Emeğinize sağlık HollyShit hocam. Bu zamana kadar açtığınız her konuyu merakla takip eden bir kullanıcı olarak her zaman devamını beklemiştim. Bugün de derslerden sonra yurda gelip bir çırpıda tekrar geçtim konular üzerinde. Gönül isterdi konudaki fotoğraflar da sözler gibi kalıcı olsun ama kim dayanabiliyor ki zamana? Ara ara sizin gibi biz de bakıyoruz buralara ama ne eski havası var ne de tadı. Saygılar selamlar.
Plafect00 yazdı: ↑11 Eyl 2019 09:06Öyle yapayım o zaman.
Hangi yıl başladığımı net hatırlamıyorum. 39 zamanıydı. Okulda bir arkadaşım bahsetmişti. O zamanlar sürekli yeni karakter açıp 16 seviyeye kadar ilerleyip sıkılıyor, bırakıyordum. Bu bir süre böyle devam ettikten sonra ilk 33 seviye karakterime sahip oldum. Asla 39 olamadım. Meteor bölgesinin büyüsüne kapılmıştım. Bir Arz Kalesi'nde bir Lodos sancağında patlak veren savaşları izlemekle meşkuldüm. Meteorun en canlı zamanıydı.
Sonra bir müddet bırakıp yeniden başladım. Yeni seviyeler gelmişti her şey hala çok güzeldi. Forumun varlığından haberdar oluşum da bu dönemdeydi. Bir ara bilgisayarımla ilgili sorunlar oldu. Sürekli telefondan foruma girmeye başladım. Bir süre sonra da üretmeye.
İlk konularım genelde ciddiyeti olmayan şeylerdi. Eğlenmek için çok kısa sürede bir şeyler yazar, bunları sizlerle paylaşırdım. Lise döneminin zehirli beyniyle yazdığım şeyler. O zamanki halimle yaptığım çoğu şeyi gördükçe yüzümü buruşturuyorum. Forum ismim de dahil.
Sonuncusu da bu. Parodi tadındaki bu 3. parça diğerlerine nazaran daha eğlenceli sözlere sahip. viewtopic.php?t=134292
Kimse ilgi göstermedi. Zaten foruma yazdığım hiçbir şey için ilgi beklemedim. Bunların ardından kıyamet günlüğü tutma dönemim başladı. İlk günlüğüm: viewtopic.php?f=137&t=131728
Soyulunca bu günlüğün de sonu gelmişti. Oyunu bırakmıştım. Bir süre sonra tekrar başladım, yeni günlük açtım. viewtopic.php?f=137&t=140402
Ayrıca muhtemelen forumdaki en farklı günlük olan Papatya Operasyonu Günlüğü'nü açtım. Her bir bölümünü 5 dakika gibi kısa bir sürede yazdığım bu günlük de son derece başarısız. Gel gör ki okuması bana keyif veriyor. viewtopic.php?f=137&t=152492
Bununla sınırlı değil. Blok çalışmaları, çeşitli forum etkinlikleri ve mizah amaçlı konular gibi pek çok konu açtım. Güldük, eğlendik.
Forum için açtığım iki konunun benim için değeri çok büyüktür. Birisi Huzursuzluğum isimli şiirim. Ne yazık ki sebebini anlayamadığım bir şekilde eser konudan kaldırılmış. Sadece yorumlar kalmış. Hiçbir yedeği elimde bulunmayan bu şiirimi kaybetmek beni çok üzdü. viewtopic.php?f=46&t=134253
Forumda bugüne kadar açtığım ve en çok değer verdiğim konu: Erg. Forumun en uzun soluklu hikaye örgüsüdür. Yazınsal olarak çok kusurlu ancak kurgu açısından çok beğendiğim bir eserdir. Beni çok geliştirmiş, şu anda yazmakta olduğum şeyleri yazabilmemi sağlamıştır. İlk ve son bölüm arasındaki fark kendimi ne kadar geliştirdiğimin belgesidir. viewtopic.php?f=60&t=142283
Şu anda İstanbul Üniversitesi'nde okuyorum. Derslerle pek alakam yok. Genelde kütüphanede projelerim üstünde çalışıyorum. İşte benim oyuncu biyografim de böyle. Yazacak çok daha fazla şeyim var ancak oyun kısmından ziyade forumda yaptıklarımdan bahsetmek istedim. Bu yüzden de daha çok cv'ye benzedi, affedin.
