*Bab-ı Ali Komutanı'nın yanından ayrılırken yanından geçen Vahşi eliyle omzuna dokundu. Ona döndüğünüz an kafasını bir aşağı bir yukarı sallayarak mırıldanmaya başladı. "Mohr fahreee. Mohr Fahreyi öldühr!". Kendisini kıramadınız ve yola çıktınız. Önünüze bazı Tepegözler çıktı fakat bir tünele kaçmayı başardınız. Tünellerden aşağı inerken ayağınız bir kayaya takıldı ve takla atarak tünelin diğer tarafına ulaştınız. Sağ elinizle kafanızı ovalayıp etrafa bakınırken korkmuş bir fare gördünüz. O-.. o mor fareydi! Korkmuş mor fareye doğru atılıp yakalamaya çalıştınız. Fakat nafile, fare sizden daha hızlı hareket ederek hızlıca oradan uzaklaştı. Yerden destek alarak sırtınızı duvara koydunuz ve yavaşça oturdunuz. Niye böyle bir şey yaptığınızı kendi kendinize sormaya başladınız. Farenin olduğu deliğe bir bakış attınız ve bir şey gördünüz, bu bir defterdi fakat anlaşılması zor bir hale gelmişti. Sağ elinizle hızlı bir şekilde hamle yaparak defteri kavradınız. Defterin üzerindeki toprağı silkeleyip yavaşça araladınız ilk sayfayı, bakmaya başladınız. Sayfa boştu, şaşırdınız. Hızlıca sayfaları atlamaya, bir şeyler yazıyor mu diye hevesle bakmaya başladınız. Tekrardan ilk sayfaya geldiğinizde bir şey yazılmıştı.*
"Günlükleri kurcalamayı seven birine benziyorsun."
*Şaşkınlık içerisinde kaldınız, bu nasıl olabilirdi? Hızlıca cebinizden bir kalem çıkarıp yazının altına bir şeyler yazmaya başladınız.*
"Kimsin sen? Bu defter de nedir?"
*Yazılan yazılar bir anda silindi, bir kaç saniye sonra sayfaya bir şey yazılmaya başladı.*
"Benim ismim Gandulf. Bir Nefer'le karşılaşacağı mı hiç düşünmemiştim."
*Uzun uzun düşündünüz ve yazmaya başladınız.*
"Sen bir günlüksün. Fakat anlamadığım-.."
*Defterin sayfaları hızlı bir şekilde kendi kendine çevrilmeye başladı ve yeşil ve sarı bir ışık defterden çıkarak yüzünüze vurmaya başladı. Vücudunuzda tuhaf bir şey hissediyorsunuz ve gözlerinizin tam önünde yazılar belirmeye başladı.*
"Bu sıradan bir günlük değil! Bu günlük Kıyametten sonra İstanbul sokaklarında yetişen ilk şifa veren insanlardan birine aitti! Sen nefer! Gandulf'un güçlerini elde etmek ister misin! Bir şifacı olmak!"
*Vücudunuzdaki ısı yükseldikçe yükseldi ve sonunda yazılar gözlerinizin önünden ayrıldı.
Havada uçuşan kitap yere düştü ve kapandı, yere yığıldınız.*
Günlüğün hayırlı olsun Cengizhan kardeşim renk uyumu güzel olmuş. Kurgu ve söyleyiş harikulade, inşallah loncamız ile birlikte güzel işler başaracağına inanıyorum.
Hitler gibi bıyık ve saçın var. Yukarıdaki resimde gördüğüm kadarıyla...
Merhaba Dostum. İlk olarak Kıyamet Günlüğünde başarılar dilerim. umarım daimi olur. hikaye açısından ise güzel düşünmüşsün bir sorum olacaktı. şu ''İstanbul Kıyamet Vakti Gandulf'' Bölümündeki yerin Gandulf Yazmayan Halini Atabilirmisin acaba Rica Etsem ?
