ERG (Kitap)

[Plafect00]

BÖLÜM 3.12 [CAZİBE]

Artık ardında siper alınacak bir araç yoktu. Taşların dayanamadığı ergcamlara elbette ki arabalar hiç dayanamadı. Sokaklara yayılmış Gizitler, ikinci emirle şimşek gibi ileri atıldılar. Köprünün üstünden son hız karşıya koşuyorlardı. Teşkilat’ın bazı askerleri derhal silahını bırakmıştı, bazılarıysa geriye, birliğe kaçmaya başlamışlardı. Tabi, birliğe ulaşan olmamıştı, diri olarak.

Askerlere durmaları emredildi. Her ne kadar düşmanı büyük bir mağlubiyete uğratmış olsalar da bir birlik zapdetmek 300 kişiyle imkansızdı. Planın ikinci aşamasını uygulamaya koyuldular. Korcan telsizden Fazıl’a ulaştı:
- (Zaferini ciddiyete boğmuş, mimiksiz) Görev tamamlandı.

50 kişilik başka bir ekip şimdi adeta bir kale gibi korunan Recai Bey Bilim Fakültesi’ne gidiyordu, yanlarında bir batarya kamyonuyla. Okulun girişindeki muhafızlar Gizitleri görür görmez tetiğe geçtiler. Birisi içeri koştu, alarm çalmaya başladı.

- Efendim, ateş için emir bekliyoruz.
Fazıl emri vermedi şayet muhafızlar direnme girişimde bulunmamışlardı. Herkes silahını yere atmıştı. Alarm da sustu. Askerler kapıya yaklaştığında kapı açıldı. Fazıl bunun bir tuzak olup olmadığını düşünüyordu ki, içeriden kendilerine korku dolu gözlerle bakan öğrenci kalabalığını gördü. Öğrencileri tehlikeye atamazlardı. İçeriye 10 kadar Gizit askeri ardından da Fazıl girdi. Okulun geniş bahçesini neredeyse doldurmuş kalabalık korku dolu gözlerle Fazıl’a bakıyordu. Fazıl, biraz öne çıktı, ellerini arkasına koydu, dizine kadar gelen siyah çizmeleriyle öylece durdu.

Az sonra kalabalığın arasından son derece resmi ancak bir o kadar da çekici giyinmiş yuvarlak yüzlü hoş bir bayan topuklu ayakkabılarının çıkardığı sesle dikkatleri üzerine çekti. Fazıl sesin geldiği yöne baktı. Siyah, düz saçları boynuna kadar gelen kadın en fazla 24 yaşında olmalıydı. Fazıl çarpılmışa döndü. İlk defa bir kadın kendisini bu kadar etkiliyordu.
- Üniversitemize hoşgeldiniz Fazıl Bey. Sizi daha iyi koşullarda ağırlamak isterdik, kusura bakmayın. Buyrun, odama geçelim.

Fazıl, bunun bir tuzak olabileceğinin farkındaydı ama umrunda değildi, gitmek istiyordu.

[Plafect00]

BÖLÜM 3.13 [AŞK]

Büyük kapılardan ve ahşap odalardan geçtikten sonra geniş bir makam masasında karşı karşıya oturdular. Fazıl uzun paltosunun arasından çıkardığı bacaklarını üst üste attı, kolunu masaya koydu.

