasıl doktor bey?
-Çok kan kaybetmiş.Onu hemen ameliyata almamız gerekiyor.Acilen 0 RH + kana ihtiyacımız var.Sizinde yardımınıza ihtiyacımız var.
-Tamam ben komutanıma haber veririm.Oda bütün jandarmaları toplar aradığınız kandan istediğiniz kadar buluruz doktor bey.
…
-Durumu nasılmış?
-Çok kan kaybetmiş komutanım.Acilen 0 RH+ kana ihtiyacı var.Jandarmaları toplayıp hastaneye getirmeliyiz.
-Peki kimliği belli mi?
-Belli.Arif Eroğlu.25 yaşında Eminönü Yerel Gazete’ de çalışıyor.
-Peki bütün jandarmalara haber verilsin.0 RH+ kana olanlar derhal hastaneye getirilsin.0 RH+kana sahip olmayanlar iste nöbet yerlerine kaydırılsın Eminönü’ nü boş bırakmayın.
-Emredersiniz komutanım.
… 2 Saat Önce
Jandarma sokağın başına yaklaşan siyah şüpheli aracı fark etti.Araca doğru yöneldi.Aracı hemen boşaltın arama yapacağız diye bağırdı.Birden araçtan birinin atıldığını gördü.Sonra araç hızla oradan uzaklaştı.Araçtan atılan adam ağır yaralıydı ve acilen hastaneye kaldırılması gerekiyordu.Hemen telsizden olay yerine bir ambulans istendi.
… 4 Saat Önce
Arif Bey bu gizemli adamın yüzünü ilk kez görmüyordu sanki.Adam gerçektende Agah Bey’ e çok benziyordu.Siyah pelerin, siyah bir şapka, gözlükler ve uzunca bir sakal.Bu adam Agah Bey’ in kopyasıydı.Tek farkı ses tonuydu.
-Sende o teşkilat uşaklarından mısın?
- ….
-Sana diyorum.Gözlerime bak.
-Ben….
-Korkuyorsun.Korkak asker.Korkak teşkilat askeri.Zayıfsınız.Hepiniz zayıfsınız ve bu zayıflığınız bir gün kölem olmanıza yol açacak.Kör lideriniz iyi mi?
-Kimden söz ediyorsun?
-Agah
-İyi
-Bence daha iyi olmalı.Tabi beni yenmek istiyorsa.
Bu cümleden sonra odada kötü film karakterlerinin attığı kahkaha sesi duyuldu.
-Sen şimdi sana ne yapacağımızı merak ediyorsun değil mi?
-Evet.
-Bir ipucu vereyim.Ayşe ..?
Arif Bey bu ismi duyunca onu öldüreceklerini anladı.
-Neden insanları öldürüyorsunuz? Siz hangi çetedensiniz?
-Çete mi? Hahaha.Biz bir çete değiliz.Biz bir aileyiz.Ben adamlarıma uşaklığı öğretmem.Ben adamlarıma ölmeyi öğretirim.Benim adamlarım Teşkilat korkakları gibi değiller.Onlar zayıflık nedir bilmezler.Bizler sizden daha güçlüyüz.Şimdi sana bir soru soracağım ve akıbetini de bu soruya vereceğin cevap belirleyecek.Anladın mı beni?
-E.. e.. evet. Anladım.
-Güzeel.Bir kez soracağım ve sende hemen yanıt vereceksin.Tamam mı?
-Ta.. Tamam.
-Bize Katılmak İster misin?
Bu soru karşısında Arif Bey ne cevap vereceğini şaşırdı.Sanki zaman durmuştu.Soru kulaklarında tekrar tekrar yankılandı “ Bize katılmak ister misin?” “ Bize katıııll”.Arif Bey onu bu sandalyeye bağlayan adamı getirdi gözlerinin önüne.Kas yığını bir adam.Belliki genetik yapısıyla oynanmıştı.Bu adam iyi biri değildi.Onlara katılırsa ona çok kötü şeyler yapabilirdi.Onu da kölesi haline getirirdi.Ona katılacağına Teşkilat’ ın uşağı olurdu daha iyi.
Bir anda düşünmeyi kesti ve “Hayır” dedi.
-Hayır mı?Ovv çok yazık senden önceki kızda aynı şeyi söylemişti ve biz ona neler yaptık biliyorsun dimi?
-Sana katılmayacağım.Senin kölen olmayacağım.
-Tamam sen bilirsin.Adamım birazdan senle ilgilenecek.Hadi kendine iyi bak.Hahahahaha
-Dur bir dakika.
Adan bir anda durdu ve arkasını döndü.
-Ne oldu?