*Yerden destek alarak kalktım. Neler olduğunu idrak edemiyordum, yanımda duran deftere baktım ve hala oradaydı. Defteri kavrayıp çantama yerleştirdim. İçimde hala tuhaf bir his vardı fakat buna kafamı yormamaya gayret gösterdim. Gandulf, nasıl bir isimdir bu? Hah! Sanırım buraya gelmeden önce bir tüftüfçü cin beni vurmuş olması lazım, hahaha! Tepegöz'lere bulaşmak istemiyordum bu yüzden Arz bölgesinin yakın bir yerinden inerek Bab-ı Ali'ye doğru adımlamaya başladım. Mebrure Hanım benimle konuşmak istedi, Domuz'un benimle tanışmak istediğini söyledi ve kendisinin Yeraltı'nda olduğunu belirtti.Yeraltı'na giden merdivenlerden inerek yola koyuldum. Domuz Kente ulaştığımda Domuz'u görmüştüm. Kendisinin yanına gidip konuşmaya başladım. Kendisi madenlerde ki Topal'ın yanına gitmemi söyledi. Domuz Kentin hemen iç kısmında büyük bir tünel vardı,baya göz alıcı bir yerdi.. Topal bir fare adamdı ve kendisine neden Topal dendiği anlaşılıyordu, sağ bacağı yoktu.
Domuz ve Topal'ın istekleri.. Beni cidden çok yormuştu. Yeraltın da konaklarken bazı aralar şu deftere bir şeyler yazıyordum fakat bir etki etmiyordu o yüzden normal bir günlük olarak kullanmaya başlamıştım. Her gün içimde büyüyen bir ateş varmış gibi hissediyordum. Sanırım o tünelde olanların hepsi gerçekti, bilemiyorum. Bazı askerler ben uyurken tuhaf şeyler mırıldandığımı söylüyorlardı. Evet gerçek olabilir..*
*Arzuhalci ile beraber Yeraltın da bulunan Meran şehrini araştırıyorduk, cidden çok ilginç bir yerdi. Güçlerimin olduğuna artık tam olarak emindim. Hatta karacin mağaralarında bulduğum yaralı bir cini iyileştirdiği mi hatırlıyorum evet.. Güçlerim, gittikçe artıyor. Gizemli Meran şehrin de büyücü yılanlar vardı, kıyametin bu kadar etki yaratacağını hiç düşünmemiştim. Teşkilattın verdiği bir görev ile İfliss'i öldürdük. Çok şey yaşadığımı düşünüyorum ve bu kadar şey görmek artık beynimi zorluyordu.. Meteor Bölgesine geri çıktığımda İstihbarat Subayının bana önemli bir görev vereceğini söyledi. Yeraltı'nın madenlerinde çalışma yapan bazı kişilerden bir daha ses gelmemiş, oraya gidip bakmamı istedi. Bir anlık sinirlenmiştim bu kadar yük üstüme yüklenince normaldi. Maden yolunda bir sürü akrep vardı bunlar ne kadar beni zorlasa da bir şeye denk gelmiştim. Üç girişi bulanan bir yer fakat büyü ile kapatılmış gözüküyordu. İstihbarat Subayı'na raporu vermeye koyuldum.*
*İstihbarat Subayı'na söylediklerimden sonra Meteor Bölgesinin girişinde bulunan komutan ile konuşmamı söyledi. Komutan'a olayları anlattıktan sonra ani bir karara vardı, bir kaç kişi bulup oraya gitmemi söyledi. Domuz Kentte kalan diğer Nefer'lere olayı anlattım. Yeraltın da cidden böyle bir şeyin olduğuna inanamamışlardı. Büyük bir grup ile geçitlere doğru yol aldık. Üç kapısı olan geçitlerden ilkine girdiğimiz de karşımıza çıkan üç kafalı ejderha benzeri şeyi gördüğümüz de baya şaşırmıştık. Bir araya toplanarak plan yapmaya koyulduk. Büyücüler elektrik güçlerini kullanarak saldıracaklardı, biz ise geride kalıp onları kollayacaktık. Ejderhaya saldırmaya koyulduk. Yaklaşık yarım saat boyunca ejderhayı düşürmeye çalıştık ve başarılıda olduk. Bu büyük bir başarıydı, yorulmuştuk. Fakat ejderha öldüğü anda arkada bir geçit açılmıştı. Hepimiz diğer geçitten geçerek aşağı doğru kaydık. Burası çok daha büyük bir araziye sahipti. Arazide yürümeye başladığımızda deprem gibi bir olay gerçekleşti. O sallantıda koca mağara üzerimize çökecekmiş gibi oldu. Solumuzdaki büyük nehirden iki kafalı daha demin öldürdüğümüz ejderhadan beş kat daha büyük bir ejderha ile ile karşılaştık fakat bunun bir kafası koparılmış gibiydi.. Korkuya kapılmıştı, fakat bunu da başarabilirdik. Yine aynı taktik ile ejderhaya saldırmaya koyulduk...