- Herhangi bir direniş göstermemeniz beni oldukça memnun etti.
- Başka şansımız yoktu.
- Amacınızın tuzak kurmak olduğunu sanmamamız için öğrencileri bahçeye yığmak çok zekice bir hareketti.
- Teşekkür ederim.
- (Kısa bir müddet bekledikten sonra memnuniyetini belli edecek kadar gülümseyerek) Kadınları aptal yaratıklar sanırdım.
- (Feministvari bir kaş çatışın ardından) Kimisi tanıdığınız çoğu erkekten daha zekidir.
- Müdüriyette bir başkası olduğunu sanıyordum.
- (Fazıl’ın kızacağından çekinerek) Müdürümüz ve üst düzey pek çok öğretim görevlimiz teşkilat tarafından Çemberlitaş’a çağırıldı.
- (Gülümsedi.) Demek teşkilat bir kez daha hata yaptı. (Bilge Hanım şaşırdı.) Asıl cevher öğrencilerde; asıl maden Çemberlitaş değil, burası.
- Müdürümüz ve neredeyse tüm öğretmenlerimiz gittiğinden müdüriyete beni uygun gördüler.
- Doğru bir karar olmuş. (Bir anlık sessizliğin ardından) Hakkımdaki ve Gizit klanı hakkındaki görüşünüzü öğrenebilir miyim ?
- (Korkarak ve çekinerek) Bence siz...
- (Fazıl bunu farketmiş gibi) Hayır! Gerçek fikriniz. Korkmayın size zarar vermeyeceğim, yemin ederim.
- (İç çektikten sonra konuşmaya başladı.) Bence siz: Evsizleri emelleriniz için yalan yanlış ideallere inandırıyorsunuz.
- (Son derece sakin ama meraklı) Hangi emeller ?
- Bilemiyorum, sanırım... Sanırım güç, iktidar, saygınlık peşindesiniz.
- (Hayran ve merhamet dolu bakışlarla) Yanılıyorsunuz, kandırılan sizsiniz. (Bilge hanım anlayamadığından kaşlarını çattı. Her hareketi Fazıl’ın içini eritiyor, karnında anlayamadığı bir ağrı hissettiriyordu.) Bu güne dek ergin yok olduğunu sanarak yaşadınız.
- Evet, siz ortaya çıkarana kadar. Bu denli korkunç bir yokedici gücü...
- İşte; kandırıldığınız nokta... Erg doğru kullanıldığında yok edici değil yapıcı bir güçtür. Günümüz teknolojisiyle üretilemeyen pek çok dahiyane makine 100 yıl önce üretilebiliyordu.
- Bunun doğru olduğunu kabul etsek bile sizin bu amaçla kullanmadığınız bir gerçek.
- Kullanacağız, bu iş bittikten sonra. Önce Domuz’un iktidarından kurtulmalıyız. O baştayken değil harikalar yaratmak, bisiklet bile yapamayız.
- Neden ?
- Çünkü ergi saklamalarının sebebi onun yok edici gücünden korkmaları değil, ergin halka refah getireceği ve iktidara olan ihtiyaçlarını azaltacağı için. Domuz insanları özgürce yaşatmak istemiyor, onları kontrol altında tutmak istiyor, gönüllü birer köle gibi! Evsizler ise alt tabaka olarak görülen insanlar oldukları için onları dışlıyor. Niteliksiz olduklarından onları çöplükte yaşatmayı seçiyor, eğitmeyi denemiyor. Hatta onları insan olarak bile görmüyor!
- (Söyledikleri Bilge Hanım’a mantıklı geldi.) Açıkçası, olaylara bu yönden bakmamıştım. Sizinle daha çok sohbet etmek isterim.
- Elbette (Ayağa kalktı.) büyük bir zevkle! Mahsuru yoksa sizden bir kaç isteğim olacak.
- Buyrun.
- Öğrenciler de sizin gibi bizi yanlış anlamışlardır. Bu yanlışlığı gidermek için tanıtıcı bir ses kaydının günde bir kere okulun ses sisteminden yürütülmesini istiyorum.
- (Fazıl’ı uğurlamak için ayağa kalktı.) Henüz size inandığımı söylemedim. Bir dahaki sohbetimiz neticesinde hakkınızda iyi fikirlere sahip olacak olursam elimden geleni yaparım.
- (Fazıl bu kadına kesinlikle aşık olmuştu.) Bundan eminim. Hoşgörülü ve zekice davrandığınız için teşekkür ederim. Görüşmek üzere.

Bilge Hanım, Fazıl’a okulun çıkışına kadar eşlik etti.

[Plafect00]

BÖLÜM 3.14 [SİYAH]


Bir kaç defa daha görüştükten sonra Bilge Hanım, Fazıl’dan onun kendisinden etkilendiğinden daha fazla etkilenmeye başladı. Fazıl, okul hamlesiyle doğru olanı yapmıştı. Artık okuldaki öğrenciler Gizit safına geçiyordu. Fazıl merhametli bir hükümdar olduğunu kanıtlamak için kendisine inanmayanları gitmekte özgür kıldı. Başta kimse gitmedi, herkes bunun blöf olduğundan şüphelendi. Ancak birkaç kişi sağ salim gitmeyi başarınca okulun yüzde otuz kadarı ayrıldı. Kalanlarsa Gizit davasına sıkı sıkıya bağlandı. Başta ders programı değişti sonra eğitim sistemi. Öğrenciler çok hızlı bir şekilde eğitiliyor ve eskisinden çok daha büyük başarılar sağlıyorlardı.