Hepsini okudum ve duygulandım hele o ''Ceza'' olayı neyse.. Furkan her konun da seni büyülemiş gibi duruyor.. Ek olarak Flüt çalamadığını öğrendik.
Sıfır gelişim hala çalamıyorum. Hatta elime anahtar dahi yakışmayan ben şimdi makine bölümü okumaya çalışıyorum Murat.
Rez alayım bir seneyr inşallah ben de biyografi yazarım.
Bir zamanlar bir vardık ula taş@#|< larimi tırlar taşıyamazdi (eski) yim ben ... Gibi duygusal mast. Yapıldığı bir çok konudan biri.
Yetenekli nizami cedid ordusuna beceriksiz hased dolu bir o kadar kolsuz ama beyin taşıyan eski kafalilarin nazarina eş değer.
Suda ki aksine aşık olan neme lazım kişilerden hazzetmem bir o kadar da tiksinirim çünkü tercihi farklı kimselerdir .
Bu kişiler Lut kavmi gibi gibi hastalıklı topluluklar da bulunmasına karşın maalesef bizdede sirayetleri mevcuttur.
Burda bı çok kişi yazılım Grafik vs. İşlerle uğraşmıştır . Ben milletvekili oyuncu olan tebayi bilirim bu oyunun geçmisinde ama bilirsiniz kendini kanitlama ihtiyacı avam ve bir o kadar primitif eylemdir .
LEPRECHAUN yazdı: ↑27 Eyl 2019 09:54
Bir zamanlar bir vardık ula taş@#|< larimi tırlar taşıyamazdi (eski) yim ben ... Gibi duygusal mast. Yapıldığı bir çok konudan biri.
Yetenekli nizami cedid ordusuna beceriksiz hased dolu bir o kadar kolsuz ama beyin taşıyan eski kafalilarin nazarina eş değer.
Suda ki aksine aşık olan neme lazım kişilerden hazzetmem bir o kadar da tiksinirim çünkü tercihi farklı kimselerdir .
Bu kişiler Lut kavmi gibi gibi hastalıklı topluluklar da bulunmasına karşın maalesef bizdede sirayetleri mevcuttur.
Burda bı çok kişi yazılım Grafik vs. İşlerle uğraşmıştır . Ben milletvekili oyuncu olan tebayi bilirim bu oyunun geçmisinde ama bilirsiniz kendini kanitlama ihtiyacı avam ve bir o kadar primitif eylemdir .
Ayn
Ey Türk,
Titre ve Kendine Dön!
Üstte mavi gök çökmedikçe,
Altta yağız yer delinmedikçe,
Kim bozabilir senin ilini ve töreni!..
HollyShit yazdı: ↑10 Eyl 2019 19:16Yıllar yıllar önce (2009 falan sanırım) bir sitenin reklamında denk gelerek hevesle indirdiğim ve bilgisayarımın yetersiz olduğunu (İKVTest aracıyla) görünce büyük bir hüsranla yeni bilgisayar almaya gittiğim dönerlerdi.
Daha GB, market vesaire gelmemişti. Herkes reçete arıyor, madenlere koşup duruyordu. 39 dönemi olarak bildiğimiz, hiç bitmeseydi dediğimiz yerdeydik. Önce market açıldı, peşine grup bölgesi geldi. Belki düzelir derken ikinci bir grup bölgesi genişlemesi ve ardından gelen 5 yıllık suskunluktan sonra İKV artık soluğunu kesmeye başladı.