Ejderha ölmüştü fakat yanımızda savaşan bir çok nefer canını vermişti. Ben dahil bir çok yaralı kişi çıkışa doğru yol aldık. Komutan'a vardığımızda bize gururlu bir şekilde tebriklerini sundu ve birer madalya verdi. Madalya.. Bir çok nefer hayatını sadece bir madalya için tehlikeye attı. Bu beni öfkelendiriyordu.*
*Agop'un dediğine göre Mısır Çarşısı'nın altında ki sığınaklarda bir şeyler dönüyormuş. Aramız da bir hainin olduğunu söyledi. Oraya kendi başıma gidemezdim belli ki tehlikeliydi. Altı yedi kişilik bir grup ile asansöre binerek aşağı kata inmeye koyulduk. Zor bir görev bizi bekliyor gibiydi. Asansör durduğu gibi gibi kapılar açıldı, dışarı çıktığımızda etrafımıza baktık. Her tarafımızda yırtıcı fare adamlar ve zırdeliler bulunmaktaydı. Zorlu bir mücadeleden sonra ilk odayı atlatmış olduk. Büyük bir duş alanına benzer bir yere doğru yürümeye başladık. Sağımızdaki duvarı geçtiğimizde odanın tam ortasında bir devin sağ dizinin üzerinde durarak bir şey yaptığını gördük, bu tehlikeli gibi görünüyordu. Büyücülerimizin bir kaçı sağ taraftan diğer bir kaçı ise sol taraftan çevreleyerek hızlı bir şekilde saldırmaya başladılar. Depreme benzer bir şey oldu. Herkes yere yığıldığı. Sarsıntı geçtiği gibi toparlandık ve kapıya doğru koşmaya başladık, devi durdurmanın bir yolunu bulamadık. Agop haklıymış burada çok şey kötü şeyler dönüyor. Kapıdan geçtiğimiz gibi bir koridora denk geldik. Etrafımızdaki zırdelileri atlattıktan sonra karşımıza maskeli bir kaç kişi ve yanlarında duran, elinde testereye benzer bir şey tutan bir herife denk geldik. Gerisini hatırlayamıyorum çok kargaşa vardı. Şalter odasına geldiğimiz de Agop'un bahsettiği iki kişiyi gördük Kenan ve hain. Kenan tehlikeliydi, bize anında şok verebilir. Etrafındaki makineler ona enerji sağlıyordu. Makineler'in şalterleri yanlarında duruyordu. Dört kişiden iki kişi şalterlerin yanlarına hızlıca geçti ve kapattılar diğer iki kişi ise elektrik sağlayan panoların yanına geçerek şalterleri kapattılar. İki büyücümüz Kenan'a güçlerini sergilemeye başladı. Ben ise iki büyücü arkadaşı mı hayatta tutmaya çalışıyordum. Kenan cidden çok güçlüydü, her şok dalgasında yere yığılacak gibi oluyordum. Büyücülerimiz son darbeyi vurduklarında Kenan yere yığıldı. Hain yukarı katta saklanıyordu, yukarı adım adım çıkmaya başladım. Kendisinin karşısına gelince bana silah çekti yüzünde kocaman bir korku vardı. Yüzüne bakarak bir şeyler fısıldamaya başladım, evet o anı pek hatırlayamıyorum. En son sığınaktan çıktığımızda bir çok jandarma bizi karşılamıştı.. *