Bu büyük gelişmelerin ardından Bilge Hanım ve Fazıl ilişkilerini flörtleşme derecesinden öteye taşımaya karar verdiler. Büyük bir düğünle evleneceklerdi. Düğün Eminönü meydanında yapılacaktı.

İlk başarının ardından bin kişilik bir takviyeyle Karaköy’e büyük bir saldırı tertip edildi, karşı koyamadılar. Karaköy alındıktan sonra esir alınan askerler gitmekte özgür kılındı. Büyük bir çoğunluğu gitse de az bir kısmı Gizitlere katılmaya karar verdi. Karaköy düştüğünde Eminönü savunmasız kaldığından birbirinin peşisıra çatışmalar vuku buldu. Meteor’dan sürekli destek geliyor ama Gizitlerin ve ergcamların karşısında kırılıyorlardı. Bankadan fakülteye kadar tüm kontrol Gizitlerin elindeydi. Eminönü halkı hızla tahliye ediliyordu. İnsanlar Meteor’a göçüyor zengin ve seçkin kişilerse güvenli Yeraltı topraklarına taşınıyordu.

****************

- Çığ gibi geliyorlar.
- Ne yapacağız ?
- Bilmiyoruz efendim, teknolojimiz onlarınkine göre çok geride. Stratejilerimiz iyi olmasına rağmen birliklerimizi paramparça ediyorlar.
- (Kapı birdenbire açıldı.) Bazen strateji tek başına işe yaramayabilir.
- (Osman derhal silahına davrandı.) Ellerini kaldır!
- (Ellerini omuz hizasında kaldırdı. Uzun bir paltosu ve elinde siyah bir çantası vardı. Baştan ayağa siyah giyimli bu adam gayet sakindi.) Sakin olun, Domuz Bey’i tehdit etmeye gelmedim, iş teklif etmeye geldim.
- (Domuz şaşırdı.) İş mi?
- Buyrun şöyle oturun. (Domuz Osman’a kafasıyla işaret ettikten sonra yan yana oturdular.)
- Ne işiymiş bu ? Savaşın ortasında.
- (Gülümsedi.) İşi önemsemediğinizi sanıyorsunuz ama içeri nasıl girdiğimi bile sormadan teklifimi merak etmeniz önemsediğinizi gösteriyor. Ne de olsa savaş aleyhinize ilerliyor, darmadağın oldunuz. Neredeyse kaybettiniz. (Osman’ın bakışları sertleşti) Sakin ol, ben sizin tarafınızdayım.
- (Domuz son derece meraklı bir ses tonuyla) Neymiş şu teklif ?
- (İleriye doğru uzandı, ciddileşti.) Ergcama kurşunla karşı koyamazsınız. Size de ondan lazım.
- Nasıl yani ?
- Gizitlerin silah ve zırhlarını sizin için temin edebilirim. (Çantadan bir kağıt çıkarır.) Bu fiyatlarla. (Kağıdı Domuz’a uzatır.)
- (Domuz iç çektikten sonra kağıttan hafifçe yüzünü kaldırarak) Kimsin sen ?
- (Adam arkasına yaslandı, bacaklarını üst üste attı ellerini birleştirdi. Psikopatlık derecesinde bir ciddiyetle) Bana siyah diyebilirsiniz.

[Plafect00]

BÖLÜM 3.15 [DÜĞÜN]

Odada As Gizitlerin tamamı vardı. Herkes takım elbise giymişti. Odayı tam aydınlatamayan loş, sarı ışıklara tavandan akmakta olan yoğun sigara dumanı eklenince boğucu bir tema vücut bulmuştu. Hummalı bir tartışma gerçekleştiği odanın atmosferinden belli oluyordu.