O zamanlar 12, 13 yaşındaydım. Baya hırçın, oyunda herkese ahkam kesen bir tiptim . MOMT'lara söver dururdum. Oyunda olmadıkları zaman XP kasınca kaydetmiyordu. Oyuna çıkıp, girince sıfırlanıyordu her şey. MOMT'ları beklemek zorunda kalıyorduk. Yine de şikayetçi değildim o zamanlar. Hayatımın ilk rpg oyunuydu.
Zamanla oyunun hikayesine merak sardım. Bütün oyunları oynayabiliyorum fakat orta seviyeden ileriye gidemiyorum. İKV'de de durum böyleydi. O yüzden ben de sağdan soldan tokat yemek yerine hikayeye başlamıştım. O kadar kaptırmıştım ki kendimi, Kürşat Bey'i arayıp duruyordum. Facebook'dan mesajlar atıyordum. Tabii ki kendisi bazı konulara cevap veriyor, bazılarına da vermiyordu haklı olarak.
2012 yılında ilk konumu açmıştım. Tangriss - Kuklacı - Şah Kobra Giriş (Çözüldü). 24 sayfa hit almıştı, yazdıklarımın çoğunluğu doğru çıkmıştı ve inanın hayatımda tattığım en güzel başarıydı benim için..
Peşinden, gelen grup bölgelerinin amaçlarını anlamaya çalışmıştım. Bacak kadar boyumda dil bilimcilerine mi yazmadım neler neler. Musa Bey'e ulaşmıştım Google'da araştıra araştıra. Kendisine ekran görüntüleri göndermiştim. "Bunlar ne yahu? Bilgisayara mı çizmişler?" demişti. Olayı anlattığımda beni evine davet etmişti. Gördüğünde ile gözlerini bana dikip, hafif bir tebessüm etmişti. A4 kağıdına bastırdığım görselleri götürdüğümde 2 saat boyunca benimle ilgilenmiş ve onları çözmeme yardımcı olmuştu. Sayesinde az biraz hiyeroglif okumayı da öğrendim . Gerçi şu an unuttuğumu fark ettim .
Daha sonra işleri büyüttüm. Görev metinlerini kaydettim, yeri geldi yardımlar sayesinde elde ettim vesaire.
6N 1K [Hollyshit Asrın Sırları!] adlı konumu paylaştığımda dev bir arşiv olarak hazırlamıştım fakat arşivin bir kısmını kaybetmiştim. İnsanların beklentilerini geciktirmemek için bir kısmını paylaşmıştım.
Gelen Büyük Hol paketi bende epeyi bir yıkım yaratmıştı. Ne yapacaktım, neyi inceleyecektim derken Hol koridoruna (Xenotim alanına) gittiğimde büyük bir hayal dünyasında buldum kendimi. Her yer hiyeroglif, her yerde farklı farklı şeyler. Anlam vermedim. Araştırdım, taradım. Bulabildiklerimi buldum ve yazdım. İşler git gide daralıyor, yazacaklarım hep kendini tekrarlıyordu. Daha doğrusu ben tekrarladığımı sanarken, eskiden fark ettiğim şeylerin yanlış olduğunu anlıyor ve düzelterek yeni konularımda belirtiyordum.
Konumu, Karaköy geldikten sonra defalarca incelemiştim. Çemberlitaş'tan sonra Karaköy ne alaka diyordum içimden. Tangriss varken şimdi Hakir, Galata, GBZ ne alaka diyordum. Sonradan onun da sebebini fark etmiştim.
Yıllarımı verdiğim oyundan yavaş yavaş kopuyor ve veda konuları açmama rağmen bumerang gibi geri dönüyordum. Beni en çok etkileyen şey ise, hiçbir bağımın olmadığı (oyun harici) kişilerin bana ithafen açtığı konulardı. İlk konuyu gördüğümde ağladığımı söyleyebilirim. Çünkü bir insanın adı anılınca gerçekten bir şeyler başardığını hissediyor.