-Senin adın ne peki?Neden Agah Bey’ i yenmek istiyorsun?
-Hmm.Anlattıkları kadar varsın.Meraklısın.Adımı çok mu merak ediyorsun?
-Evet.
-O zaman adım Gaffar .!!!
Adam ismini söyledikten sonra diğer sorulara cevap vermeden ışığı kapatıp odadan çıktı.Dışarıda ki adamla fısır fısır bir şey konuştuktan sonra, kas yığını adam içeri girdi.
-Patron seninle ilgilenmem gerektiğini söyledi.
Bu dakikadan sonra odadan yumruk sesleri ve bu sesleri takip eden kıvranma ve inleme sesleri geldi.Adam Arif Bey’ i önce döverek bayıltmış sonra kesici aletlerle vücudunu delik deşik etmişti.Son olarak sırtına uzunca iki çizgi attı jiletiyle.Daha sonra ekibiyle onu Eminönü’ n de yol kenarına bıraktılar.Onu yol kenarına atarken az kalsın jandarmalara yakalanıyorlardı.Adamı bıraktıktan sonrada jandarmalar onların peşini bırakmamıştı. Neyse ki zekaları sayesinde onları atlatmışlardı
…
Jandarma Ali ameliyattan çıkan doktora”Nasıl geçti ameliyat?Yaşayacak mı doktor?”
gibi klasik sorular sordu.Ali aslında adamın yaşayıp yaşamayacağını merak etmiyordu aslında onun merak ettiği şey adamdan öğreneceği birkaç bilgiydi.Bunun için ameliyat boyunca dua etmişti adam yaşasın diye.Doktor sonunda iyi haberi verdi.
-Ameliyat gayet başarılı geçti.Şuan hayati tehlikesi devam ediyor.Onu birkaç gün yoğun bakımda tutacağız.Birkaç gün kendisini sürekli izleyeceğiz.
-Şu an adama birkaç soru soramam öyle değil mi?
-Adamın hayati tehlikesi var diyorum asker kardeşim anlamıyor musun?
-Tamam doktor bey anladım.
Ali ne yazık ki adama soru sormak için birkaç gün daha beklemek zorundaydı…
Arif Bey’ in ağır yaralı bir halde bulunması ve hastaneye kaldırılması çalıştığı gazete olan Eminönü Yerel Gazetesi’ ne bomba gibi düştü.Gazete de çalışan birçok çalışan haberi duyar duymaz hastaneye akın etti.
O gün hastane koridoru Arif Bey’ in sevenleri tarafından doldu taştı.Ayrıca jandarmalarında Arif Bey için aldığı önlemler görülmeye değerdi.Bu önlemler gerekliydi çünkü soruşturmanın akıbeti Arif’ in iki dudağının arasındaydı.Jandarma Ali bu işi en yakın zamanda çözmek için kendi kendine yemin etmişti ve çözmeliydi.
…Günler Sonra…
Jandarma Ali sabahın erken saatlerinde kendine gelen haber doğrultusunda hastaneye geldi.Ona gelen habere göre Arif kendine gelmiş artık konuşabilecek durumdaydı.İşte günlerdir beklediği an gelmişti.Arif’ in ona neler söyleyeceğini tahmin etmeye çalıştı hastane koridorunda hızlı adımlarla yürürken.O kadar heyecanlıydı ki genç komutan, sanki kalbi duracak gibiydi.Yoğun bakımın önüne geldi.Hemşire kapıda onu karşıladı.İçeri girmeden mavi galoşları giydiler.Yavaş adımlarla Arif’ in bulunduğu odaya doğru ilerlediler.İçeri girdiklerinde ise Jandarma Ali adamın çok fazla hırpalandığını daha ilk bakışta anladı.Yüzü beyaz bir bandajla sarılıydı.Belli ki yüzünde de çizikler vardı.Ali Arif’ in yanındaki boş sandalyeye oturdu.Hemşire onları yalnız bırakmadan önce “Yalnızca 5 dakika” dedi.Nihayet Arif ile yalnız kalabilmişti.Kısık bir ses tonuyla “Konuşabilecek misin?” diye sordu.Onun bu sorusuna cevap veren ses ise oldukça cılızdı.
-E.. evet.
-Kim yaptı sana bunu?
-Ga.. ga.. gaffar.
Bir anda Ali’nin göz bebekleri koskocaman olmuştu.Sanki tüm ışıklar sönmüş ve oda karanlığa gömülmüştü.Bu gerçek olamazdı…
Sonuna kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.Devamı Gelecek..!
Kayıp Kadın [1]
Aynadaki Yüz [2]