Asım Bey: Patlasın, sorun değil. Önemli olan davamızın başarısı!
Fazıl: Düşündüğümüzden de pahalıya patlayabilir.
Asım Bey: (Fazıl’ın cümlesi biter bitmez elini masaya vurarak) Sorun değil.
Furkan: Ganoderma ve Yonca bulmamız da pek mümkün görünmüyor.
Nureddin: Aslında... (Herkes ona baktı.) Ama sadece söylenti; Ada’da hala yetiştiğini söyleyenler var: Sivri Ada’da.
Abdulkadir: Daha en başından bir söylentiyle yola çıkmıştık zaten.
Korcan: (Bir müddetlik bir sessizliğin ardından.) Denemeliyiz.
Furkan: (Bunu başkasının söylemesini bekliyormuş gibi hemen atladı.) Peki kim ? (Aslında cevabıda biliyordu ama Hasan’ın kendi ağzından duymak istedi.)
Hasan: O bitkileri benden iyi tanıyan yoktur. Ne zaman gitmem gerekiyorsa, söyleyin yeter.
Fazıl: Ama orada hala yaratıklar olabilir. Neticede Hol’de örümceklerle karşılaşmıştık.
Hasan: (Tek nefeslik bir gülüş) O halde projeyi iptal edersiniz.
Çelebi: (Kapıyı çaldı, içeri girdi.)Efendim, düğün başlamak üzere.
Fazıl: Tamam. (Çelebi dışarı çıktı. Fazıl sigarasını söndürdü, ayağa kalktı. Aynanın karşısında son kez üstünü düzeltirken) O halde tekne ve diğer hazırlıklar tamamlansın. Hasan’ın hayatta kalabilmesi için gereken her şeyi temin edelim. Neticede 9 ay, uzun bir süre. (Yüzünü odadakilere döndü. Önce ellerini birbirine vurdu sonra iki yana açtı.) “Transformatör Projesi” başlasın.

Fazıl’ın ardından herkes paltosunu alıp tek tek odadan çıkmaya başladı. Abdulkadir, Nureddin ve Furkan, çıkarken Hasan’ın omuzuna dokundular. En son Hasan çıktı.

[Plafect00]

Ve işte bölüm 3’ün de sonuna gelmiş bulunmaktayız. Her ne kadar kafa yormuş olsamda bu bölüme bir isim bulamadım. Bu sebepten bu bölümü adlandırmayı sizlere bırakıyorum, nasıl isterseniz öyle olsun!

[Plafect00]

Gizitler korkudan titriyorlardı. Gördükleri şey karşısında dehşete düşmüşlerdi. Şokun etkisiyle kıpırdayamıyorlardı, ta ki üzerlerine ateş açılıncaya kadar...

[Thedifferince]

eline sağlık

[Windowss]

Güzel emek vermişsin emeğine sağlık

[Plafect00]

1 İNSAN

Fazıl, Bilge’yi gelinlik içinde görünce nutku tutuldu. Korcan, Fazıl’ı arkasından yavaşça itmese öylece yerinde kalacaktı. Müstakbel karısının yanına gitti. Furkan müziklerden sorumluydu. John Carpenter’ın “The End”i çalıyordu. Fazıl, dans konusunda pek iyi olmasa da kısa bir eğitimin ardından yeterince iyi dans etmeyi öğrenmişti. Dans başladı.

- Bilge...
- Fazıl...
- Sonunda birbirimizin oluyoruz.
- Evet, çok mutluyum.
- Bu mutluluğun ölene kadar sürecek.
- Çok doğru söyledin.
- Nasıl yani?
- Mutluluğum sen ölene kadar sürecek.

Fazıl şaşkın bakışları midesine giren üç kurşunu durduramadı. Ne olduğunu anlayamıyordu. Herkes şoktaydı, kimse hareket edemiyordu. Fazıl devrildi. Bilge kalan mermilerinin de tamamını boşlattı.

Korcan baltasını çıkarıp Bilge’nin kafasını gövdesinden ayırdı. Bunu gören Abdulkadir kılıcını çekip önce Korcan’ı sonra Ender’i doğradı. Furkan “Nasıl benim müziklerini organize ettiğim bir partiyi batırırlar?” diye düşünerek sinirlendi. Hasan ve Nureddin’i kafasından vurarak öldürdü. Ardından intahar etti. Tabi müziği durdurmayı unuttuğundan “The End” hala çalıyordu.

Davetliler arasında oturan İhsan Bey salondaki kendisi dışında ölü olmayan tek adama bütün bunların sebebini sormak istedi: Fazıl’a. Evet, önce karnından sonra kalbinden ve kafasından vurulmasına rağmen Fazıl ölmemişti. İhsan Bey sordu:
- Tüm bunların sebebi ne?

Fazıl’dan gelen cevap sonrasında sinirden önce onu sonra kendini öldürdü. Fazıl şöyle söylemişti:
- Çünkü... 1 İnsan!

[yun1010]

Ya bende noluyoruz dedim