Daha sonra başarılı içerikler üreten ve sürekli takip ettiğim Genç Bilgililer grubundan davet aldım. İlk aldığım davetti bu benim. Gerçekten sevinçten havalara uçmuş ama okulum dolayısıyla aktif olamadığım döneme denk gelmişti. Üzülerek reddetmiştim tekliflerini.
İçimde ukte kalan tek şey vardı. Yıllarca emek verdiğim oyunda hiç yetki alamamaktı. Ahmet Bey'i mi darlamadım, Nihat Bey'i mi darlamadım onlar bilir . Yıllar sonra farklı bir oyun aracılığıyla Kürşad Bey'e yazdığım forum yazılarını okuttuğumda "Gerçekten ilginç noktalar. Doğrular da var yanlışlar da." demişti. Oyunu yazan kişiden böyle görüşler almak inanın harika bir duyguydu. Daha sonralarda ise artık iş ve sosyal hayat sebebiyle komple son vermiştim oyuna.
Şimdilerde elim hala indir tuşuna gitmek istiyor ama hayalet kasabada gezmek inanın keyif vermiyor.
Şu an 23 yaşında bir yazılım mühendisiyim. Mobil platformda programlar yazıyor ve başarı kariyerime İKV'den aldığım öğütlerle devam ediyorum. İşimi başarıyla yapıyor ve teklif eden değil teklif edilen pozisyonda duruyorum.
Bu da benim oyuncu biografim. Bu zamana kadar Panzehir adlı oyuncudan tutun da Türkox loncasına kadar çoğu kişi hala aklımdadır. Hepsini çok özledim. İnanın zamanı geri almayı çok isterdim. Keşke eskisi gibi olabilseydik..
Özlettin kendini.O kadar çok dost bıraktı ki oyunu.Bende bıraktım oyunu. Programcı olarak atandığım ve mühendislik için dgsye hazırlanmam gerektiği için. Ama olur da geri dönersen haberim olsun dostum Bende geri dönerim belki Oyunu oynayan hala birileri var sunucumuzda.Haberlerini alıyorum arada Oyun öyle ki sanırım gelen her eklentide bir öncekini özletti.Belli mi olur bir gün bakarsın bu hikayeyi daha iyi bir oyun motorunda daha iyi grafiklerle bitirebilecek birileri çıkar.O gün biz yine hikayenin içinde ki bir özne oluruz.
Valla hepinizi çok aradım inan ki . Nasip burada buluşmakmış yine. Haberleşelim bir şekilde. Oynanacak oyun çok da vakit var mı orası tartışılır işte .
Hiçbir şey başladığı gibi bitmez hayatta.
Ya hedeflediklerimiz ya biz biteriz daima.
Bir şeyi bıkmadan istemek,
Daima kazanmak için bir çabadır insana.
Meteor bölgesinin büyüsüne kapılmıştım. Bir Arz Kalesi'nde bir Lodos sancağında patlak veren savaşları izlemekle meşkuldüm. Meteorun en canlı zamanıydı.
Meteor bölgesinin büyüsüne kapılmıştım. Bir Arz Kalesi'nde bir Lodos sancağında patlak veren savaşları izlemekle meşkuldüm. Meteorun en canlı zamanıydı.
.
. Yıllar sonra farklı bir oyun aracılığıyla Kürşad Bey'e yazdığım forum yazılarını okuttuğumda "Gerçekten ilginç noktalar. Doğrular da var yanlışlar da." demişti. Oyunu yazan kişiden böyle görüşler almak inanın harika bir duyguydu. Daha sonralarda ise artık iş ve sosyal hayat sebebiyle komple son vermiştim oyuna.