*Bu defteri fazla açmıyorum artık, yazmak bana saçma geliyor niye yazıyorum ki? Neyse belki son yazışımdır bu yada değildir kimin umrunda nasıl olsa sadece ben okuyorum. Cidden saçmalıyorum artık.. Neyse, bir haftadır Sivri Ada'da bulunan Migrat üzerindeydik. Yine çok aksiyonlu olaylar yaşandı. Bir kaç gün önce Meteor Bölgesin de kazı yapılırken garip bir kanalizasyon borusu bulunmuş. Teşkilat beni ve bir kaç kişiyi orayı araştırılması için gönderdi. Benim yanımda gönderilen bir kaç ekiple beraber boruya girerek ilerlemeye başladık. Bir odaya çıktık, biraz tuhaf olmuştu bu. Odanın diğer ucunda havada uçuşan GBM robotlarından vardı. Bize hızla yöneldiler. Büyücülerimiz meteor taşlarıyla bir kaç hamlede hepsini patlattılar. Odalardan birine girdiğimizde hepimiz bir anda şaşırdık. Duvarlara bir çok neferin fotorafı ve bilgileri asılmıştı, belliki birileri bizleri gözlemliyordu. Sağ tarafta bir oda daha vardı, oraya girdiğimde bir GB-COM robotu ile karşılaştım. İçerisinden bir kaset sesi geliyor, yanına gittiğimde bir kasetin devamlı tekrardan oynatıldığını fark ettim. Kaseti yarıda keserek başa aldım. Birisi konuşuyordu, bu Gaffar Bey'di.*
*Gaffar Bey'in anlattıklarını Topal ile görüştüm. Kendisi uzun uzun geçmişte neler yaşandığını bana anlatmaya başladı. Yirmi dakikaya varan sohbetin sonuna geldiğimizde yanından ayrıldım, cidden çok zor zamanlar bunlar.. Domuz Kentte bana teşkilattan telefon gelmişti. Kendileri geçmişte neler olduğunu duyduğumu öğrenmişler, çok şey duyduğumu söylediler. Gaffar Bey'in işini bitirmemi istediler. Gerçekten bunu yapmalı mıydım? Borulardan tekrardan Çemberlitaş'a geldik, Gaffar'ın yanına gitmek için ruh taşını kullanmamız lazımdı. Fakat ruh taşının bir parçası eksikti. Yıkık dökük evlerin arasında yaşayan Cin Cezmi'nin yanına uğradım. Kendisi GBM-X'in içerisinde veya orada bir yerde olduğunu söyledi. Çemberlitaşın etrafından dolaşarak GBM-X'e doğru gitmeye başladık. Yolumuzun üzerinde bir çok GBM robotları ve benzerli vardı.
Zordu fakat gelmiştik, karşımızda bizim on katımız olan bir robot duruyordu. Çok hızlı haraket eden bir şeydi tek bir hamlesi ile tüm vücudumuzdaki tüm kemikler kırılabilirdi. Neredeyse yarım saate yakın bir savaştan sonra GBM-X paçalara ayrılarak yere yığıldı.
Bütün herkes yorgun düşmüş yere yığılmıştı. Yerden zar zor destek alarak kalktığımda robot parçaları arasında duran mavi bir taş vardı, etrafa mavi bir ışık veriyordu. Taşı aldığım gibi oradan yavaşça uzaklaştık.*
Gönül isterdi bu videoda bende olayım ama kenanı tılsımsız ve hasarsız kesmeye kalkışınca malum insanın reel hayatıda önemli bende gece vakti hava serinliğinde dışarda buluyorum kendimi. Başarılı bir kesim olmuş.
